De geruchten rond het parcours van de Tour de France 2020 op een rij
Aankomende dinsdag 15 oktober wordt het parcours van de Tour de France 2020 bekendgemaakt, dus is het weer tijd voor geruchten over het rittenschema. Welke cols doet de Tour aan? Hoeveel tijdritkilometers zijn opgenomen in het parcours? Als de geruchten kloppen, kent de Ronde van Frankrijk volgend jaar een slotweek met een koninginnenrit naar de Alpe d’Huez en een klimtijdrit naar La Planche des Belles Filles.
Spektakel in de openingsweek
De ASO wil meer spektakel in de eerste week van de grootste wielerwedstrijd van het jaar. Bekend is dat het Grand Départ op 27 juni in de Zuid-Franse kustplaats Nice plaatsvindt. De kans is groot dat in de eerste week al stevig geklommen moet worden in de omgeving van Nice. Zo zou de tweede etappe finishen op de beroemde Promenade des Anglais, na een lastige rit met daarin de Col de Turini en de Col d’Eze. Deze klimmen zijn bekend uit Parijs-Nice. Nog in de eerste week zijn twee aankomsten bergop gepland, schrijft Velowire.com. De renners finishen in de vierde etappe op de Orcières-Merlette 1850 en in de zesde rit op de Mont Aigoual.
Aan het einde van de eerste Tourweek trekken de renners richting de Pyreneeën. Op de zaterdag van het tweede weekend zou het peloton de Col de Portet-d’Aspet, de Col des Ares, de Port de Balès en de Col de Peyresourde voorgeschoteld krijgen. Een dag later, op de zondag, behoort de Col du Tourmalet tot de mogelijkheden. Op de eerste rustdag wordt vervolgens de reis gemaakt naar het westen van Frankrijk, waar de tweede week begint.
Na eerbetoon Jacques Chirac naar de Alpen
Tijdens die tweede week zou het peloton in de eerste rit het vasteland verlaten voor een start op Île d’Oléron, een eiland langs de westkust even ten noorden van Bordeaux. De finish lijkt die rit te liggen op Île de Ré, een ander eiland dat nog iets noordelijker ligt dan Oléron, ter hoogte van La Rochelle. Daarna trekt de Tour het binnenland in en zou een aankomst liggen in Sarran. Dit als eerbetoon voor de recent overleden Jacques Chirac. De voormalige Franse president woonde in het centraal gelegen Sarran.
Gedurende de tweede week rijdt het peloton verder richting de Alpen, dwars door Frankrijk. Over de ritten door het gebergte is nog niet veel bekend, maar volgens Velowire rijden de renners tijdens de slotweek door de Vallée de la Tarentaise. Gespeculeerd wordt over een extreem korte rit tussen Brides-les-Bains en Méribel, die dit jaar ook werd verreden in de Tour de l’Avenir. Dit zou overeenkomen met de grote hoeveelheid hotelreserveringen in deze regio.
Mogelijk krijgt Tignes nog een aankomst, als goedmaker voor de geannuleerde Touretappe van dit jaar. Verder suggereert La Flamme Rouge dat de koninginnenrit op Alpe d’Huez finisht. Het zou gaan om een bergetappe met daarin ook de Col de la Croix-de-Fer, de Col de Télégraphe en de Col du Galibier. Deze zou worden verreden op Quatorze Juilliet. De Franse feestdag valt door de vroege plek op de kalender (in verband met de Olympische Spelen) op de dinsdag in de slotweek van de Tour.
Klimtijdrit op La Planche des Belles Filles
Het sluitstuk van de Tour van 2020 vindt volgens de berichten plaats in de Jura en de Vogezen. Zo wordt gesproken van een finish op de Col du Grand Colombier en over een klimtijdrit met finish op La Planche des Belles Filles. Die klim is de laatste jaren uitgegroeid tot een vaste waarde in het parcours, maar lag steevast in de eerste week van de Tour. Komend jaar zou de tijdrit tussen Giromagny en La Planche des Belles Filles worden verreden op de laatste zaterdag van de ronde. Volgens de geruchten is dit ook de enige tijdrit in de Tour. De slotetappe eindigt op zondag 19 juli traditioneel op de Champs-Élysées in Parijs.
Mochten de geruchten kloppen, dan mogen we ons opmaken voor een Tour de France met veel spektakel. Al bepalen de renners dat nog altijd zelf. Dinsdag wordt in Parijs het volledige parcours gepresenteerd.
By the way: de tijdrit naar LPDF zou wel een vlakke aanloop krijgen van 30 km. Wordt weer een lekkere chaos met fietsen wisselen.
Ik snap de keuze van die weinige tijdritkilometers ook niet. De tijdrit in de afgelopen Tour werd nota bene gewonnen door een Fransman.
Overigens, met Kruijswijk, Roglic en TD heeft JV ook in de bergen gewoon het sterkste team.
“De hele gedachte dat de beste allrounder de ronde wint wordt over boord geflikkerd”
Het is jouw goed recht om de voorkeur te hebben voor een allrounder die de ronde wint, maar waarom zou die algemeen leidend moeten zijn? Mijn voorkeur gaat dan weer uit naar afwisseling: de ene keer een tijdrijder, de andere keer een klimmer en weer een andere keer een baroudeur en een allrounder vind ik ook best. De Vuelta is zelfs een keer gewonnen door een sprinter.
Maar afgezien van jouw of mijn voorkeur: de organisatie beslist gewoon zelf wat voor parcours ze willen uitzetten, al dan niet met de gedachte op wie of wat voor soort eindwinnaar ze willen mikken. De Tour is erfgoed, maar geen publiek bezit.
Beter dan Ineos met Froome, Carapaz, Thomas en Bernal?
De afgelopen Vuelta gemist?
Het grootste spektakel van de hele Vuelta zat in een vlakke etappe met waaiers.
De route van de Tour in 2018 was afwisselend en goed en ook dit jaar was het een schitterend parcours.
Misschien moeten we gewoon even afwachten en ze wat credits geven na de afgelopen twee jaar.
Als er inderdaad overgestoken wordt van La Rochelle naar Alpen zouden er ook een paar mooie waaierritten tussen kunnen zitten.
Het valt niet op dat ze een parcours uittekenen op maat van de Franse favorieten. Op dit parcours heeft zelfs Bardet nog een kans als hij klimt als vanouds.
Nog een paar sprints na wat heuvels en hun Franse sprinter is ook tevreden, met misschien wel een kans op groen.
De Alp is misschien een legendarische klim, maar ik zou het nu niet direct een mooie klim willen noemen. Het is niet veel meer dan een brede, relatief drukke, weg naar een skidorp met slechts beperkt uitzicht op de vallei.
https://youtu.be/Scfxk2i_mME
Gezien de genoemde plaatsen van vertrek en aankomst zie ik niet meteen ruimte voor een extra tijdrit. Al kent het eind van de eerste week en het midden van de tweede week een behoorlijk speculatief gehalte, dus wie weet. En waaien kan het overal.
Overigens mag van mij een grote ronde prima weer eens twee lange tijdritten hebben. Ik vind dat een grote ronde renner alles moet kunnen. Dus ook tijdrijden. Een sprinter moet ook bergen over om in Parijs te sprinten dus een klimmer moet ook kunnen tijdrijden om de Tour te kunnen winnen.
Het klimmen moet alsmaar extremere en extremer en we willen juist een schonere sport? Dat matcht niet met het structureel opzoeken van fysieke grenzen en het uitleggen van extreme parcoursen.
1 Thomas +0
2 Roglic 1.13 (was 4)
3. Dumoulin 1.58 (was 2)
4. Froome 2.37 (was 3)
5. Kruijswijk 3.26
6. Landa 3.50 (was 7)
7. Bardet 4.04 (was 6)
Oftewel, op basis van deze scorebordjournalistiek heeft Dumoulin alleen wat gewonnen t.o.v. Roglic, maar dat kwam toch vooral door een slechtere ploegentijdrit van Jumbo en een steentje in de arm bij de laatste tijdrit. Bardet schiet er echt niets mee op, raakt zelfs een plek kwijt.
Ik ben enorm benieuwd naar zowel het parcour van de giro als de tour. Mocht de giro veel beter bij tom passen kan hij zich wellicht richten op giro en os, al heeft hij zelf aangegeven tour en os te willen combineren
Maar zelfs als we jouw redenering volgen praat je ontzettend veel poep. Wat je redenatie is, is precies de denkfout die de ASO maakt. Doordat je een langere tijdrit in het begin of halverwege het parcours plaatst, zijn er al verschillen gemaakt en dwing je renners tot aanvallender rennen. Doordat de hele goegemeente deze Tour op twee minuten van elkaar bleef staan, zijn ze minder geneigd om van ver aanvallend te koersen. Het is niet verassend dat juist in de Giro's van 2017 en 2018, met redelijk wat tijdritkilometers, dat er veel meer aanvallend koersen te zien was. De klimmers moesten wel.
Even een opfrisser:
Deze tijdrit was 31km lang: 27,6 km vlak en vervolgens de klim naar Mount Floyen (3,4 km à 9,1%).
Tijdsverschillen meetpunt na 27,6 kilometer (bij het begin van de klim):
1. Tom Dumoulin
7. Chris Froome + 0.51
9. Primoz Roglic + 1.02
Tijdsverschillen bij de finish bovenop de klim:
1. Tom Dumoulin
2. Primoz Roglic + 0.57
3. Chris Froome + 1.21
Dumoulin pakt hier op een klim van 3,4 km (met dezelfde percentages als LPDBF (alleen korter dus)) 30 seconden op Froome. Verliest weliswaar een aantal tellen op Roglic. Ik snap dat een klimtijdrit voor jongens als Pinot, Bardet, Bernal en evt. Flip (t.o.v. Dumoulin, Roglic en Froome) gunstiger is dan een vlakke tijdrit, maar alsnog zie ik goede kansen op tijdwinst.
Los van dit alles heeft de Tour van 2018 bewezen dat Dumoulin klimmend ook bij de beste 3 à 4 renners van het peloton kan zitten. Alles staat of valt bij de vorm waarmee hij na het afgelopen dramajaar aan de start kan verschijnen.