Chaves wint zware editie Ronde van Lombardije, Gesink zevende
Esteban Chaves (Orica-BikeExchange) heeft vandaag de Ronde van Lombardije op zijn naam geschreven. Hij zorgde na een slopende wedstrijd voor de allereerste Colombiaanse zege in geschiedenis van Il Lombardia. Chaves versloeg Diego Rosa (Astana) en Rigoberto Uran (Cannondale-Drapac) in een sprint met drie.
Vier koplopers
Het duurde vandaag vrij lang voordat de vlucht van de dag ontstond. Pas op de Madonna del Ghisallo werd deze gevormd, na anderhalf uur koers. Het waren uiteindelijk Mikaël Cherel (AG2R La Mondiale), Damiano Caruso (BMC), Stefan Denifl (IAM Cycling) en Rudy Molard (Cofidis) die een gat hadden geslagen. De vier koplopers kregen een maximale voorsprong van bijna acht minuten. Dat bleek op het lastige parcours met maar liefst 4400 hoogtemeters lang niet voldoende. Caruso werd op 45 kilometer van het einde als laatste van de vier ingerekend.
Gesink opent de finale
De koers was daarachter al een tijdje ontploft. Robert Gesink had daar een groot aandeel in. De kopman van LottoNL-Jumbo was weggesprongen op de Sant’Antonio Abbandonato (6,5 km aan 8,9%), met nog zestig kilometer te gaan, en dat zorgde voor een grote schifting. In eerste instantie kreeg de Nederlander alleen een paar subtoppers mee, maar al snel probeerde ook Esteban Chaves (Orica-BikeExchange) naar Gesink toe te springen. Dat zorgde ervoor dat nog meer favorieten reageerden. Alles lag vervolgens uit elkaar.
Na de top kwamen uiteindelijk vijftien renners samen. Naast Gesink en Chaves waren dat Fabio Aru, Diego Rosa (Astana), Romain Bardet, Pierre Latour (AG2R La Mondiale), Alejandro Valverde, Giovanni Visconti (Movistar), Rigoberto Uran, Davide Villella (Cannondale-Drapac), Gianluca Brambilla, David de la Cruz (Etixx-Quick-Step), Warren Barguil (Giant-Alpecin), Alessandro de Marchi (BMC) en Rodolfo Torres (Androni Giocattoli-Sidermec). Bauke Mollema (Trek-Segafredo) zat in het groepje daarachter, maar daar ging het niet hard genoeg.
Aanval Chaves
De winnaar bevond zich dus vooraan. Op 35 kilometer voor het einde kwamen de leiders aan bij de voet van de Selvino (6,9 km aan 5,4%): de laatste serieuze beklimming van de dag. Chaves gooide hier direct de knuppel in het hoenderhok met een fikse demarrage. Alleen Bardet en Uran konden hem vervolgens volgen. Gesink was in de afdaling op achterstand gekomen en reed daarna achter de feiten aan. Hij wist op de Selvino wel weer knap terug te keren bij de achtervolgers, maar de drie leiders lagen toen al een halve minuut voorop.
Alleen Rosa reed daar nog tussen. De Italiaan bleek sterker dan zijn kopman Aru en slaagde erin om in zijn eentje het gat naar Bardet, Chaves en Uran te dichten. Daarachter probeerde Visconti het verschil te verkleinen in dienst van Valverde, maar de koplopers liepen alleen maar verder uit. Op tien kilometer van het einde leken de achtervolgers de strijd definitief op te geven. De samenwerking was volledig zoek: iedereen ging elkaar aanvallen in de strijd om plaats vijf. De achterstand was toen al meer dan een minuut.
Spannend slot
Op vier kilometer van het einde kregen de vier leiders nog een venijnig pukkeltje voor de kiezen. Rosa probeerde hier weg te rijden, maar Chaves haalde hem terug, met Uran en Bardet in zijn wiel. De Colombiaan ging daarna zelf in de aanval. Bardet kwam vervolgens geparkeerd te staan, maar Uran bleef koppig in zijn wiel. In de afdaling wist ook Rosa weer terug te keren. De Italiaan probeerde vervolgens op anderhalve kilometer nog een keer aan te gaan, maar ditmaal haalde Uran hem terug.
De drie leiders stevende vervolgens af op een sprint. Rosa zette als eerste aan en deed dat opvallend vroeg, op ongeveer vierhonderd meter van de streep. Hij leek daardoor zijn twee vluchtgenoten te verrassen, maar Chaves wist hem in de laatste meters nog te passeren. Gesink moest genoegen nemen met plaats zeven. Hij verloor het sprintje voor plaats zes van Valverde.
Gesink goed gereden. Op de TLJ-website zegt hij: "Aan het begin van de zware klim moest ik mijn eigen tempo kiezen en kon ik de groep niet meer volgen. De vier mannen die toen wegreden waren gewoon sterker dan ik. "
Tja, wat wil je er in LBL nog tussengooien he? :P De langste klim met col gehalte is de Rosier en die doen ze al. Wil je deze 3x na elkaar doen?
Maar wel gaaf dat hij initiatief nam, en daardoor eigenlijk de beslissende wending in de koers forceerde. Hoeweel zeker niet de sterkste, was hj vandaag wel een met het meeste lef.
Dat denk ik ook, maar ja, het is Gesink he, als die een foutje maakt in een jaar kan hij gelijk niet sturen en is hij een brokkenpiloot. Wel is het een beetje raar om te zeggen dat hij z'n eigen tempo moest kiezen op die klim en de groep niet kon volgen, hij haalde uiteindelijk het grootste deel van die groep immers terug.
Zonder angst daal je makkelijker en sneller, bij Robert gaat het te vaak mis waardoor ie al veel ereplaatsen heeft misgelopen. Aard vant beessie waarschijnlijk en misschien juist voorzichtiger geworden in de loop der jaren door alle mizerre.
Dat klopt, maar Gesink begon de beklimming al op achterstand.
Jan Maas heeft ook een grote motor en herstelvermogen. Hij heeft wel de Piccolo Giro di Lombardia van 2015 uitgereden en kwam na Tussie en Lennard als 6e. over de streep. Die jongens zijn niet altijd in goede doen.