“De stapjes van Remco Evenepoel zullen steeds kleiner worden”
Ride Welke marge heeft Evenepoel nog? De grote vraag na het afgelopen superseizoen van Remco Evenepoel is hoe het 22-jarige supertalent zich nog verder kan ontwikkelen. In het winternummer van RIDE Magazine staat een tien pagina’s grote reportage, waarin de belangrijkste personen antwoord geven op deze vraag.
Zelf benadrukt de wereldkampioen dat hij pas vijf jaar wielrenner is en dat hij deze zeges al realiseert twee jaar na de zware val in de Ronde van Lombardije. Tekenend dat Evenepoel zelf overtuigd is dat hij nog fysieke stappen kan zetten. “Toch denk ik dat hij al heel ver staat in zijn ontwikkeling”, is zijn teammanager Patrick Lefevere voorzichtig. “Al denk ik niet dat een jongen van 22 jaar volgroeid is. Fysiek en mentaal kan hij nog wat sterker worden en dan heeft hij straks ook nog de ervaring waar hij op terug kan vallen. In principe, als hij gezond blijft, gaat hij nog beter worden.”
Ook zijn trainer Koen Pelgrim is geneigd te zeggen dat Evenepoel nog stappen kan zetten: “Normaal moet hij nog kunnen groeien, maar de stapjes worden steeds kleiner. Je ziet tegenwoordig dat jonge renners door betere training en voeding op jonge leeftijd al tussen hun 17e en 19e levensjaar behoorlijke stappen zetten. Daarna wordt de marge kleiner.”
Pelgrim benadrukt dat het wielrennen in deze ontwikkeling nog een behoorlijke achterstand had tegenover de meeste andere sporten. “Kijk bijvoorbeeld naar het zwemmen. Daar zijn de meeste toppers rond de twintig jaar en ben je met 25 jaar al oud. Vroeger werd je pas wielrenner rond je 22ste en kwam je rond je 27/28ste tot de beste resultaten. Dat kwam vooral door de achterstand die er was op het gebied van begeleiding en niet door de pure, fysieke groeimarge.”
Pelgrim: “Tegenwoordig zijn de wielrenners op veel jongere leeftijd veel serieuzer bezig met de sport. Daardoor ontwikkelen zij zich sneller dan de oudere garde. Daarom zetten deze talenten nu de grote stappen voor hun twintigste en zijn de groeimogelijkheden in de jaren daarna kleiner.”
Het volledige artikel lees je in het winternummer van RIDE. Dit 172 pagina’s dikke wielermagazine staat vol met verhalen waar wielerliefhebbers het warm van krijgen. Hier kan je het magazine alvast even doorbladeren. Bestel hem nu online voor slechts € 9,95 en krijg jouw RIDE binnen enkele dagen thuisbezorgd. Voor de feestdagen kan je ook een proefabonnement of gewoon abonnement cadeau geven.
Remco snijdt weldra zijn 5e jaar bij de profs aan. Topsport is roofbouw. De slijtageslag is ingezet.
Patriotten gun ik al algehele zin dat een paspoortgenoot onderdeel van dit gezelschap uitmaakt: gewoon om het allemaal vriendelijk en eerlijk te houden.
Waar QS dit jaar heel veel winst geboekt heeft, is m.i. in het prepareren van Evenepoel. De hoogtestages, trainingen en dieten hebben beter uitgepakt dan het jaar daarvoor, waar hij eigenlijk over het randje was gegaan waardoor het contraproductief was. Ik weet niet of daar ook dit jaar nog winst te pakken is.
En verder: zelfs als het beter wordt in pure wattages, is het nog altijd afwachten of je ook uiteindelijk de erelijst van dit jaar kunt overtreffen. Want enkel op Zwift win je altijd met de beste wattages, de koers zelf is net wat weerbarstiger.
Gaat nog grote koersen winnen volgens mij, maar beter doen qua seizoen wordt aartsmoeilijk.
Als de sterren niet uit hun nek lullen komen er nog jaren aan dat hij voor de tour gaat. Al wint hij enkel die zonder ritoverwinning of zelfs een andere zege is dat nog steeds een extra stap hoor.
Maar het rijtje grote ronde - WK - monument is iets zo uniek en zo vreselijk moeilijk te bereiken dat 2022 wellicht als hét topjaar van Evenepoel bestempeld zal blijven. Eigenlijk is dat op 1 jaar winnen waar je 3 geslaagde seizoenen mee kan vullen.
Kijk naar hoe goed Van Aert en Van der Poel zijn de laatste jaren, maar hoe moeilijk het is om die echte topkoersen te winnen. Is niet alleen een kwestie van de topconditie op het juiste moment, maar ook wat meeval met tegenstand/koersontwikkeling/enz.
Evenepoel is bij momenten een geweldenaar, maar dit seizoen lijkt mij toch wel uniek. Met Pogacar heeft hij dan ook nog een uitdager van heb-ik-jou-daar, en van dezelfde generatie. Die gaat 'm zeker ook nog grote zeges afsnoepen.
Misschien niet eens de beste renner van 2022 (de TdF is gewoon de heilige graal in het rondewerk, daar kan geen Vuelta tegenop), maar zonder twijfel degene met de mooiste erelijst dit jaar, zeker voor het grote publiek.
Al vraag ik me af of Vingegaard zijn TdF zege zou willen inruilen voor hetgeen Evenepoel dit jaar heeft gewonnen....
Daar doe je Vingegaard wat mij betreft mee te kort.
Zijn tijdrit is goed genoeg om heel kort te kunnen eindigen op een WK. En als je hem in vorm in zet in een eendagswedstrijd met wat klimwerk (Italiaans najaar) of op een WK zoals dat destijds in Innsbruck, dan zie ik hem ook daar mee doen voor de knikkers.
Hij heeft dit jaar echter andere keuzes gemaakt (en de TdF heeft hem denk ik ook mentaal heel veel energie gekost).
Niemand die daar zicht op heeft. Het enige dat je in de koers ziet is of A: de een zó op de pedalen stampt dat de ander lossen moet B: de energie zó verdeeld wordt dat je niet op het verkeerde moment zonder zit, C: Dat er zó gestuurd wordt dat je op de weg doorrollen blijft en D: dat je een ploeg hebt die je zó ondersteunt dat een an ander lukken kan.
Als je nou vorig jaar van 7,5 naar 7,7 ging en aankomend jaar en grotere stap maakt naar 8,0, in het lab, terwijl je tegenstanders op A, B, C, & D overstijgend uitpakken ziet geen dooie hond dat.