Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Dennis doorbreekt stilzwijgen: “Ik blijf normaal bij Bahrain Merida”
Het was een opvallende mededeling tijdens de twaalfde etappe van de Tour de France: opgave Rohan Dennis. De Australiër besloot nog voor de eerste Pyreneeëncols uit de wedstrijd te stappen vanwege een conflict met de ploegleiding. Nu, bijna twee maanden later, doorbreekt Dennis het stilzwijgen. “Mijn opgave is enorm opgeblazen”, zo is hij van mening.
Zijn ploeg Bahrain Merida was verrast door de plotselinge opgave van de regerend wereldkampioen tijdrijden. “We hadden tijdens de rit een discussie, waarna hij is afgestapt”, zei ploegleider Stangelj. “Rohan wil alles honderd procent hebben, maar het is niet makkelijk om daaraan te voldoen.”
Niet veel later kwam collega-wielrenner Thomas De Gendt met een mogelijke uitleg. “Wat ik zelf gehoord heb, is dat hij beloftes kreeg over wielen, fietsen en snelpakken en dat het allemaal beter ging worden. Dat is niet gebeurd. Volgens mij is dat de reden dat hij is afgestapt”, aldus de renner van Lotto Soudal.
“Ik heb nog nooit negatief gesproken over de ploeg”
“Mijn opgave is enorm opgeblazen”, zo kijkt Dennis met The Advertiser voor het eerst terug op zijn drastische beslissing. “Ik ben voor van alles uitgemaakt, mijn vrouw heeft zelfs berichten gehad. Ik heb echter niet gereageerd, aangezien ik geen extra olie op het vuur wilde gooien. Ik heb nog nooit negatief gesproken over de ploeg.”
“Mijn opgave was ook niet gepland, maar het was wel de beste beslissing voor de lange termijn”, blijft Dennis vaag. “Ik vocht de hele dag tegen demonen in mijn hoofd. En als iemand het mentaal moeilijk heeft, is een opgave misschien wel het beste voor de ploeg. De jongens binnen het team koesterden ook geen wrok na mijn opgave.”
Kan Dennis zichzelf opvolgen als wereldkampioen tijdrijden? – foto: Cor Vos
“Het is nu een mentaal gevecht”
De twaalfde etappe van de Tour is nog altijd de laatste wedstrijd van Dennis, aangezien hij niet aan de start verscheen van de Vuelta a España. “Ik had de Ronde van Spanje graag willen rijden, de ideale voorbereidingskoers op het WK tijdrijden. Het is nu vooral een mentaal gevecht, aangezien ik alleen maar kan trainen.”
“Ik voel me fysiek prima, de waardes zijn top, maar ik heb het mentaal wel zwaar. En toch geloof ik dat ik wereldkampioen tijdrijden kan worden in Yorkshire”, aldus Dennis, die vorig jaar met overmacht de titel veroverde in het Oostenrijkse Innsbruck. En hoe zit het met de verdere toekomst? “Op dit moment blijf ik gewoon bij Bahrain Merida.”
Je onderschat heftig hoe geestelijk slopend topsport is.
Mocht een renner mentale issues hebben en een pad kiest van zelfdoding sta je wel anders te kijken met je meninkje.
Zelf wel eens in situatie gezeten dat je niet lekker in je vel zit, beloftes qua materiaal niet nagekomen worden en de hele wereld van je verwacht dat je een tijdrit de volgende dag owned maar wel door de ploegleiding op pad gestuurd wordt omdat een lul van een ploegmaat aangegeven heeft uitslagen te willen rijden?
Nee he? Dacht ik al.
En die denigrerende toon is niet nodig, jij weet niet wat ik op sportief vlak doe of gedaan heb.
Daar heeft hij al langer last van,vaak vallen.
Daarbij iemands vrouw hierbij betrekken is beneden alle peil.
Als het in je hoofd niet goed zit is dat een probleem. Als je daarmee naar buiten komt (richting de ploeg en je naasten bedoel ik dan, niet wielersites) ben je mijns inziens enorm sterk en hard op weg naar een oplossing.
In die zin is Rohan Dennis in deze bijzonder goed bezig.
De ploeg ook trouwens. Niet met modder gegooid, maar de ruimte gegeven.
Als hij weer met stralende ogen aan de start verschijnt, is het een winnaar. Niet per sé in de uitslag, maar als mens. En dat is belangrijker dan een stukje fietsen.
Verder zie ik helemaal geen reacties uit de jaren 60. Alleen maar terechte conclusies dat hij het zichzelf een stuk makkelijker had gemaakt als hij gewoon open geweest was over het afstappen.
Tegenwoordig krijg je (terecht) erg veel steun en respect als je aangeeft dat het mentale problemen zijn die je tegenhouden. De weg die hij nu gekozen heeft vind ik niet erg taktisch.
Slecht is de Warp TT natuurlijk niet, maar als er gepresteerd moet worden dan is het verschil tussen goed en heel erg goed toch significant.
En bovendien is het bedrijfstechnisch niet interessant om veel R&D kosten te maken in een niche markt, zeker niet als je daarmee de Specialized Shiv gaat beconcurreren.
Dat zou je toch moeten willen voorkomen. Zelfs dit verhaal roept veel vragen op vooral omdat hij doet alsof er geen issue is geweest met de ploeg. We gaan het zien maar ik verwacht dat hij volgend jaar ergens anders fietst.
Deze man heeft zo te zien grotere problemen dan zijn materiaal en dat moet je respecteren. Ik zou hem in bescherming nemen door hem niet meer op te stellen en de kans te bieden een werkgever te vinden die beter bij hem past.
Dat hier direct gesuggereerd wordt dat hij uit het leven stapt omdat het een zacht eitje is vind ik zwaar overtrokken.