Wanneer er een Haimar Zubeldia Award voor de Ronde van Vlaanderen in het leven was geroepen, had Tiesj Benoot die met vlag en wimpel gewonnen. Hij eindigde weliswaar niet in de top-10, maar dat nemen we op de koop toe. De Belg van Jumbo-Visma werd dertiende, zonder eigenlijk ooit écht in beeld te hebben gereden.

Daar baalde Benoot wel enorm van. Jumbo-Visma had alle Vlaamse kasseienklassiekers tot op heden gedomineerd, maar in de Ronde van Vlaanderen bleken Tadej Pogačar en Mathieu van der Poel sterker dan kopman Wout van Aert. Ondanks het gemis van Dylan van Baarle, speelden Nathan Van Hooydonck en Christophe Laporte tot op zekere hoogte een belangrijke rol in de teamtactiek.

Benoot reed echter achter de feiten aan. “Ik maakte twee fouten”, baalt hij bij de Belgische media. “Op de Berendries had ik mee moeten gaan met Benoît Cosnefroy en Matteo Jorgenson.” De Fransman en de Amerikaan maakten in een vloek en een zucht de aansluiting met de groep Kasper Asgreen-Stefan Küng-Matteo Trentin-en co, die even daarvoor waren weggereden. “Dan zaten we met twee vooraan en was er nog meer steun voor Wout.”

Fouten
Op de tweede beklimming van de Oude Kwaremont ontbond Pogačar een eerste keer zijn duivels. Hij reed alles uit zijn wiel, daarachter vormden Van Aert, Laporte, Van der Poel, Tom Pidcock en Magnus Sheffield de eerste achtervolgers. “Ik zat nog niet eens zo ver achter Wout, maar wel té ver. Ik kwam terecht in een groepje renners dat moe was en ik ben daar pas op de laatste keer Kwaremont weggeraakt. Toen was het kalf al lang verdronken.”