Panache. Een zeer technocratische benadering. Wanneer men bewust een supplement in België bij een apotheker koopt omdat men aldaar nog strenger is dan in Nederland is duidelijk de intentie om een veilig product te kopen. Dat deed deze renster.
Bovendien was de dosis van generlei waarde ofwel had absoluut geen enkel effect op prestatieverbetering, echter dat terzijde.
Juridisch belangrijk was dat aangetoond is dat zij ter goeder trouw gehandeld heeft ofwel geen sprake van kwade opzet. Ofwel in het recht voldoet zij aan de onschuldpresumptie.

Echter omdat men absoluut omzeilen van regels middels vele trucjes en smoezen wil voorkomen stelt men alsnog een minimum straf in waarbij het argument is dat men de renster verantwoordelijk acht ofwel de eindverantwoordelijkheid toekend.
Wellicht voor u moeilijk te onderscheiden maar in beginsel, onschuldpresumptie, is zij dus onschuldig verklaard, wel aansprakelijk.

Voorbeeld verkeer: een fietser rijd door zijn fout tegen een auto aan in de bebouwde kom. Zwakke verkeersdeelnemer tegen een sterke. De boete ofwel diegenendie de schade moet betalen is de automobilist. Die is niet schuldig, wel aansprakelijk. Hetzelfde principe zoals van toepassing bij Betsema.
Dat velen op wielerflits menen waar rook is, is vuur en Barbertje moet hangen zijn middeleeuwse gedachten.

Oveigens heeft de 6 maanden niets van doen met beschikbaar zijn van gecertificeerde supplementen. Immers er zijn zaken waarbij bewezen werd dat ook gecertificeerde producten vervuild waren. Normeren en certificeren wil niet zeggen dat men er geen fout kan maken zoals met schoonmaken bijv. Het is een garante dat men afneemt van een fabrikant die volgens normen werkt waardoor vervuiling onmogelijk is. Echter waar mensen werken worden fouten gemaakt.
Ofwel bewezen dopingvrije supplementen zegt niets. Garanties uit het verleden zijn geen garanties voor de toekomst.

Zoals vaker. U lult er mooi omheen.
De vergelijking is exact het princiepe in het recnt waar ik alhier op doel. Niets meer, niets minder. Dat u het concept onschuldpresumtie niet kent is duidelijk, wat overigens ook geldt in tuchtrecht. En nee, in dit geval had de starf geen 4 jaar kunnen zijn. Daarvoor moet heel wat meer bewezen worden alvorens men tot zo'n uitspraak komt. Het is niet verwonderlijk dat vele rechtageleerden het een slecht idee vinden onwetenden tot rechtspraak toe te laten.

Uw verhaal over de apotheker raakt kant nog wal hetgeen blijkt uit de uitspraak. Zoals al aangeven, normeren, ofwel een werkwijze vastleggen en uitvoeren levert een certificering op. Waterdicht is het niet hetgeen blijkt uit andere zaken. Mensen en foutjes.

U heeft het over -waarschijnlijk- ofwel over zaken die u absoluut niet weet. U doet een aanname. Aannames gelden niet in het recht. En uw uitleg is dan ook absoluut giswerk ofwel flauwekul in deze zaak. Op flauwekul kun je wel iemand beschukdigen maar gelukkig zeker niet veroordelen.
Tevens uw uitleg over een eigen gevarenanalyse is uw interpretatie. Echter niets van dit alles als zodanig omschreven in de uitspraak. Onzin dus.
Plus aansprakenlijk stellen is niet gelijk aan in gebreke zijn. U gaat continue uit van schuldpresumptie. Ofwel u heeft hier en elders vaker het willen doen lijken dat Betsema schuldig is en moet hangen. Pas nadat de uitspraak bekend werd mindere u uw onstuimigheid maar persisteert graag in uw eigen waan.

In de middeleeuwen waren er ook lieden overtuigd dat de buurvrouw een heks was en hielden vol dat ze op de brandstapel moest. Tegenwoordig bestaat dergelijke dwaling niet meer hoewel sommigen nog wel bepaalde types een heks vinden.

Als je dan toch exact wil zijn. Wansmakelijk is geen officieel Nederlands Vlaams woord net zoals wanstaltelijk. Het is spreektaal, geen schrijftaal.
En degoutant is walgelijk hetgeen niet exact hetzelfde is als onsmakelijk. Dwz in letterlijke zin. Hoewel het gesproken woord natuurlijk veel mooie en wonderbaarlijke bedenksels oplevert zoals ook de uispraken van ene Johan C.