Fietstoerisme 
Materiaalzone 
De beste tijdrijder van 2020
Eindejaarslijstjes In de maand december blikt WielerFlits traditioneel terug op het afgelopen wielerseizoen met de reeks Eindejaarslijstjes. Wat waren de hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar en welke renners verdienen nog een eervolle vermelding voor 2020? Iedere werkdag is er een nieuwe lijst met bijbehorende poll. Vandaag staat centraal: de beste tijdrijder.
Vorig jaar eindigde de verkiezing van de beste tijdrijder in een status quo. Nadat hij na een jaar vol miserie niet te stoppen was op het WK tijdrijden, eindigde Rohan Dennis op vrijwel gelijke hoogte met Primož Roglič, die twee tijdritten won in de Giro d’Italia en één in de Vuelta a España. Ook in 2018 eindigde Dennis bovenaan in deze verkiezing. In de twee jaar daarvóór trok Tom Dumoulin de meeste stemmen.
Wout van Aert
foto: Cor Vos
In 2019 zette Wout van Aert een flinke stap in het tijdrijden. Tot zijn eigen verrassing won hij met ruime voorsprong de enige tijdrit in het Critérium du Dauphiné en vervolgens kroonde hij zich in Middelkerke voor het eerst tot Belgisch kampioen tijdrijden door zowel Yves Lampaert, Remco Evenepoel als Victor Campenaerts te verslaan. In de Tour de France was hij de grote favoriet voor de tijdrit rond Pau, maar na een lelijke val eindigde die etappe in het ziekenhuis.
In 2020 bleek Van Aert weinig van zijn tijdrittalent verloren. In Koksijde prolongeerde hij zijn nationale titel door Campenaerts met een halve minuut voor te blijven. De Tour de France reed hij dan in dienst van zijn ploeg Jumbo-Visma, maar al die tijd speelde wel de tijdrit naar La Planche des Belles Filles door zijn hoofd. Winnen deed hij daar niet, maar op de vierde plaats was hij wel bij the best of the rest achter de ongenaakbare Tadej Pogačar.
Gezien zijn Tourvorm werd hij bij de favorieten voor het WK tijdrijden gerekend. In Imola behaalde hij het zilver en moest hij alleen Filippo Ganna voor zich dulden. “Als ik naar mijn waarden kijk, heb ik gewoon een toptijdrit gereden. Ik klop hier heel veel sterke renners, maar Ganna was gewoon een stuk sterker”, was hij realistisch.
Resultaten in tijdritten
BK tijdrijden – 
Tour de France, 20e etappe – vierde
WK tijdrijden – 
Remco Evenepoel
foto: Cor Vos
Toegegeven, of de naam van Remco Evenepoel terecht in deze lijst staat, daar mag aan worden getwijfeld. Het tijdrittalent van de geboren Oost-Vlaming is echter onmiskenbaar. Het verhaal is bekend. Als dubbele wereldkampioen bij de junioren zette hij in 2019 de stap naar de profs en onder de vleugels van Patrick Lefevere maakte hij meteen indruk, onder meer door de Clásica San Sebastián en het EK tijdrijden in Alkmaar te winnen.
En ook in 2020 etaleerde Evenepoel zijn talent. Eerst zette hij de Vuelta a San Juan naar zijn hand door de enige tijdrit te winnen. In Punta Negra werd Filippo Ganna met 32 seconden verslagen, waarmee hij uiteindelijk de enige was die de Italiaan afgelopen seizoen op een nederlaag trakteerde. Daarna zette hij in de Volta ao Algarve de kers op de taart door de slottijdrit te winnen. In Lagoa klopte hij opnieuw een klinkende naam, namelijk de regerende wereldkampioen Rohan Dennis.
Dat hij daarmee zijn laatste tijdrit van het seizoen had gereden, wist Evenepoel toen nog niet. Door de gezondheidscrisis werden de Olympische Spelen uitgesteld en door een zware val in de Ronde van Lombardije moest hij zowel de Giro d’Italia, waar hij zijn debuut in een grote ronde zou maken, als het WK missen.
Resultaten in tijdritten
Vuelta a San Juan, 3e etappe – winst
Volta ao Algarve, 5e etappe – winst
Filippo Ganna
foto: Cor Vos
Had enkel de naam van Filippo Ganna volstaan in deze lijst? Allicht. Dat de 24-jarige renner uit Verbania heel erg hard kan fietsen, bewijst hij al jaren op de baan waar hij de maatstaf is op de individuele achtervolging. Niet alleen heeft hij op dit nummer al vier wereldtitels achter zijn naam staan, ook is hij met 4:01,934 de houder van het wereldrecord op de vier kilometer. En dat de grens van vier minuten doorbroken wordt lijkt slechts een kwestie van tijd.
Ook op de weg is Ganna een begenadigde tijdrijder. Bij zowel de junioren als de beloften werd hij Italiaans kampioen op deze discipline en sinds zijn overstap naar Team INEOS, liet hij zien ook op het hoogste niveau ritten tegen de klok te kunnen winnen. Maar in zijn tweede jaar bij de Britse ploeg stootte hij pas echt door naar de wereldtop. In de Vuelta a San Juan, waar hij ook zijn goede klimmersbenen liet zien, werd hij nog tweede achter Remco Evenepoel in de tijdrit naar Punta Negra.
Maar daarna had de stopwatch grote moeite om de vierdejaars prof bij te houden. In Veneto prolongeerde hij zijn Italiaanse titel en vervolgens was hij in zijn nieuwe kampioenstrui iedereen te snel af in de slottijdrit in Tirreno-Adriatico. Vervolgens zag Ganna in Imola een langgekoesterde droom uitkomen met zijn wereldtitel op het WK tijdrijden.
De regenboogtrui gaf hem in de Giro d’Italia extra vleugels, want zowel in Palermo, Valdobbiadene als Milaan was hij de snelste tijdrijder. Terloops won hij ook de bergrit naar Camigliatello Silano, waar hij op papier betere klimmers het nakijken gaf. Volgend jaar ligt zijn focus bij de Olympische Spelen. In Tokio vormt hij bij Italië een belangrijke schakel op de ploegenachtervolging, maar na afgelopen seizoen is hij misschien ook wel de topfavoriet voor de gouden medaille op de individuele tijdrit.
Resultaten in tijdritten
Vuelta a San Juan, 3e etappe – tweede
Italiaans kampioenschap tijdrijden –
Tirreno-Adriatico, 8e etappe – winst
WK tijdrijden –
Giro d’Italia, 1e etappe – winst
Giro d’Italia, 14e etappe – winst
Giro d’Italia, 21e etappe – winst
Stefan Küng
foto: Cor Vos
Net als bij Filippo Ganna liggen de roots van Stefan Küng op de baan. Op de achtervolging werd de Zwitser in 2015 al eens wereldkampioen, nadat hij in de jaren daarvoor al brons en zilver had behaald. Daarmee trad hij in de voetsporen van onder anderen Bradley Wiggins en Taylor Phinney die uiteindelijk ook op de weg heel hard konden fietsen. De renner uit Wil behoort al jaren tot de wereldtop in het tijdrijden, maar een grote internationale titel ontbrak nog.
Tot dit jaar. Voor de vierde maal op rij kroonde Küng zich tot nationaal kampioen om vervolgens via het Critérium du Dauphiné naar het EK tijdrijden toe te werken, waar hij op voorhand de favorietenrol deelde met Victor Campenaerts, Rémi Cavagna en Edoardo Affini. In Plouay, waar het parcours constant op en af ging, verzilverde de Zwitser zijn goede vorm en bleef hij Cavagna en Campenaerts met ruim een kwart minuut voor.
De Tour de France verliet hij vroegtijdig om zich voor te bereiden op het WK tijdrijden, waar hij uiteindelijk het brons pakte. Zijn eerste kilometers in zijn Europese trui werkte hij af in de tijdrit van de BinckBank Tour, waar hij enkel de sterke Søren Kragh Andersen voor zich moest dulden.
Resultaten in tijdritten
Volta ao Algarve, 5e etappe – derde
Parijs-Nice, 4e etappe – achtste
Zwitsers kampioenschap tijdrijden –
EK tijdrijden –
WK tijdrijden – 
BinckBank Tour, 4e etappe – tweede
Tadej Pogačar
foto: Cor Vos
Wat goed is komt snel, luidt het gezegde en dat lijkt zeker op te gaan voor Tadej Pogačar. De nog jonge Sloveen koerste twee jaar geleden nog voor het continentale Ljubljana Gusto Xaurum, maar bestormt sindsdien met reuzenstappen de bovenste rangen van de internationale wielersport. Als de winnaar van de hoog aangeschreven Tour de l’Avenir kwam hij in 2019 als neoprof bij de UAE Emirates-ploeg, maar al vlot gaf hij zijn visitekaartje af. Met een overwinning op de Fóia schreef hij de Volta ao Algarve op zijn naam en later dat jaar maakte hij indruk door in de Vuelta a España, zijn eerste grote ronde, naar het podium te rijden.
Dat beloofde wat voor 2020. Na een geslaagd voorseizoen, hervatte Pogačar het jaar na de lockdown met het Sloveens kampioenschap. Nadat hij de wegwedstrijd aan Primož Roglič moest laten, klopte hij zijn landgenoot van Jumbo-Visma in de tijdrit. Maar dat zijn volgende tijdrit hem naar het grootste succes uit zijn nog prille carrière zou leiden, had hij toen ook niet gedacht.
Met al twee etappezeges op zak en als tweede in de strijd om het geel, begon de Sloveen in de Tour de France aan de klimtijdrit naar La Planche des Belles Filles. De grote favoriet? Natuurlijk was dat Roglič, die al elf ritten aan de leiding ging. Niets leek een overwinning in de weg te staan. Even na zes uur had Pogačar de rollen echter volledig omgedraaid.
De pupil van Allan Peiper was van uitzonderlijke klasse, was de slotklim omhoog gestoven en had de Tour op zijn kop gezet door op de voorlaatste dag de gele trui te pakken. De verschillen met de concurrentie waren enorm. Tom Dumoulin en Richie Porte waren tweede en derde op 1:21. Van Aert volgde op de vierde plaats op 1:31 en de achterstand van Roglič en Rémi Cavagna, vijfde en zesde, bedroeg al bijna twee minuten. Pogačar had wielergeschiedenis geschreven.
Resultaten in tijdritten
Sloveens kampioenschap tijdrijden –
Tour de France, 20e etappe – winst
Primož Roglič
foto: Cor Vos
Primož Roglič, zijn naam is al een paar keer gevallen. Natuurlijk gonst de gevoelige nederlaag op La Planche des Belles Filles nog altijd na. Maar door enkel dat te onthouden, doen we hem tekort. Neem alleen al de UCI World Ranking, waar de Sloveen met afstand de nummer een is. Winnen deed hij in het Sloveens kampioenschap, de Tour de l’Ain, de Dauphiné en de Tour de France. In Luik-Bastenaken-Luik boekte hij vervolgens zijn eerste monumentale zege.
En dat hij het tijdrijden echt niet opeens verleerd is, bewees Roglič wel in de Vuelta a España waar hij zijn overwinning van vorig jaar verdedigde. Op de eerste dag was hij meteen op de afspraak door de leiding te pakken. Vervolgens droeg hij vijf dagen het rood, tot die etappe naar Aramón Formigal – die rit van het regenjasje. Vier ritten later heroverde de Sloveen de trui om hem daarna op de Angliru weer aan Richard Carapaz af te staan.
Maar een dag later, in de tijdrit naar Mirador de Ézaro, herstelde hij de orde. Aan de aankomst was hij een seconde sneller dan Will Barta en zijn voornaamste concurrent Carapaz kreeg 49 tellen aan zijn broek. Roglič trok opnieuw het rood aan en wist de trui, ondanks de penibele rit naar de Alto de La Covatilla, naar Madrid te brengen.
Resultaten in tijdritten
Sloveens kampioenschap tijdrijden –
Tour de France, 20e etappe – vijfde
Vuelta a España, 13e etappe – winst
De beste tijdrijder over het post corona jaar (de rest is te lang geleden voor mij) Ganna.
Beste belofte: Evenepoel.
Evenepoel reed 1,3 km/u sneller dan Ganna, de beste tijdrijder ter wereld. Akkoord, het was "maar" San Juan, maar het grote doel van Ganna is om zoveel mogelijk tijdritten te winnen, die rijdt dus heus niet aan slechts 90% omdat het "maar" San Juan is.
Daarnaast werd een 43 jarige renner 3e die tijdrit, een renner die 15-20 jaar geleden in de vorm van zijn leven blij was met top-10 noteringen in tijdritten.
Lijkt mij niet dat de Ganna van dit najaar slechts 1,3 km/u sneller rijdt dan de beul van Andalucia.
Vergeet niet dat in de TdF iedereen op de top van zijn kunnen zit, in tegenstelling tot San Juan. Dat Pogacar zich iedere dag heeft moeten smijten tot aan de finish. Dat hij in de etappes net voorafgaand aan de tijdrit niet de sterkste indruk meer maakte. Etc.
En dat hij dan in staat is om een (ik noem het) onwaarschijnlijk vermogen te leveren. Tja, daar denk ik helaas wat van. Kan het niet bewijzen, maar in het wielrennen zijn dingen die te mooi waren om waar te zijn, heel vaak achteraf ook het resultaat van list en bedrog.
Dit keer hoop ik van harte dat ik ernaast zit!!
Bij lage snelheden is luchtweerstand zowiezo veel minder natuurlijk. Bergop en bv 20km/h is dit nog +-10% vd totale weerstand (85% is zwaartekracht en 5% is rolweerstand)
Dus bergop is het redelijk lineair (met dat luchtweerstand klein aandeel is). Dus dubbel zo hard trappen is bijna dubbel zo snel omhoog.
als je op nationaliteit speelt, kan je hetzelfde bij Wout doen, maar eerlijk gezegd boeit me dat niet zo om dat spelletje te spelen
Zonder zijn valpartij zouden er nog meer duels geweest zijn, maar dat is het leven.
Los ervan zag ik Ganna de tijdritten post-corona ook wel winnen hoor.
De reden waarom er mensen (vermoedelijk fans inderdaad) op Evenepoel stemmen, is omdat hij 100% van zijn tijdritten won (slechts 2, ik weet het). Hij klopte de oude wereldkampioen (Dennis in Algarve in een recordtijd) en de nieuwe wereldkampioen (Ganna in San Juan) in een rechtstreeks duel. Hij reed in die tijdrit bijna 1,5 km/u sneller dan Ganna trouwens, wat toch niet min is. Ganna zal wel in opbouw zijn geweest, maar dat was bij Evenepoel vermoedelijk ook wel het geval.
Pogacar en Roglic horen voor mij ook niet echt in het rijtje.
Pogacar wint 2TT maar beide klimtijdritten.
Roglic is 2de en 5de in dezelfde klimtijdritten en wint de TT in de Vuelta ( met ook een nijdige klim) met 1sec en 10sec tegenover Barta en Oliveira.
Als je echt naar de 'vlakkere' tijdritten kijkt dan verdient Dennis iets meer zijn plaats met: 2de in Australisch kamp, 2de in Algarve ( na Evenepoel), 5de op WK, 15de in downhill TT (met gigantische verschillen door wind) in Giro, en 2de/3de in Giro (telkens na Ganna).
Ik heb niets tegen klimtijdritten, maar als je ze terug de Alpe d/Huez opstuurt, dan spreek je gewoon over klimmers en niet over tijdrijders.
Pogacar en Roglic horen niet thuis in deze verkiezing? Evenepoel wel met twee overwinningen in voorbereidingskoersen? Alle ballen op Evenepoel begrijp ik.
Ik zeg gewoon dat ze betere klimmers zijn dan tijdrijders en mede daardoor dit jaar goeie resultaten behaald hebben, omdat ze vooral klimtijdritten gereden hebben.
Daarmee zeg ik absoluut niet dat het geen goeie tijdrijders zijn, maar ik schat een dennis, campenaerts of Cavagna hoger in.
Roglic is normaal ook een uitstekende 'vlakke' tijdrijder, maar dit jaar was het 'gewoon' goed en niet super. Pogacar weten we eigenlijk nog niet echt, hij reed ook zeer sterk op het vlakke in de TdF, maar dat moet nog bevestigd worden in de toekomst.
Er is natuurlijk wel een gigantisch verschil bij Pogacar, in de TdF moesten ze de Planche del Belle Filles op (5,9km a 8,5%) beklimmen en in het sloveens kampioenschap zat er ook een klim van 7km a 7,5%.
Is hij dan de beste tijdrijder of de beste klimmer?
Los daarvan gaat mijn stem ook gewoon naar Ganna, alleen al voor zijn indrukwekkende tijdrit in Tirreno. Hij rijdt daar gewoon meer dan 2 km/u sneller dan Thomas en Dennis, die naar hun topvorm groeiden voor de Giro. Nummer 2 Campenaerts was ook al meer dan 1,5km/u trager.
Zou wel graag eens een duel zien tussen Evenepoel en Ganna wanneer ze beide in topvorm zijn.
Je mag het met me oneens zijn hoor. Dus wie verwacht jij tijdens de tijdrit in Tokyo? En op het WK?
natuurlijk voorzie ik strijd tussen Ganna en Evenepoel. Maar ik stoor me wel eens aan het gemak waarmee prijzen op voorhand aan de een of de ander worden "uitgedeeld". Wat doet Van Aert? Hoe goed is Kung? Wat met Dennis of Dumoulin? Kan Pogacar nog eens verrassen zoals in de TdF? Wie is er op dat moment in vorm, wie is geblesseerd? Al deze renners gaan ook gewoon met voorbereiding en verwachtingen naar de OS.
En misschien ligt het aan mijn "bias", maar met name als het om Evenepoel gaat worden prijzen door sommigen al heel snel op voorhand uitgereikt. Of wordt er door sommigen met grote stelligheid beweerd dat hij wel gewonnen zou hebben mocht hij hebben meegedaan.
En daar stoor ik me aan. Zeker als ik dan een stellige bijdrage zie over het verdelen van prijzen tussen Ganna en Evenepoel. Waarmee ik niet wil zeggen dat Evenepoel geen uniek talent is, maar vooral dat iedere wedstrijd eerst gereden moet worden, en niet het hele wielerpeloton uit prutsers en koekenbakkers bestaat.
@Melkzuur: Veel zal denk ik afhangen van de seizoensindeling van Evenepoel. Rijdt hij de Tour? Giro? ... De hoofdpiek van Ganna ligt volgens mij op de OS, terwijl dat bij Evenepoel nog maar de vraag is.
Mits ze beiden 100% zijn geef ik Evenepoel inderdaad een licht voordeel op Ganna op lastigere parcoursen, ook al klom Ganna in de Giro eigenlijk best sterk. Interessant om zien of Ganna evolueert richting een type Dumoulin die ook in rondes kan gaan meestrijden, of richting pure tijdrijder T.Martin.
Mvdp wint dan ook daadwerkelijk grote koersen/crossen. Ondanks dat een overwinning er pas is na de finish is het wel begrijpelijk dat je er van uit gaat dat mvdp een cross wint. Hem als grote kanshebber voor een klassieker zien is ook logisch. Evenepoel daarentegen, heet naast de San Sebastián en wat voorbereidingskoersen (mooie resultaten, dat zeker), zelden gepresteerd in een grote koers. Hem dan als bijna winnaar van een koers zien is dan echt heel onlogisch.
@jappe
In het tijdrijden: top 5 van de wereld
Op de weg: categorie ‘aanstormend talent+’. Vind het lastig om een rang te noemen. Denk ongeveer rond rang 100 in de WT.
Gast staat nog aan het begin van zijn tijdrit carrière eigenlijk.
Nou?
Er zit een groot verschil tussen crossen, tijdrijden en ritten in lijn / klassiekers. In de cross en tijdritten wint (pech, valpartij of plotselinge weersomslag daargelaten) altijd de sterkste. In een klassieker of rit in lijn wint de zwakste zeker niet, maar ook voor de topfavoriet is de kans dat hij niet wint groter dan de kans dat hij wel wint.
Mathieu heeft vorig seizoen alle crossen (op 1 na) gewonnen, en heel vaak gedomineerd. Niet meer dan logisch dat hij op voorhand topfavoriet is IN DE CROSS. Maar ook hier moet hij het eerst altijd nog waarmaken (zie Gavere).
Op de weg is het echt een ander verhaal, en ik stoor me net zo aan het vooraf uitroepen van Mathieu als winnaar als van welke willekeurige andere renner. En zeker als het dan ook nog eens gaat om een renner als Evenepoel, die al mooie dingen heeft laten zien, maar ook nog heel veel (nog) NIET heeft laten zien. Dan begint het te lijken op wensdenken, fangedrag en hypen, en niet op een op feiten gebaseerd verhaal.
Probleem is dan vervolgens dat het door fanatieke fans al heel snel als "ongepast" wordt betiteld.
Wie weet dat ik in 2022, als Evenepoel iedereen heeft weggeblazen in iedere tijdrit, wegrit en ronde, mijn mening moet herzien. Maar tot nu toe zie ik vooral een heel groot talent en hele grote belofte die nog heel veel waar te maken heeft, nog altijd zijn eerste grote ronde moet rijden, nog altijd zijn eerste monument moet finishen, etc.
Ik twijfel niet aan het talent van Evenepoel, maar wel aan de vermogens van sommige van zijn fans om realiteit en wensdenken uit elkaar te houden.
Verder zie ik dat je wat Evenepoel betreft nog steeds in de ontkenningsfase zit. Komt wel goed ;-)
Sommigen doen erg veel moeite om alles te minimaliseren wat hij presteert, terwijl anderen hem al groter maken dan Merckx.
Het is gewoon een feit dat Evenepoel historisch gezien zijn gelijke niet kent, zelfs Merckx kwam op die leeftijd niet tot de uitslagen die Remco nu bij elkaar fietst.
Het is dus erg lastig, om niet te zeggen volslagen onmogelijk, om in te schatten waar zijn limieten liggen en hoe zijn ontwikkeling zich verder zal doorzetten, want we hebben niets van referentiekader.
Hij heeft inderdaad nog niets bewezen in GT's en in monumenten, maar hij heeft er ook nog nooit gefaald, want hij heeft ze simpelweg nog nooit gereden. Zowel voor de voor- als tegenstanders is het dus pure speculatie wat hij nu echt kan.
In tijdrijden en in rondes van een week is hij nu al wereldtop, in ééndagskoersen en GT's valt alles nog te bezien. Zijn de voortekenen gunstig? Absoluut. Geeft dat ook maar iets van garanties? Neen.
We zullen het gaandeweg moeten ontdekken met zijn allen waar zijn limieten liggen en wie er uiteindelijk het dichtste bij de waarheid zat.
PS: @Vespa: Rond de 100ste plaats lijkt me wel erg laag ingeschat. Dat zou betekenen dat er in elke WT-ploeg gemiddeld 5-6 beteren rondrijden? Als ik even kijk naar de lijst van 322 WT-renners die voor 2022 nog geen contract hebben, dan zou Evenepoel nu al op plaats 58 staan in het klassement voor behaalde PCS punten in de gehele carrière, terwijl Evenepoel dus nog maar 2 jaar kan laten meetellen.
PPS: Ik hoop dat iedereen wat meer leert genieten van deze uitzonderlijke jonge garde (Evenepoel, Van der Poel, Van Aert, Hirschi, Pogacar, Almeida, ...) los van wie je voorkeur wegdraagt, want het zijn stuk voor stuk renners die durven koersen en het ontzettend leuk maken voor ons om de koers te volgen. Ze doen me in zekere zin allemaal wat denken aan de jonge Sagan, die toen werd gezien als een godsgeschenk en frisse wind voor het wielrennen met zijn attractieve manier van koersen. Ik hoop dat mensen leren appreciëren dat we een unieke generatie voorgeschoteld krijgen nu, die dat bijna allemaal als handelsmerk hebben, want het is jarenlang héél anders geweest.
Doet niks af van het feit dat wat Evenepoel presteert op zo’n jonge leeftijd erg uitzonderlijk is. Hij is dan ook in U23 zeker top 3.
Daarnaast is het feit dat hij op zo’n jonge leeftijd al zo’n grote motor heeft geen garantie dat die motor de komende 10 jaar alleen nog maar beter word. Het kan ook zomaar zijn dat hij nog maar een paar jaar doorgroeit.
Giovanni de coronagoeroe aka leipe rennernekhijger was het toch?
Btw, ik ben nieuw op dit forum, geen eerdere namen gehad.
2 Ganna Tijdrit WK
3 Ganna Tijdritten Giro
Maar na het lezen van alle posts denk ik dat Remco en Pogacar idd ook goede opties zijn. Al heeft Ganna het meest en het belangrijkste gewonnen.
WK is normaal 40-50km, maar was door omstandigheden 'maar' 34km. Is natuurlijk maar speculeren achteraf, maar als je ziet dat Van Aert in het laatste deel wat tijd goed maakt, weet je nooit wat er zou gebeuren moest het nog 10km langer zijn.
Ganna is superieur op de 4km op de piste, dan is de stap naar 44km (Tokio) behoorlijk groot.
Ik denk dat je Ganna daar toch tekort mee doet als je ziet wat hij in huis blijkt te hebben in de Giro. Daar was hij meer dan tijdrijder; ook gewoon aanvaller. Dus naast pure power ook wel inhoud.
ALS het 44 km was... tja, ALS ALS ALS. Wie weet was het gat dan nog wel groter geweest op het WK. Wie weet ook niet... Hij was duidelijk de sterkste. En dit jaar veel progressie gemaakt, zowel op de baan als op de weg.
Hij kan waarschijnlijk die langere afstanden ook aan, maar hij moet het nog tonen.
Ik denk gewoon dat de OS moeilijk wordt omdat 4km veel explosiever is dan 44km en dat het 2 specifieke disciplines zijn die verder uit elkaar liggen.
En daarom zeg ik ook speculeren achteraf, hij heeft dit jaar bijna alle TT gewonnen en dat is het enige feit
Maar dit jaar heb ik geen moment het idee gehad dat hij inhoud tekort kwam. Sterker nog, hij lijkt me daarin gegroeid als je zijn ritten in lijn ziet.
Volgend jaar rond deze tijd weten we hopelijk meer!