Fietstoerisme 
Materiaalzone 
David van der Poel sprokkelt in Spanje evenveel UCI-punten als Lars van der Haar op EK
Interview David van der Poel sloeg dit weekend het Europees kampioenschap veldrijden over en reed daarvoor in de plaats twee veldritten in Spanje. Met succes. Zaterdag moest hij in Llodio door pech nog de zege laten aan Lander Loockx, zondag versloeg hij de Belg wél in de Baskische cross te Karrantza. De renner van Alpecin-Fenix pakte zo dit weekend evenveel UCI-punten als de nieuwe Europees kampioen Lars van der Haar. “Het EK overslaan was een moeilijke keuze, maar achteraf was het wel de beste”, zegt Van der Poel tegen WielerFlits.
Spanje boven EK in eigen land
Of hij directe tegenstander Loockx had kunnen kloppen in Llodio (waar een C1-cross in de Copa de España op het programma stond), weet hij niet. “Ik denk wel dat ik met hem had meegekund naar de streep. We waren zeer aan elkaar gewaagd. In de laatste ronde rijd ik dan mijn ketting kapot, waardoor ik heel ver moest lopen naar de materiaalpost. Het was sowieso heel veel loopwerk, ik denk wel dat we 75% van de offroad-stroken van de fiets moesten. Het was echt heel veel, vergelijk het met de Wereldbeker in Dendermonde van vorig seizoen. En als je al kon fietsen, was het veel glibberen en glijden”, schetst hij.
De veldrit in Karrantza (een C2-cross, eveneens Copa de España) leverde Van der Poel dan wel een zege op. “Hoewel deze ronde me minder goed lag, was het wel heel goed te doen. Ik reed alleen al vanaf de tweede ronde alleen, omdat Loockx nu lek reed. Daarna moest ik dus bijna een uur lang alleen rijden, maar het positieve is dat ik dat goed heb kunnen afwerken. Ik kon een goed tempo ontwikkelen en dat was hoog genoeg om de andere jongens niet te laten terugkomen. Met mijn rug was het ook goed te doen, tot een ronde of twee voor het einde. Maar na die loopmarathon van zaterdag, was het al bij al een heel positief weekend.”
Onlangs twijfelde DVDP openlijk over het voortzetten van zijn crosscarrière en dat heeft alles te maken met zijn pijnlijke rug. “Daar had ik nu ook schrik voor”, vertelt hij. “Ik was zaterdag al redelijk stijf en zondagmorgen nog steeds. Maar bij het inrijden voelde ik dat mijn rug en ook mijn benen redelijk goed hersteld waren van zaterdag. In het laatste kwartier speelde mijn rug dan toch op, wat ook logisch is na de zware wedstrijd van de dag ervoor. Maar ik verloor toen niet veel tijd en dat is zeker positief. Mentaal is het natuurlijk ook anders als je voor winst rijdt, of afziet op plek 25. Maar de pijn van de laatste weken, had ik nu niet.”
foto: Cor Vos
Van der Poel sleept veel UCI-punten binnen
Zijn rug was te doen, Van der Poel stak een zege op zak én zijn Spaanse trip leverde door een tweede plek in Llodio en die overwinning in Karrantza toch 100 UCI-punten op. Lars van der Haar kreeg er voor zijn Europese titel evenveel, waardoor de Alpecin-Fenix-crosser inloopt op al de rest van de EK-deelnemers. “Lander Loockx en Kevin Suárez ook”, lacht de 29-jarige Nederlander. “We pakken allemaal ongeveer evenveel punten als Lars. Voor mij persoonlijk was dat ook de opzet. Ik wilde het goede gevoel opnieuw opzoeken en weer eens meedoen voor een overwinning. Maar uiteraard zijn de UCI-punten daarnaast ook heel belangrijk.”
“Dat komt omdat iedereen aan het begin van dit jaar terug op nul is gezet”, legt Van der Poel uit. “Als je dan honderd punten kunt pakken in het weekend – zeker voor de plek waar ik sta, op plek 33 – dan is dat een gigantisch verschil. Of dit ook andere mensen aan het denken zet? Ik weet het niet. Ik doe dit al een paar jaar en ik heb het er met Loockx ook over gehad dit weekend. Wij vonden het raar dat we hier maar met twee waren, tussen de Spanjaarden. Helemaal als je ziet hoe dat voor ons uitdraait, we pakken allebei honderd punten. Dat is zeker de moeite. Voor alleen één C2-cross begrijp ik goed dat je die keuze niet maakt.”
Maar nu begrijpt Van der Poel – ondanks de aanwezigheid van het EK – dat niet zo. “Deze twee veldritten lagen allebei op een uur van het vliegveld van Bilbao met daarbij een C1-cross, dat maakt het extra interessant. Maar je moet natuurlijk ook een camper of een busje naar hier krijgen en personeel vinden die je erbij willen helpen. Misschien houdt dat andere mensen tegen of hebben ze die optie niet. Ikzelf ben hier naartoe gevlogen, mijn vader en vaste mechanieker zijn hier naartoe gereden in de camper. Dat is wel twee keer vijftien uur rijden. Dat is niet niets. Zij slapen ergens onderweg en ik vlieg maandagmiddag naar huis.”
foto: Cor Vos
Volgende buitenlandse trip
Maandag namiddag trekt Van der Poel meteen naar de kinesist, om te kijken hoe zijn rug reageert op de twee veldritten van dit weekend. Donderdag staat hij dan aan het vertrek van de Jaarmarktcross in Niel (Superprestige), om dan vrijdagavond te vertrekken naar de Wereldbeker in Tábor. “In december zal ik normaal gezien weer een weekend uitkiezen om van het ‘normale’ programma af te wijken. Ik denk dat ik de nieuwe Wereldbeker in Val di Sole oversla, al is dat nog niet 100% zeker. Dat is ook nog eens een heel verre verplaatsing, terwijl er dichterbij huis een aantal interessante opties zijn. Zeker ook voor de UCI-punten.”
Dat was ook nu een heel mooie bijkomstigheid. “Simpel gezegd: op het EK had ik niets te winnen”, legt Van der Poel uit. “Ik kijk daarom heel positief terug op dit weekend en dat is ook wat waard. Dat moet ik meenemen. Uiteraard is het niveau buiten Suárez en Loockx niet heel hoog. Maar slecht is het ook niet. Loockx eindigt nog als zevende in de Koppenbergcross vorige week maandag. Dat is zeker geen pannenkoek. Als je dus kunt winnen – waar dan ook – is dat een goede zaak. Zonder die pech van zaterdag, had dat ook zo maar anders kunnen uitpakken. Nu moet ik stap voor stap proberen terug te keren op mijn normale niveau.”
Puntenschema EK Veldrijden
1. 100 punten
2. 60 punten
3. 40 punten
4. 30 punten
5. 25 punten
6. 20 punten
7. 17 punten
8. 15 punten
9. 12 punten
10. 10 punten
11. 8 punten
12. 6 punten
13. 4 punten
14. 2 punten
15. 1 punt
Bij een C1-cross (zoals in Llodio) krijgt de nummer één tachtig punten, maar vanaf plek twee is het schema hetzelfde als op een continentaal kampioenschap als het EK. Bij een C2-cross krijgt de eerste veertig UCI-punten, dat afloopt naar één punt voor de tiende in de uitslag.
Strikt genomen heeft hij die punten ook niet nodig. Punten sprokkelen in het buitenland is met de nieuwe regels rond deelname aan de Wereldbeker minder belangrijk geworden, omdat de top vijftig op de UCI-ranglijst geen automatische kwalificatie meer oplevert. Maar bij de mannen is dat alleen voor Belgen een probleem. Deelname aan de Wereldbeker stond voor DvdP niet op de tocht.
De andere motivatie die hij noemt, weer eens meedoen voor de overwinning, zal een grotere rol hebben gespeeld. Komt nog eens bij dat, zoals hij zelf ook zegt, die rugproblemen heel anders aanvoelen als je aan de leiding rijdt, dan wanneer je rond de 25e plaats aan het ploeteren bent.
In zo een kleine sport die op tv uitgezonden wordt, lijkt me voor een sponsor én team een top-10plaats in een grote cross interessanter dan een overwinning in een C-cross.
David zegt dan ook dat hij niet begrijpt dat er niet meer jongens startten in Spanje. Goed voor hem, want als er van de renners tussen plaats 10 en pakweg 40 er 10 zouden starten in die C-crossen, dan raapt hij amper punten.
Je ziet ook hoe ouwe Adri zich 'opoffert' om ff 3k vv te rijden. Dat ondersteunt bij wijze van spreken ook mentaal.
Misschien dat hij soms wat verder van voren mag starten en dat is dan wel weer een echt voordeel, want de start is bij veldrijden echt belangrijk. Als je achteraan start ben je eigenlijk al kansloos voor de overwinning.