De beste Nederlandse wegwielrenner van 2020
Eindejaarslijstjes In de maand december blikt WielerFlits traditioneel terug op het afgelopen wielerseizoen met de reeks Eindejaarslijstjes. Wat waren de hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar en welke renners verdienen nog een eervolle vermelding voor 2020? Elke werkdag is er een nieuwe lijst met bijbehorende poll. Vandaag staat centraal: de beste Nederlandse wegwielrenner van 2020.
Dylan van Baarle (INEOS Grenadiers)
Dylan van Baarle wilde het seizoen goed aanvangen en dat lukt. De 28-jarige Zuid-Hollander van INEOS Grenadiers was op punt in Australië. Tijdens de twee aankomsten bergop in de Tour Down Under ging Van Baarle – met sinds dit jaar een kenmerkende snor – met de besten mee. Dat was goed voor een vijfde plek in het eindklassement. Die lijn zette hij door in de Cadel Evans Great Ocean Road Race, waar hij na een sterke koers eveneens als vijfde eindigde. Na een DNS in de Volta ao Algarve brak dan corona uit en ging het seizoen op slot.
Zodra de kalender hervat werd, moest de Nederlander vooral in dienst rijden van de kopmannen bij INEOS Grenadiers. In die rol reed hij onder meer een verdienstelijke Ronde van Frankrijk. In de Vuelta a España stond hem hetzelfde te wachten, al sloop Van Baarle toen wel mee in de vroege vlucht in de veertiende etappe. Daarin werd hij vierde, na Tim Wellens, Michael Woods en Zdeněk Štybar. In zo’n beetje de enige koers waar hij wel voor eigen rekening mocht reden, werd Van Baarle achtste. Dat was in de Ronde van Vlaanderen.
Beste resultaten
Ronde van Vlaanderen – Achtste
Tour Down Under – Vijfde
Cadel Evans Great Ocean Road Race – Vijfde
Vuelta a España – Vierde in rit 14
Tom Dumoulin (Jumbo-Visma)
Na meer dan vierhonderd dagen zonder koers en getooid in een ander shirtje, begon Tom Dumoulin begin augustus aan zijn langverwachte rentree in het peloton. De 30-jarige Limburger stond er meteen in de Tour de l’Ain (in die sterk bezette ronde werd hij elfde in het klassement) en dat beloofde veel goeds. In het Critérium du Dauphiné was hij met een zevende plek in het klassement op papier zelfs de beste van de drie kopmannen bij Jumbo-Visma, ware het niet dat leider Primož Roglič en Steven Kruijswijk geblesseerd uitvielen.
In de Tour de France werd Dumoulin daarna uitgespeeld als mede-kopman naast Roglič. Dat ging uitstekend tot en met de achtste etappe. In de bergrit naar Loudenvielle voelde hij dat-ie niet ging meedoen om de eindzege en besloot dan om voor zijn Sloveense ploeggenoot te gaan rijden. In de slotweek werkte hij zich wel weer op naar plek zeven in het klassement, na een sterke tweede plek in de klimtijdrit naar La Planches des Belles Filles. Na de Tour werd hij onder meer nog tiende op het WK tijdrijden en twaalfde in Luik-Bastenaken-Luik.
Beste resultaten
Tour de France – Zevende in het eindklassement
Critérium du Dauphiné – Zevende in het eindklassement
WK tijdrijden – Tiende
Luik-Bastenaken-Luik – Twaalfde
Tour de l’Ain – Elfde in het eindklassement
Wilco Kelderman (Team Sunweb)
Wilco Kelderman gold tot vijf jaar geleden als een groter talent dan generatiegenoot Dumoulin. De 29-jarige Nederlander kreeg de laatste jaren vaak af te rekenen met pech, maar daarvan bleef hij dit jaar gevrijwaard. En dan zie je meteen waartoe de geboren Gelderlander in staat is. Pre-corona begon hij het seizoen goed met een vijfde plek in de Tour de la Provence, gevolgd door een zesde stek in het eindklassement van de UAE Tour. Een prima opsteker voor Kelderman, die door het vertrek van Dumoulin kopman werd.
Toch besloot Team Sunweb om Kelderman niet voor een klassement naar de Tour de France te sturen. Hij begon na de break van het seizoen in de Ronde van Polen, waar hij zevende werd in het eindklassement. Via de Ronde van Lombardije (negentiende) en een sterke Tirreno-Adriatico (vierde in het eindklassement) trok Kelderman met vertrouwen naar de Giro d’Italia. Kelderman haalde er een torenhoog niveau en veroverde drie etappes voor het einde het roze. In de voorlaatste etappe moest hij die echter prijsgeven: hij werd derde.
Beste resultaten
Giro d’Italia – in het eindklassement + 2 dagen roze trui
Tirreno-Adriatico – Vierde in het eindklassement
UAE Tour – Zesde in het eindklassement
Ronde van Polen – Zevende in het eindklassement
Tour de la Provence – Vijfde in het eindklassement
Bauke Mollema (Trek-Segafredo)
Met de komst van Richie Porte en Vincenzo Nibali kreeg Bauke Mollema er bij Trek-Segafredo behoorlijk veel interne concurrentie bij. Desondanks kan hij terugkijken op een goed seizoen, zij het met gemengde gevoelens. De 34-jarige geboren Groninger begon met een achtste plek in de Volta ao Algarve, de enige koers die hij voor de corona-break uitreed. Bij de hervatting was Mollema meteen bij de pinken door in een zwaar bezette La Route d’Occitanie als vijfde te eindigen. Dat was voor de beoogde Tour de France-kopman Porte.
Mollema bleef daarna een hoog niveau halen. Ook in de Tour de l’Ain – waar Jumbo-Visma en INEOS Grenadiers op volle oorlogssterkte waren – behaalde hij een mooie ereplaats: hij werd er zesde. In de Ronde van Lombardije startte Mollema vervolgens als titelverdediger, maar moest hij genoegen nemen met een vierde plaats. In de finale was hij wel op de afspraak, maar er waren er drie sterker. In de Tour de France behaalde Mollema drie zesde plaatsen, tot de dertiende etappe. Daarin kwam Mollema ten val en zat zijn seizoen erop.
Beste resultaten
Ronde van Lombardije – Vierde
La Route d’Occitanie – Vijfde in het eindklassement
Tour de l’Ain – Zesde in het eindklassement
Volta ao Algarve – Achtste in het eindklassement
Tour de France – Drie keer zesde in etappes
Mathieu van der Poel (Alpecin-Fenix)
Er is intussen genoeg over gezegd en geschreven. Mathieu van der Poel miste bij de hervatting van het seizoen in augustus de aansluiting met de top. Zijn resultaten waren niet wat we van de veelvraat gewend zijn. In de Ronde van Lombardije tankte hij dan toch vertrouwen en op het NK op de weg was hij weer de oude MVDP. Na een waar huzarenstuk pakte hij zijn tweede nationale titel op de weg. Drie dagen later raakte hij tijdens de eindsprint van het EK ingesloten en moest hij genoegen nemen met de vierde plaats.
Na een knappe ritzege in Tirreno-Adriatico kwam stilaan de periode waarin de 25-jarige coureur van Alpecin-Fenix moest oogsten. Dat deed hij – andermaal door een straf nummer – in de BinckBank Tour, waar hij op de laatste dag een dubbelslag sloeg. Daags nadien werd hij met uitgepierde benen knap zesde in Luik-Bastenaken-Luik. Na een zeldzame fout in de Brabantse Pijl (tweede) maakte Van der Poel in een boeiende Ronde van Vlaanderen vervolgens komaf met alle criticasters. Hij verschalkte er eeuwige rivaal Wout van Aert.
Beste resultaten
Ronde van Vlaanderen –
BinckBank Tour – in het eindklassement + 1 ritzege
NK op de weg –
Tirreno-Adriatico – 1 ritzege
Brabantse Pijl –
Wout Poels (Bahrain-McLaren)
Jarenlang hoopten Nederlandse wielerfans dat Wout Poels eens onder zijn knechtenrol bij Team Sky uit zou kruipen. In 2020 gebeurde dat dan toch. De 33-jarige Limburger trok naar Bahrain McLaren, waar hij samen met Mikel Landa de schoenen van de vertrokken Vincenzo Nibali moest vullen. Een goed begin is het halve werk, moet hij gedacht hebben. In de Vuelta a Valenciana eindigde hij in de rit met aankomst bergop als tweede, goed voor een zesde plek in het eindklassement. Bij dat wapenfeit bleef het vervolgens een heel lange tijd.
In de Tour de France moest hij samen met Landa het mooie weer maken, maar Poels kwam al vroeg in de rittenkoers hard ten val. Dagenlang kwam hij met de laatsten in koers binnen, maar van opgeven wilde hij niet weten. Grote kans dat hij van die hardheid in de Vuelta a España de vruchten plukte. In de Spaanse grote ronde maakte Poels een heel sterke indruk. Na twee en een halve week koers eindigde de Limburger als zesde, een evenaring van zijn beste resultaat in een grote ronde ooit. Al bij al dus een zeer degelijk seizoen voor Poels.
Beste resultaten
Vuelta a España – Zesde in het eindklassement
Vuelta a Valenciana – Zesde in het eindklassement
Tot slot nog een shout out naar Olav Kooij. De eerstejaars belofte van Jumbo-Visma Development kwam over van de junioren, maar liet zijn talent meteen gelden. De jonge sprinter is zelfs de Nederlander met de meeste UCI-zeges van 2020.
Het Jachtluipaard van Numansdorp won niet minder dan zes keer, waarvan de ritzege in de Internationale Wielerweek van Coppi e Bartali naar eigen zeggen de mooiste was. Het laatste hebben we van hem vast nog niet gehoord. Kooij maakt per 1 juli 2021 zijn profdebuut in de WorldTour.
Kelderman heeft niks gewonnen van het veel genoemde tweede garnituur.
En toch heeft Kelderman mijn stem gekregen. Omdat hij me dezelfde hoop heeft gegeven als Dumoulin een paar jaar geleden. Een overwinning in een grote ronde, er waren tijden dat we daar in Nederland niet van durfden te dromen.
Zie het als een aanmoediging voor Kelderman(n) om bij Bora af te maken wat hem bij Sunweb niet is gelukt!
Dit jaar was zijn kans en die krijgt hij nooit weer.
Mijn stem gaat naar Kelderman, doorgaans te klein voor een tafellaken en te groot voor een servet, maar zijn prestatie in de Giro was fantastisch. Oké, toegegeven is de stem enigszins gedreven door sentiment vanwege de spanning en zijn underdog-rol in de Giro, maar evengoed verdiend.
Als Nederlandse wielerliefhebber heb ik heel veel mooie en spannende wedstrijden gezien.
Als liefhebber van Nederlandse wielrenners was het inderdaad een mager jaar als je het vergelijkt met de laaste paar jaar... Hopelijk volgend jaar weer een volledig fitte Nederlandse armada van Jakobsen, Groenewegen, Mollema, Kruijswijk, Dumoulin etc..
Maar als je alleen door een Nederlandse bril kijkt was het dit jaar wellicht iets minder als de afgelopen jaren maar zeker niet slecht. Als je een renner in de top 3 van een grote ronde hebt (Kelderman, Giro), je hebt een Nederlander die één van de monumenten wint (MVDP, RVV), de resterende monumenten hebt gewonnen of tweede was met een Nederlandse ploeg (Jumbo) en je hebt in zowel de Tour als Vuelta top 2 gereden met een Nederlandse ploeg (Jumbo) dan kun je toch stellen dat het een vrij goed wegseizoen was voor Nederland. We zijn de afgelopen jaren nogal verwend, als je afgelopen seizoen vergelijkt met de jaren 2005-2015 was dit een erg goed seizoen.
On: Eens, qua prestaties was het niet eens zo slecht, maar als je het afzet tegen de verwachtingen kan je toch niet anders dan concluderen dat onze (lees: Nederlandse) jongens het niet helemaal waargemaakt hebben? TJV heeft het goed gedaan in de Vuelta en Tour, maar dat met slechts 3 renners van eigen bodem (2x Dumoulin en Gesink en 1x Hofstede) als ik me niet vergis.
Uiteindelijk blijven dan MvdP en gelukkig dit jaar Kelderman over als de enige Nederlanders die echt goede resultaten hebben gehaald en hiervan is MvdP de enige die ook daadwerkelijk gewonnen heeft.
Ik heb wel genoten van dit vreemde jaar!
VdP is uiteraard de beste. Poels heeft zich knap herpakt.
Op nummer 2 van Baarle, aangezien hij in zijn rol 'knecht' uitermate goed heeft gepresteerd.
Nummer 3 Mollema, aangezien die veel pech had, maar wel behoorlijk presteerde.
De rest verdiend het in mijn ogen sowieso niet, aangezien die echt gefaald hebben in waar zij goed in zouden moeten zijn.
Nu heeft Kelderman met een 3e plaats in een grote ronde natuurlijk een mooi resultaat. Maar deze ronde was zo gedeevalueerd wat klassementsmannen betreft en als je het nog zo weg weet te geven nadat je er zo goed voor staat, is dat deze titel niet waardig. De winnaar van de ronde was een knecht die in het begin bewust veel tijd heeft verloren
Evt kon Bol een nominatie opeisen, toch een paar mooie resultaten bijeengesprint in PN en de Tour. Of Gesink: qua persoonlijkheid, instelling, teamwerker, wegkapitein echt waardevol voor Visma met een groot aandeel in veel van de teamsuccessen. Lijkt erop dat hij (eindelijk) volledig zijn plaats/rol gevonden heeft. Zou mijn sympathie stem gekregen hebben.
Nu gaat die - het kan niet anders - naar MvdP, of misschien toch Kelderman.
Aan de andere kant snap ik het ook wel weer. Zij bewegen zich in stilte, meer op de achtergrond. Daar ligt hun kracht.
Wilco Kelderman is van ver gekomen, wint bijna de giro, haalt een podium in de giro. Alleen Dumoulin en Breukink hebben dat eerder gedaan. Ons trackrecord in de giro is niet heel goed, vroeger kozen de toppers nooit voor de giro. Droeg ook twee dagen de leiderstrui. Een enorme overwinning op zichzelf, wat misschien nog belangrijker is dan zijn derde plaats. Verder ook in de VAE en Tireno met de top meegedaan. Staat in de procyclinglijst vijfde als klassementsman overall, prima gedaan. Had in de vuelta 2017 ook op het podium moeten staan, heeft hij nu ingehaald. Deze prestatie zie ik voor hem hetzelfde als voor Kruijswijk die in 2019 podium haalde in de tour.
Zelf niet zo thuis eigenlijk in de Nederlandse wielrenners van vóór de jaren '90...
De beste Nederlandse wegrenner ooit is ongetwijfeld Joop Zoetemelk. Daarnaast scoren Hennie Kuiper, Jan Janssen en Jan Raas hoog. Maar Mathieu van der Poel staat denk ik nu al erg hoog als allrounder.
Maar dat is RV ten voeten uit: altijd een beetje dwars. Daarom slaapt hij van kinds af aan al in een tweepersoonsbed, want zelfs 's nachts was hij een dwarsligger.
Maar... zonder dwarsliggers geen spoor...
Blijf me verbazen hier...........
Nou is wielrennen een beetje een rare wisselwerking tussen team sport en individuele resultaten, maar behalve Van Baarle en Poels doet iedereen in deze lijst aan iedere wedstrijd mee om te winnen. En er is er maar een die ook daadwerkelijk iets heeft gewonnen, dus er is weinig reden om niet op MvdP te stemmen.
Van Baarle goed z'n werk gedaan (al was hij mijns inziens vorig jaar op weg naar een grotere status, en dat is dit jaar niet verder doorgezet). Aanmoedigsprijs voor Kelderman. Poels en Dumoulin na tegenslag goed hun best gedaan. Mollema is mijn favoriete actieve renner. Maar alleen MvdP komt in aanmerking om deze verkiezing te winnen.