Fietstoerisme 
Materiaalzone 
vrijdag 10 juni 2022 om 06:00
‘De wielerwereld verliest met Tom Dumoulin een kleurrijk figuur’
Podcast In de nieuwe aflevering van de WielerFlits Podcast wordt uiteraard veel aandacht besteed aan het stoppen van Tom Dumoulin. Youri, Nico en Raymond doen een poging om erachter te komen wat er speelt in het hoofd van ‘de Vlinder van Maastricht’.
Toch gaat het niet alleen over het besluit van de 31-jarige Limburger om de fiets aan de haak te hangen. Nico heeft namelijk nieuws over Arnaud De Lie en de promotie- en degradatiepuntentelling, terwijl Raymond laat zijn licht schijnen op de wondere wereld van gravelkoersen. En zag Youri daar een schim van de oude Chris Froome op een Franse berg rijden?
Luister hierboven naar de podcast en abonneer je via je favoriete podcastapp.
iTunes
Spotify
RSS-feed
Je vraagt je af wanneer het punt komt dat iedereen er alles al over gezegd heeft.
Hij was vooral kleurrijk toen hij iedereen nog niet de hoge verwachtingen had en kon doen wat hij zelf wilde. Beetje soort van Erik Breukink ook na een goede start de verwachtingen niet meer waar kunnen maken alleen is Erik langer doorgegaan.
VdP is een enorm spectaculaire renner, maar als persoonlijkheid lijkt het mij vooral een vrij rustige kerel die naar de buitenwereld sympathiek overkomt maar weinig ‘kleurrijk’ is. Zie bv. ook een Contador en ik denk dat Pidcock er ook zo eentje wordt.
Wiggins vond ik als renner dan weer voornamelijk een saaie suiveur (wel een beest van een tijdrijder uiteraard) maar eentje die naast de fiets wel opviel. Een kleurrijke persoonlijkheid.
Froome zou je als renner dan nog een stuk kleurrijker kunnen noemen dan Wiggo, want die ging wel vaker in de aanval (zelfs bergaf, in de waaier met Sagan of zijn monsteraanval in de Giro) maar naast de fiets compleet een houten klaas.
Dumoulin was misschien niet de meest spectaculaire renner maar wel een prachtige, rijzige atleet die ook in interviews verder kwam dan de typische clichés en in die zin wel opviel. De laatste jaren werd het allemaal nogal negatief soms, maar ik vond het toch wel een renner met veel eigenheid.
Echt ‘kleurrijk’ als in de flashy vedette of de man die steevast spektakel bracht in de koers, dat niet. Voor de Nederlandse wielerliefhebbers gaf hij zeker wel kleur aan de sport, al was het alleen maar al vanwege zijn fysieke talent en intelligentie.
Buiten het tijdrijden staat me alleen nog de kleuren bruin en roze bij. En de 9e etappe in de Vuelta van 2015.
Ik ben het nu al even moe als Dumoulin zelf.
Vos heeft na haar overtrainingsepisode de bakens fundamenteel verzet, door het rijden voor klassementen te laten voor wat het is en zich terug te trekken op haar voornaamste specialisme, de sprint bergop.
Dumoulin had na zijn comeback alleen maar voor ritten en tijdrijden moeten gaan. Zeker nadat in Tokio duidelijk was geworden dat daar echt nog wel wat te halen viel.
Woensdag hier te lezen: ' Kabinet in gesprek met Dumoulin om hem op andere gedachten te brengen
Donderdag hier te lezen..........
Op basis van zijn laatste 3 jaren "verliest" de wielersport niets aan het stoppen van Dumoulin. Weinig positiviteit, veel te weinig koerskilometers en nauwelijks iets gepresteerd naar hetgeen verwacht mocht worden.
Toch blijft nu met het aangekondigde afscheid knagen dat hij met een andere mentaliteit en ook een andere begleiding / andere ploeg wel weer tot mooie prestaties in staat zou zijn geweest.
Een kleurrijk figuur qua prestaties de laatste jaren niet meer, hij vertelde wel eens wat zinnigs.
Voor de rest vindt ik het een verwend ventje.
Al dat gedoe om hem heen creëert hij zelf, je had beter kunnen zeggen dan de oude Tom een andere was als de nieuwe Tom.
De nieuwe Tom doet maar wat en probeert goesting te vinden.
Het begint steeds meer op GTST te lijken.
Nogal een verschil of je dan de coureur of persoon centraal stelt: persoonlijk vind ik Dumoulin op beide vlakken een eyecatcher, zowel in zijn betere als slechtere dagen. Je kan er moeilijk omheen. Wel kleurrijk dus.
Ik heb genoten van zijn tijdrit strijden vroeger met Primoz en nu ook met Pogacar en hij is steeds een van de top 10 tijdritspecialisten , maar wielrennen is een ploegsport - er moet wat meer! Er is geen plek voor een "Einzelgänger"-
Zoals Wout zei: Tom in de klassiekers niet zo dikwijls bovenuit stak en hij vond geen andere rol in de ploeg, hij zei altijd dat hij voor de klassement wilde rijden. Hellas deed hij met klassements ambities te lange.
Wat van Dumoulin in onze herinneringen van 2022 blijft is niet prettig: televisiebeelden van afzakken bij de eerste beklimming van de dag:Jebel Jais, Jebel Hafeet tijdens VAE, Mont Luis in Catalonië; Etna, Blockhaus in Italië.
Hij had veel pech in 2021 maar ook heel veel geluk. 3 secondes tussen zilver en plek 5 tijdens OS. Hij had zijn geluk moeten erkennen en na OS stoppen.