Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Boonen gelooft in Roubaix-kansen Pogacar: “Goede renners rijden goed op kasseien”
Tadej Pogačar heeft met de Ronde van Vlaanderen, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije al drie van de vijf monumenten op zak, maar kan de Sloveen in de toekomst ook Parijs-Roubaix winnen? Tom Boonen, die zelf vier keer de helleklassieker op zijn naam wist te schrijven, kent geen twijfels. “Iedereen die op een dergelijk niveau rijdt, kan Parijs-Roubaix winnen.”
In een nieuwe aflevering van Wielerclub Wattage van Sporza gaat Boonen in op de kansen van Pogačar. “Dat je zwaar moet zijn om snel over kasseien te rijden is een verhaal dat een eigen leven is gaan leiden. Maar het is onzin. Je moet gewoon sterk zijn. Vaak zijn grote renners ook sterk. Ze hebben iets meer kracht op het vlakke. Maar Pogačar kan zeker ook de nodige wattages trappen om goed te zijn in Roubaix”, is de oud-renner stellig.
“Gewicht is nu minder belangrijk”
Boonen, in 2005, 2008, 2009 en 2012 winnaar van de monumentale klassieker, heeft het vervolgens over de laatste technische ontwikkelingen. “Er wordt nu met bredere tubes (van 30 millimeter, red.) gereden. Daardoor is er minder slagkracht in de fiets en is het gewicht minder belangrijk.” Dit speelt een lichtere renner als Pogačar in de kaart.
Boonen sluit dus niet uit dat de Sloveen ooit als eerste zal aankomen in Roubaix. “Bij de jeugd reden alle goede renners alle klassiekers. Toen heb ik gezien dat goede renners gewoon ook goed op kasseien kunnen rijden. Ik ben op de piste in Roubaix ooit eens geklopt door Thomas Voeckler in de sprint voor de tweede plaats en bij de beloften werd ik in 2001 vierde in een editie die werd gewonnen door Yaroslav Popovych. Die deed enkele jaren later mee voor eindwinst in de Giro.”
Pogačar is zelf nog niet bezig met Parijs-Roubaix, zo liet hij na zijn zege in de Ronde van Vlaanderen weten aan onder meer WielerFlits. “Je kunt die wedstrijd niet vergelijken met deze koersen. Ik heb Parijs-Roubaix eens gedaan als junior en ik kan me niet inbeelden hoe zwaar het dan wel niet moet zijn als elite. Je ervaart een totaal andere manier van pijn. Het lijden op de kasseien is echt pijnlijk. Als je klimt op kasseien, is dat toch anders.”
“Om die wedstrijd te winnen, moet ik ook nog wat kilo’s aankomen. Het gaat lastig worden. Momenteel denk ik dat ik nog te licht ben. Laten we Roubaix dus bewaren voor de toekomst.”
Hinault, de laatste grote rondewinnaar die zegevierde in Roubaix (1981) , en net als Merckx (1970) winnaar van de Tour en Roubaix in hetzelfde jaar, maar Merckx deed er dat jaar nog een Giro bovenop. Pogacar weet dus wat hem te doen staat.
Vervolledigen het rijtje: Moser, die drie keer Roubaix won, zou vier jaar later de Giro nog winnen. Gimondi won Roubaix in het jaar tussen zijn Girowinst en zijn Tourwinst in, Jan Janssen in het jaar voor zijn Tourwinst, Louison Bobet dan weer in het jaar na zijn laatste Tourwinst, Coppi in het jaar na zijn Tour-Giro dubbel. En dan nog wat vooroorlogse helden.