Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Cadel Evans over Van der Poel en Evenepoel: “Ronderenners? Stand-byknop nodig”
“Of Remco Evenepoel en Mathieu van der Poel ronderenners kunnen worden? Een ronderenner heeft ook een stand-byknop nodig om de overgangsetappes te overleven. Niet iedereen is daartoe in staat.” Het zijn de woorden van Cadel Evans, de Tourwinnaar van 2011. De Australiër sprak uitgebreid met Sporza in een Facebook Live-sessie.
Evans – die vijf jaar geleden een punt zette achter een zeer succesvolle carrière – volgt het wielrennen nog altijd op de voet. De voormalig ronderenner is enthousiast over Remco Evenepoel, die een stormachtig debuut kende bij de profs. “Hij wordt een hele goede wielrenner, zelfs als hij op halve snelheid vooruitgang blijft boeken.”
“Het is belangrijk dat hij stappen blijft zetten.” De 20-jarige Evenepoel maakte vorig jaar al indruk als tijdrijder, terwijl hij ook de beste was in een zware eendagswedstrijd als de Clásica San Sebastián. De renner van Deceuninck-Quick-Step begon het seizoen 2020 voortvarend met eindzeges in de Vuelta a San Juan en de Volta ao Algarve.
Evenepoel hoopt in de toekomst mee te doen om de eindzege in grote rondes. “Of hij een ronderenner kan worden? Het is mogelijk om eendagskoersen te combineren met grote rondes, maar daar moet je je mentaal op voorbereiden”, aldus Evans. “Een eendagsrenner kan zich 110% focussen op een koers en zich volledig leeg rijden.”
“Een eendagsrenner heeft een aan- en uitknop”
“In de Tour moet je echter drie weken lang op tachtig of negentig procent koersen. Op de sleutelmomenten moet je dan vervolgens schakelen naar honderd procent. Een eendagscoureur heeft een aan- en uitknop, een ronderenner moet ook een stand-byknop hebben”, zo vertelt de man die vijfmaal op het eindpodium stond van een drieweekse ronde.
En hoe kijkt Evans naar Mathieu van der Poel? Volgens wijlen Raymond Poulidor – de grootvader van het Nederlandse supertalent – is de coureur van Alpecin-Fenix in staat om ooit een gooi te doen naar de eindzege in de Tour. Evans: “Van der Poel heeft eveneens die eendagskoers-mentaliteit. Als hij grote rondes wil winnen, zal hij wat spiermassa moeten verliezen.”
“Dat laatste vereist veel concentratie. Bovendien liggen de verwachtingen in België en Nederland heel hoog wat betreft Evenepoel en Van der Poel.”
Elke langere klim die ik v.d. Poel heb zien doen moest hij te vroeg lossen.
Elke tijdrit die ik Evenepoel heb zien rijden was eenzame klasse.
De weinige tijdritten die ik v.d. Poel heb zien rijden waren 'minder'.
Evenepoel wordt een groot ronderenner. V.d. Poel niet. Maar dat maakt niet uit: hij wordt de beste klassiekerrenner en moet zich daarop blijven concentreren.
Op basis van wat je eerder in Tour of Norway zag, denk je van oei oei dat wordt niks. En de Koppenbergcross liep ook vaak niet zo lekker. Maar dat is een Vd Poel die op ander werk is gespecialiseerd.
Specialiseren van inspanning van 1 uur cross met meestal beperkt hoogteverschil naar MTB met 1,5 uur inspanning met in sommige wedstrijden behoorlijke hoogtemeters is wel al geslaagd. Daar heeft hij in 2 seizoenen het gat gedicht en is nu de topper in dat werk. Dat geeft ook iets weer over de mogelijkheden van Vd Poel.
Er wordt veelal een vergelijking gemaakt met Sagan, die terecht is op technisch vlak, punch en body. Daarbij moet niet vergeten worden dat Sagan in jongere jaren met minder body zelfs pittige heuvel/klim overkwam in de Tirreno Adriatico net iets achter een Nibali maar wel ruimschoots voor andere klimmers (ook Froome). Ik heb Sagan ook ooit nog eens een klim een Tour of California beter op zien rijden dan Robert Gesink. Hij heeft echter de keuze gemaakt om voor body en de klassiekers met keien of beperkte steiltes te gaan.
We weten als buitenstaanders noch van Sagan of van Vd Poel of er intrinsiek wel een ronderenner in zit of zat, waar dat al wel redelijk zichtbaar is bij Evenepoel. Meer heb je aan gegevens over hoe lang een renner een bepaald vermogen kan trappen en dat ook weer afzetten tegen zijn piekvermogen. Zo lijkt het erop dat Valverde maar een beperktere tijd (2-3min) heel goed kan pieken en dus vaak pas aanvalt als het korter voor de finish is. Dumoulin heeft een minder hoge piek, maar kan een veel langere periode een wat hoger vermogen vasthouden.
Er zal vast al wel iemand die 'data' goed geanalyseerd hebben met Vd Poel zelf alsmede met zijn pa. Het neigt er wel naar, gezien de gekozen eerste wegervaringen, dat gekozen wordt voor de klassiekercoureur. Zegt echter nog niet of die optie gekozen is omdat het andere geen succes op kan leveren.
Het enige dat wij als buitenstaanders wel zien is dat zijn wat onstuimige karakter beter past bij eendagskoersen. Op eenzelfde manier vroeg aanvallen in etappes in rondes, waar nog 1,5e week gereden moet worden, lijkt niet de juiste tactiek. We kunnen ons allen nog de geldingsdrang van Yates in de Giro voor de geest halen. Wil niet gezegd hebben dat het niet mogelijk is. Hij mag me in de toekomst graag verrassen en oude wetmatigheden doorbreken :)
1. Hij zit volgensmij helemaal niet te wachten op ronderenner worden, het saaiste wat er is in weze. 6 maanden voorbereiden, 15 etappes zoveel mogelijk energie sparen en 6 keer toeslaan. Mathieu van der Poel is precies het tegenovergestelde in koerswijze. Kortom hij heeft de ambitie niet ronderenner te worden, het belangrijkste punt.
2. Hij is 10 kg te zwaar
3. Hij heeft geen ploeg (voorlopig)
Paar jaar terug zeiden we toch ook niet dat Oliver Naesen weleens een grote ronde kan gaan winnen...
Heel benieuwd ook of Evenepoel hetzelfde gaat beleven als Yates inderdaad, te onstuimig, te veel met krachten smijten en dan niet genoeg stand-bye kunnen rijden om ook echt die drie weken over de streep te trekken. Al kan ik me ook voorstellen dat ie nog weer zoveel klasses beter is dan Yates (S. of A.) dat hij zelfs met een inzinking een grote ronde kan winnen. Zou het in ieder geval vermakelijk houden.
Als we dit nu allemaal toch eens konden gaan aanschouwen en ontdekken de komende weken.. Grmphh quarantaine..