Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Chris Froome: “Koersen is een voorrecht, ik denk nog lang niet aan mijn pensioen”
Chris Froome maakte de afgelopen winter de overstap van INEOS Grenadiers naar Israel Start-Up Nation. De beste prestatie van de 36-jarige Brit dit jaar is een 23ste plaats in het eindklassement van de Ronde van Slowakije. Na een horrorblessure is Froomey geen schim meer van de viervoudig Tour de France-winnaar die hij was. “Stoppen? Nee, dank je”, zegt hij tegen La Repubblica.
“Ik heb na mijn val nog in het ziekenhuis van Saint-Étienne nagedacht of ik niet moest stoppen”, vertelt Froome. “Ik zette op een rij met wat ik wilde in mijn leven, of ik wilde blijven koersen of iets anders wilde gaan doen. Toen ontdekte ik dat ik echt houd van koersen, strijden, reizen, fietsen in de buitenlucht. Ik houd van de levensstijl van een profwielrenner. Zelfs als ik niet terugkeer op mijn niveau van weleer, is het voor mij van onschatbare waarde om te blijven fietsen. Ik heb nog een contract voor twee jaar bij Israel Start-Up Nation en ik wil doorgaan. Dit is een heel mooie baan”, aldus de Brit, die in bezit is van een lucratief contract.
Froome gaf zichzelf veel kans om die Tour van 2019 te winnen. Hij zou bij winst de geschiedenis ingaan met Eddy Merckx, Bernard Hinault, Jacques Anquetil en Miguel Indurain. Na het strippen van Lance Armstrongs zeven eindzeges, zijn zij met vijf overwinningen weer recordhouder. Maar toen sloeg bij Froome het noodlot toe. “Ik droom nog steeds van die vijfde Tour-zege. Bij het zien van Alejandro Valverde en Vincenzo Nibali, geeft me dat enorm veel motivatie om te blijven trainen. Zij zijn respectievelijk vijf en een jaar ouder dan ik ben. Maar ze wonnen afgelopen maand ook nog wedstrijden. Dat geeft mij moed.”
Pogacar en Froome voor de start van de Tour dit jaar – foto: Cor Vos
Respect voor Pogačar, Van der Poel en Evenepoel
Een vijfde Tour-zege lijkt echter een bijna onhaalbare kaart, met de opkomst van supertalenten als Tadej Pogačar. “Ik ben vooral onder de indruk van zijn mentale conditie, van het gemak waarmee hij koersen tegemoet gaat. Hij heeft altijd veel druk op zijn schouders en de manier waarop hij ermee omgaat is ongelooflijk. Ik heb hem nog nooit iets verkeerds zien doen in koers. Als hij aanvalt, wint hij. En zegeviert hij niet, dan heeft hij de controle in handen. Als niets hem tegenhoudt, kan hij elk record breken. En als hij wil, kan hij de eerste zijn na Marco Pantani die in hetzelfde jaar de Giro d’Italia en Tour op zijn naam weet te zetten.”
Froome zelf probeerde dat in 2018. Hij werd toen derde in de Tour, maar won daarvoor op grootse wijze de Giro – “Het mooiste moment in mijn carrière” – ten koste van Tom Dumoulin. Hij viel toen ver voor de finish aan, iets wat we nu steeds vaker terug zien. “Die roekeloze aanval heeft misschien wel de ogen geopend van anderen. Neem Julian Alaphilippe, Remco Evenepoel of Mathieu van der Poel: ze zijn nooit bang om van ver aan te vallen of om meerdere keren een demarrage te plaatsen. We hebben de afgelopen drie jaar veel prachtige wedstrijden gezien. Meer dan we in de voorgaande tien hadden gezien”, beaamt Froome.
Ik ben verrassend positief over froome haha, ook een keer leuk :).
zolang ik niet denk aan die gruwelijke stijl in gruwelijk saaie Tours.
Geweldig palmares.
En die keer met Sagan, tja toen zat ie goed vooraan met G Thomas en als goeie tijdrijders konden ze wel mee met Bodnar en Sagan.
Ik ben voor zwakkere ploegen, door ze kleiner te maken (5 max6 voorlopig niet rendabel), salarisplafonds (misschien niet bevorderlijk voor de sport) of een articifieel systeem van sterrenverdeling. Je zou bv. niet kunnen starten met een 5 sterren renner en zeven 4 sterren renner.
Om maar te zwijgen van z'n batterij advocaten die als verdediging opwierpen dat hij was uitgedroogd.. OMG mensen die leiden aan uitdroging eindigen niet bij de voorsten in een wielerkoers op wereldniveau.
Iedereen kijkt natuurlijk naar de Sky trein, maar in zijn meeste grote rondes ging de trein tot pakweg 2-3km van het einde en dan was het ieder voor zich.
Tegenwoordig is Roglic en Jumbo nog vreselijker en slepen ze hem tot 500m vd finish waarna hij met zijn (fenomenale) sprint een paar seconden neemt (al dan niet boni).
Dan krijg ik algauw terug heimwee naar een Froome die tenminste vanop 2km aanviel.
Daarna reed hij (ook voor zijn val) slechts top-90 in wedstrijden. Zijn huidige niveau dus.
Uiteindelijk is het voor zijn nalatenschap ook wel beter dat hij geen 5 tourzeges behaald heeft.
Bij mijn weten is het niet door de combi giro-tour dat hij zijn rechterdijbeen, heup, elleboog, nek en meerdere ribben brak. Leek me dan toch echt meer aan die horror-crash tegen een muur te liggen. Maar goed, ieder zijn mening ;)
Dat hij ook voor zijn val al pelotonvulling was (amper top-90), is natuurlijk ook een verzinsel. Hij reed dat jaar een aardige Tour of Alps in dienst van zijn jonge ploegmaats en leek in de Dauphiné 'gewoon' op weg naar een topnotering. Stond voor de fatale opwarming al meer dan een halve minuut voor op pakweg Buchmann en TJ, die uiteindelijk mee op het podium mochten met Fuglsang.
Het seizoen ervoor won hij op magistrale wijze nog de Giro, vervolledigde hij daarmee zijn 'grand slam' (weliswaar niet in hetzelfde seizoen) en reed hij nadien nog naar een podiumplek in de Tour die door een ploegmaat van hem gewonnen werd.
Dat de Tour van 2019, ondanks een ijzersterke Alaphillipe, uiteindelijk een 1-2tje was voor zijn ploeg doet me trouwens vermoeden dat ze het bij INEOS wel voor mekaar gingen krijgen om Froome daar zijn 5de Tour te laten winnen.
Beetje verhaal Gilbert bij Lotto: het had heel spectaculair goed kunnen uitpakken (en dan genereren deze mannen heel waardevolle PR, zoals bijv. Cavendish deze Tour), maar het is drie keer niks geworden.
Haha, die malle Froomie. Even doen alsof je het aanvallend rijden hebt uitgevonden! Is me dat een gotspe.