Interview Met derde plaatsen in Namen, Loenhout, Gullegem en Brussel is Corné van Kessel een van de meest regelmatige renners van de afgelopen kerstperiode. Maar die uitslagen doen de kersverse aanwinst van Tormans, de veldritploeg van Circus-Wanty Gobert, niet naast zijn schoenen lopen. “Op het NK strijd ik komende zondag gewoon weer voor de dichtste ereplaats”, vertelt Van Kessel aan WielerFlits.

De afgelopen jaren zagen we Van Kessel natuurlijk al wel regelmatig op het podium van een klassementscross opduiken, maar zo constant als nu was de Nederlander nooit. Amper twee keer (bij de openingscross in Eeklo en op het EK in Silvelle, waar hij ziek was) viel hij uit de top-10, en dat is toch weer een grote stap voorwaarts voor de 28-jarige Olenaar. “Het gevolg van een goede zomer en een uitstekende samenwerking met ploegleider Kris Wouters in de voorbereiding. Ik voel dat ik mijn niveau gemakkelijker kan vasthouden. Toch schat ik mijn derde plaats in Namen en de vierde in Kortrijk in als mijn beste crossen van het seizoen.”

Maar naast zijn schoenen lopen, of de verwachtingen nu ook hoger leggen voor zichzelf, daar doet Van Kessel niet aan mee. “Het niveau achter Mathieu ligt zo dicht bij elkaar dat je de ene wedstrijd voor het podium kan meedoen, en de andere wedstrijd terug voor een zesde of zevende plaats moet knokken. De lat blijft bij mij dus steeds op hetzelfde niveau. Het is natuurlijk wel een extra motivatie. De drang naar het podium wordt extra groot als je er een paar keer hebt opgestaan, maar mij ga je nooit mijn zin voor realiteit zien verliezen.”

Bovendien deelde Van Kessel zijn seizoen ook anders in dan de voorbije jaren. Waar hij destijds koos om de Superprestige te laten schieten voor enkele kleinere crossen, die hij dan wel winnend kon afsluiten, werkt hij nu de drie grote klassementen af. “Het is een afweging die je moet maken, want winnen kan ik door die keuze minder doen. Of ik het me daarmee niet moeilijker maak, weet ik niet. Want bij die koersen in het buitenland moet je al de druk van de wedstrijd dragen, terwijl hier altijd nog de grote namen zijn die de wedstrijd moeten maken. Maar het klopt, dat gevoel om te rijden voor de zege mis ik wel. Al is op het podium eindigen in een klassementscross tegenwoordig toch ook een soort van overwinning.”

Tormans
Extra straf zijn de prestaties van Van Kessel als je weet dat hij per 1 januari overschakelde naar de Tormans-ploeg van Hilaire Van der Schueren, en dus van de ene op de andere dag terecht kwam in een nieuwe ploegstructuur én moest wennen aan nieuw materiaal. “Ik ga niet ontkennen dat die overgang me in de laatste week van december wel wat energie heeft gekost. De overgang naar nieuw materiaal, dat kost nu eenmaal tijd en vraagt gewenning. Ik voel daar ook nu pas het rendement van. Vandaar dat ik erop gehamerd heb om Gullegem er nog bij te nemen, om zo sneller te wennen aan mijn fiets op verschillende terreinen en in de bochten.”

Van Kessel met Tormans-ploegmaat Quinten Hermans – foto: Cor Vos

“Op termijn zie ik echter alleen maar voordelen”, stelt Van Kessel ons gerust. “Het is allemaal net iets anders geregeld dan bij Telenet-Baloise. Daar was het Kris Wouters die zowel het sportieve als het materiaal op zich nam, terwijl hier de taken over drie à vier man verdeeld worden. Bovendien krijg ik ook de kans om een iets uitgebreider wegprogramma te rijden. Veel zekerheden heb ik daar nu nog niet over, want die besprekingen doen we volgende week op de ploegstage met Circus-Wanty Gobert. Maar de kans zit er dik in dat ik eerder dan de afgelopen jaren op de weg rijd, en me zo ook eens kan testen tegen de grote mannen.”

NK in Rucphen
Maar eerst… het Nederlands kampioenschap. Daar lijkt de tricolore voor Mathieu van der Poel al lang vast te liggen. Of niet? “Toch wel. Er rijdt er eentje rond die alles domineert, zowel op de weg als in het veld en op de mountainbike. Hij zou al een geweldige tegenslag moeten hebben als hij geen kampioen wil worden. Ik motiveer me dus vooral met de gedachte dat ik op het schavotje naast hem kan staan.”

“Je weet dat ook Lars van der Haar, Joris Nieuwenhuis en David van der Poel heel goede coureurs zijn, maar ik hou me vast aan mijn niveau van de voorbije weken. Dat was goed en ik hoop dat er nog iets in de tank zit. Een nadeel is misschien wel dat ik de omloop nog niet zo goed ken als zij. Ik heb nog nooit in Rucphen gereden, omdat die cross altijd de dag voor Hoogerheide zat. En de week voor het WK een dubbel weekend afwerken, dat zag ik nooit zitten. Maar goed, dat maakt het ook weer extra spannend.”

Eén nadeel voor een constante renner als Van Kessel: bij veel renners kunnen er richting de kampioenschappen nog een paar procentjes bij. Dat lijkt bij hem een pak moeilijker te gaan worden… “Klopt, als je zo constant mogelijk wil zijn, dan vallen de pieken minder op. Ik denk dat ik in ieder geval dit niveau nog kan vasthouden, maar besef ook dat een intens seizoen en zeker de kerstperiode een renner kan kraken. Het is allemaal wat veel geweest, maar we hebben de vermoeidheid ook proberen te weren door de trainingen tussen de koersen door laag te houden, zodat ik steeds in herstel rondreed. Of ik effectief nog veel over heb, dat is afwachten.”