Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Bossuyt reageert op positieve dopingtest: “Hoop te bewijzen dat we geen valsspelers zijn”
Shari Bossuyt heeft op een persconferentie gereageerd op haar positieve dopingtest. De Belgische renster zegt dat ze geen idee heeft hoe letrozole metabolite, een middel dat de afbraak van testosteron remt, in haar lichaam is gekomen.
Bossuyt testte positief na de door haar gewonnen derde rit in de Ronde van Normandië op 19 maart. Omdat haar werkgever Canyon SRAM//Racing een zero tolerance-beleid heeft, is ze voorlopig op non-actief actief geplaatst. “Momenteel loopt de procedure nog en moet ik aan het AFLD (het Franse antidopingagentschap, red.) uitleggen hoe het product in mijn lichaam terecht is gekomen”, citeert Het Laatste Nieuws Bossuyt. “Iets wat vandaag enorm moeilijk blijkt aangezien ik nog nooit in aanraking ben gekomen met Letrozole en het ook nooit bewust heb gebruikt.”
“Dit was zelfs de eerste keer dat ik van Letrozole had gehoord. Gelukkig word ik momenteel goed ondersteund. Ik hoop dat we snel duidelijkheid kunnen scheppen. Maar vooral: dat we kunnen bewijzen dat we geen valsspelers zijn. Ik heb in samenspraak met de ploeg beslist om de komende weken niet te koersen. Voornamelijk omdat mijn hoofd er niet naar staat. Alles wijst er op dat we te maken hebben met een contaminatie. Daarom wil ik alle instanties oproepen dat we mogelijk met een onderliggend probleem te maken hebben. Ik blijf verder trainen zodat ik snel weer in competitie kan treden.”
Manager Prévost: “Geen intentioneel dopinggebruik”
Yannick Prévost, de manager van Bossuyt, reageerde ook bij Het Laatste Nieuws. “Shari is geen dopinggebruikster. Ze is 22 jaar en is al jaren bij de federatie gekend. Ze is opgepikt door het talentdetectieprogramma van de bond, ze wordt al jaren van kortbij opgevolgd, ze volgt een heel mooie en natuurlijke evolutie als renster. Ze wil het spel zelf ook eerlijk spelen. Wij twijfelen niet aan haar: er zat iets in haar lijf, maar dit is geen intentioneel dopinggebruik.”
Net als Bossuyt, testte veldrijder Toon Aerts eerder ook al positief op letrozole metabolite. Beiden zijn slachtoffer van een groter probleem, stelt Prévost, die eveneens de manager is van Aerts. “Door de zaak van Toon zijn we ons in de materie gaan verdiepen en weten we nu dat letrozole metabolite in de veeteelt gebruikt wordt om de ovulatie bij koeien te regelen. Dat is legaal en er wordt niet op gecontroleerd door de voedselinspectie, omdat het geen gezondheidsrisico’s meebrengt, maar het kan wel voor contaminatie in melk of vlees zorgen.”
Aerts en Bossuyt testten beiden positief na een wedstrijd in Normandië. Aerts deed dat na de wereldbeker in Flamanville, waar ook de tweede rit van de Ronde van Normandië (waar Bossuyt de derde rit won en vervolgens positief testte) finishte. Volgens Prévost is dit geen toeval: letrozole zou in deze regio gebruikt worden in de veeteelt.
Of iets anders natuurlijk. Maar dat lijkt me al snel minder realistisch… ;)
"Ik heb in samenspraak met de ploeg beslist om de komende weken niet te koersen. Voornamelijk omdat mijn hoofd er niet naar staat."
Volgens mij snapt ze nog niet helemaal hoe het werkt.
Dt-fouten, verkrachte voltooid deelwoorden, voortdurend verkeerd gebruik van ei en ij, stijlfouten. Met uitzondering van dat laatste is dit lagere schoolmaterie. Het lijkt wel op een steeds sterker wordende tendens. In de veronderstelling dat op dit forum vooral volwassenen en (oudere) jongeren (dus geen lagere schoolkinderen, hoewel het inhoudelijk niveau soms anders doet uitschijnen) actief zijn, kan toch de vraag gesteld worden wat er tijdens de schooltijd fout gelopen is. Hoe ga je nadien beroepshalve met collega's, oversten, klanten, leerlingen enz. geloofwaardig schriftelijk communiceren als je boodschap vol met fouten staat ? Ik heb het voor alle duidelijkheid niet over tikfouten of accidentele foutjes. Die sluipen er bij mij ook wel eens in. Maar wel over structurele fouten.
Dit vind ik dan weer niet zo’n handige uitspraak, gezien het hele verhaal van Toon Aerts en hetzelfde management. Het lijkt me sterk dat je daar helemaal niets van hebt meegekregen als je er zo relatief dicht op zit.
Het verhaal van Aerts vond ik vooral opmerkelijk omdat hij in zijn slechtste seizoen ooit, gepakt werd op verboden spul. De man die ooit Van Aert en Van der Poel het vuur aan de schenen kon leggen op zware parcours, kon plots niet meer mee met mindere goden. Dat zou natuurlijk net de reden kunnen geweest zijn om te grijpen naar verboden snoepjes.
Nu met het verhaal van Bossuyt, lijkt er toch wat meer om van uit te gaan dat er iets niet klopt. Zelfde product, zelfde locatie, zelfde management. Dat laatste lijkt me eerder toeval, gezien het aantal atleten ze in hun portefeuille hebben. Maar locatie en product, toch minder. In elk geval, lijkt dit geen toeval en dit zou de zaak toch versneld moeten kunnen uitgeklaard worden, zowel in geval van schuld als onschuld. Een gehucht in Normandië met minder dan 2.000 inwoners. Waar zijn Aerts en Bossuyt precies geweest, waar hebben ze gegeten. En wat. Hoeveel verdachte doctoren of medicijnmannen vertoeven er in de regio? In welk labo worden stalen getest die in die regio werden afgenomen?
In elk geval is er plots een aannemelijke kans dat beide atleten effectief onschuldig zijn en dat iedereen die snel in feeststemming schoot bij het nieuws dat er een valsspeler gepakt werd, voor aap zal staan.
In geval er effectief een dopingnetwerk zou opgezet zijn ism het management, zou het natuurlijk oliedom zijn om het geval Aerts in de communicatie te betrekken. Hoe minder linken er dan gelegd kunnen worden tussen de twee zaken, hoe beter. De anti-doping speurders hebben in elk geval een aanknopingspunt om op verder te gaan. Indien er effectief een dopingnetwerk zit in deze dunbevolkte regio, kan het niet moeilijk zijn dat te achterhalen. En voor de atleten die hun onschuld trachten te bewijzen, ook zij hebben plots houvast in hun zoektocht.
En ga ee maar aan staan. Moet je achterhalen waar je hebt gegeten op de betreffende dag, daar weer achterhalen wie de leverancier was van stukje vlees, die weer terug herleiden naar de boer, die weer terug naar zijn voedsel leverancier. Niet te doen.
Nee, ik begin juist steeds meer in de schuld van die twee te geloven.