Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Bondscoach Gerben de Knegt steekt hand in eigen boezem: “Ik verwijt mezelf wel iets”
Interview Gerben de Knegt kijkt met een dubbel gevoel terug naar de olympische crosscountry-wedstrijd van maandag. Enerzijds was er het sterke optreden van Milan Vader, anderzijds was er de harde val van Mathieu van der Poel. “Dat hij zo knullig uit koers gaat, is wel heel erg balen. Ik voel me deels verantwoordelijk, ik heb niet nog een keer duidelijk gezegd: ‘Mathieu let op, die plank is weg’. Voor ons is dat zó vanzelfsprekend, maar voor hem niet. Daarover hoeven we niet te liegen”, vertelt de bondscoach ruim vijf uur na de koers in een interview met WielerFlits.
‘Een rotverhaal, dat is het’
Talk of the town is uiteraard de merkwaardige tuimelperte van Nederlands hoop op een medaille. “Het is duidelijk dat het Mathieu absoluut niet duidelijk was dat die plank in koers weg zou zijn. We hebben hier heel de week over gesproken. Voor de echte mountainbikers is het zó duidelijk dat die plank er alleen ligt voor de training. Maar goed, het was Mathieu niet duidelijk. Ik trek me dat wel enigszins aan, dat ik het voor de koers niet nog een keer expliciet benadrukt heb. We hebben het er alleen de hele week zo vaak over gehad”, lacht hij als een boer met kiespijn. “Een deel van de verantwoordelijkheid ligt ook bij hemzelf.”
Het zit De Knegt in ieder geval niet lekker. “Het is ultiem vervelend dat het zo eindigt. We hebben hier gewoon een heel leuke week gehad. Ook Mathieu werkte een goede voorbereiding af. Hij was in orde, fysiek was hij goed. Dan is het echt een domper dat het op deze wijze loopt”, zucht de bondscoach. “We hebben het net uitgebreid besproken. Mathieu was alweer opgewekt en relaxt. ‘Op naar de volgende’, zo zitten we er nu in. Er is ook niemand overleden, of iets. We hebben het even goed geëvalueerd. Het pijnpunt is wel duidelijk, daar hoeven we geen lang verhaal van te maken. Het is gewoon klote, punt.”
De uitkomst van de evaluatie was dat het Van der Poel niet duidelijk was dat die plank er niet meer zou liggen. “Je kunt je afvragen: hadden we het nog beter kunnen benadrukken? Die waarheid ligt een beetje in het midden. Mathieu is natuurlijk een heel speciale renner”, lacht De Knegt nu. “Hij doet zijn eigen ding, vergeet weleens iets en sommige zaken moet je hem nadragen. Je moet aan zo veel dingen denken bij hem. Maar dat is hij ook waard. Het is absoluut een hartstikke goede jongen en voor hem is dit ook gewoon klote. Ik kan er ook niet heel erg veel meer over kwijt. Samenvattend is het gewoon een rotverhaal, dat is het.”
Van der Poel net voor het drama zich voltrok – foto: Cor Vos
Voorbereiding was plan van Van der Poel én De Knegt
Dat hij slecht voorbereid was, verwijst De Knegt naar het rijk der fabelen. “Mathieu is normaal letterlijk een springvogel. Hij springt en doet. Dat is ook wat hij terugkoppelde: ‘Ik ga op safe en ik ga rollend naar beneden. Geen risico’s en het is net zo snel’. Dat is het verhaal. De nasmaak is wel bitter. Als ik erop terugkijk laat Mathieu een bijna zekere medaille liggen. Ik ga niet zeggen dat-ie gewonnen had, maar hij is toch echt niet minder dan David Valero. Hij was ook fysiek goed. Hij kwam vrijdag aan en heeft daarna op zaterdag vijf of zes rondes verkend. En zondag nog eens. Normaal doet Van der Poel er maar drie of vier.”
De Knegt stelt dat de verkenning van MVDP nog nooit zo goed is geweest. Ook de keuze om donderdag pas af te reizen naar Japan, verdedigt de bondscoach. “Dat hebben we vooraf goed doorgesproken. Er was grote onduidelijkheid over de trainingsmogelijkheden hier, of we volgens plan buiten konden trainen. We hadden hier de afspraak met de gemeente dat het kon, maar het was niet duidelijk of dat ook echt het geval was. Dat heb ik eerlijk tegen hem gezegd. Mathieu wilde het risico niet lopen om hier heel de week binnen te moeten fietsen. Ik ken hem goed: als-ie een week op de hometrainer moet zitten, is hij diepongelukkig. Dan hoef ik zijn startnummer niet op te gaan halen.”
“Ons plan was dus om thuis te blijven en goede trainingen te doen, uitgerust hier naartoe reizen”, legt De Knegt hun gezamenlijke beslissing uit. “Je pakt alleen niet ‘eventjes’ een vlucht later naar Tokio. Je activiteitenplan moet je tot op het uur invullen. Heel de logistieke rompslomp, daar zijn we echt heel lang mee bezig geweest om dat voor hem rond te krijgen. En Mathieu wás echt fris. Hij is een apart talent. Iedereen heeft last van een jetlag, maar hij niet. Zat fruitig aan het ontbijt, we hadden een goed koelprotocol voor de wedstrijd. Tot dan toe liep het allemaal prima. Ik wil het nogmaals benadrukken: we – ook toen Mathieu erbij kwam – hebben hier een heel goede week gehad. De sfeer was goed. Dit is echt jammer.”
Milan Vader kijkt tevreden terug – foto: Cor Vos
Milan Vader koerst met zijn hart
Naast het hoofdstuk-Van der Poel zit er nog een verhaal in het boek van de bondscoach. Milan Vader reed namelijk een erg sterke wedstrijd. “Zijn start was precies volgens plan: snel starten, rechts insturen en de kop nemen. Op die manier kon hij de deur openen voor Mathieu en dat ging zoals we wilden. Dat hebben we goed doorgesproken. Milan is heel explosief, hij heeft vaker laten zien dat hij goede starts kan maken. Dan wil-ie nog weleens in de fout gaan door té gek te doen. We hadden nu juist erop ingezet dat hij dat niet moest doen. Hij mocht wel op kop rijden of als tweede, maar niet voluit. Dat ging heel erg goed.”
“Bij een goede start ben je meteen goed op schot en dat werd op het eerste klimmetje ook meteen duidelijk”, gaat De Knegt verder. “Vanaf de tiende positie moet je al snel van de fiets af en lopen. De opdracht was ook: als er iemand aangaat, moest hij aanvoelen of hij kon mee schuiven om in een medaille-positie te kunnen blijven rijden. Milan wilde ambitieus koersen en écht voor eremetaal rijden. Toen Nino Schurter na de eerste ronde aanviel, ging hij samen met Henrique Avancini ook mee. Dat moest hij daarna wel even bekopen. Dat hadden we ook gezegd: kom dan een paar rondes goed door en probeer op te schuiven.”
Dat had in de finale moeten gebeuren, maar dat lukte Vader niet. “We hadden daarop allebei gehoopt, zoals Valero (die brons pakte, red.) dat wel kon. Hij reed heel lang bij Milan in de buurt. Het plan dat we met hem gemaakt hadden, werkte goed. Hij zei dat-ie er het maximale had uitgehaald. Hij kon zichzelf niets verwijten. Ik vind het knap dat hij op jonge leeftijd zo ambitieus gekoerst heeft, door voor de medailles te gaan in plaats van knap als zesde te eindigen. Milan wilde écht voor eremetaal gaan, dat is bewonderenswaardig. Op een iets betere dag had dat gekund, maar een tiende plek voor hem is gewoon prima.”
Dinsdag hoopt De Knegt de Nederlandse vrouwen naar een medaille te coachen. Een uitgebreide voorbeschouwing op die wedstrijd lees je hier.
Het is de vraag of VDP de enige was die het niet wist.
Hij is wel de enige die op zijn muil is gegaan, da;s een feit. Maar het is ook een feit dat de snelste weg over die drop "vliegen" is. Mogelijk dat er in de eerste ronde renners geweest zijn die het ook niet wisten, maar niet hebben geprobeerd of de plank er lag doordat ze zo snel mogelijk over de hindernis zijn gegaan. En dat Mathieu de enige was die het én niet wist én besloot om niet te vliegen maar iets rustiger over de hindernis te gaan om geen risico's te pakken.
Hoe dan ook: ontzettend jammer dit. een goed ongevalsonderzoek zou hier in kaart kunnen brengen welke barrieres hebben gefaald. En vooral ook wat de achterliggende oorzaken zijn van deze falende barrieres. Zou overigens ook voor het debacle bij de vrouwenrace niet gek zijn om er een goede ongevalsanalyse op los te laten.
Als een renner meerdere keren te verstaan is gegeven dat die ramp weggehaald wordt tijdens de race, en hij maakt nog die fout, dan moet hij ofwel zijn oren uit laten spuiten of hij is niet scherp. Hoe lang doet Mathieu eigenlijk al aan mountainbiken? Is dit niet gewoon routine en iets wat hij nu onderhand wel had kunnen/moeten weten?
Er zijn omschrijvingen van het parcours, video’s, de begeleiding vertelt het en als klap op de vuurpijl staan er nog borden ook.
Hij moet gewoon goed opletten als hij hoort "pas d'étagère"
‘Ou est la étagè-re?’
https://sporza.be/nl/2021/07/26/wist-van-der-poel-toch-dat-de-plank-weg-was-heb-het-hem-100-ke~1627311474032/
(Misschien staat het antwoord in het interview, maar dat heb ik niet gelezen. Mijn excuses dan. Ik zit gewoon al heel de tijd met die vraag in mijn hoofd.)
Edit: Dat maakt het dan wel ook extra gek dat vdP dat niet wist. Niet dat hij zoveel ervaring heeft in de sport, maar een complete nieuwkomer is hij toch óók niet.
Mathieu; tsja, blackout of gewoon vergeten, maar hij had het simpelweg kunnen weten.
Mooi om te horen dat Mathieu het ook wel weer kan relativeren. En weer door.
Hoe duidelijk wil je het hebben dat de MTB’ers Mathieu meer als toerist dan purist zien.
Daarbij zal het ze worst zijn dat hij ze overstijgt, en met enig inlevingsvermogen is dat ook wel begrijpelijk.
Elke discipline van de wielersport kent zijn eigen mores. Iemand die hier succesvol tussendoor fladdert roept binnen al die bubbeltjes net zoveel afgunst als respect op. Win je, dan dragen ze je op handen. Verlies je, dan steken al die handen een mes in je rug.
Je voelt door het hele interview wat de Knegt werkelijk denkt, en dat kun je in 4 woorden samenvatten... “Mathieu, told you so..”
Gelukkig gaat het bij de pure specialisten wel altijd goed, dat zag je gisteren. Oh wacht.
Op je overige cliche's zal ik maar niet reageren.
De sporter heeft in dit geval alle mogelijkheden gehad om zich goed voor te bereiden en heeft daarin zelf steken laten vallen. Prima om hem enigszins de wind uit de zeilen te nemen, maar daarmee wordt het pijnlijke falen er niet minder op.
Hij zorgt in zijn eentje trouwens ook voor voldoende materiaal voor Andere Tijden Sport.
Ik heb er naar gevraagd, maar heb het uiteindelijk niet meer in het artikel verwerkt. Mathieu heeft er veel mee getraind, maar hij vindt het niet fijn. Bovendien was die dropper ook niet de oorzaak van de val.
Nee nee nee nee. Medailles komen niet op bestelling. Elke wedstrijd moet gereden worden. Neerbuigend naar Valero toe. Die wellicht veel beter gedijt in het klimaat en/of in supervorm steekt.
De Knegt zegt daartegen ook dat MVDP houdt van springen, maar toch koos voor de veilige weg en rekende op de plank. Voor iemand die bekend staat om zijn stuurmanskunsten inderdaad erg vreemd. Dat De Knegt de keuze van MVDP niet kende is natuurlijk ook merkwaardig. Leidinggeven aan twee medewerkers: is dat nou zo moeilijk? Je kent ze toch ook goed? Communiceren met 1 mededeelnemer: idem.
Mijn conclusie: de driehoek DK, MV en MVDP functioneerde niet als team. MVDP heeft daarvoor de prijs betaald. Dit zal hem nog tot nadenken stemmen.
Maar even serieus : als je denk dat er een plank ligt en je kunt kiezen tussen springen met risico of plank rijden met minder risico en je inschatting is dat je met de plank geen tijd verliest. Dan kun je houden van springen, maar dat doe je dan in je eigen vrije tijd. Dan maakt Mathieu de verstandige keuze om plank te rijden en risico te mijden … enige foutje was dat hij dacht dat de plank er nog was.
Net als in het wielrennen er dranghekken op het voetpad staan en in training misschien niet. Iedereen weet dat al, gaat daar niet rijden. Ploegleiders zeggen dat ook niet van tevoren.
Zeker vloeken in de kerk hier, maar Had echt gehoopt dat hij zich na deze wedstrijd eens 100% op de weg zou inzetten.
“We hebben het net uitgebreid besproken. Mathieu was alweer opgewekt en relaxt. ‘Op naar de volgende’
Dit is wel razend knap. Dan verknal je je droom en lig je in de kreukels en kijk je al weer vooruit. Met Van der Poel is het vaak extreem: of hij wint spectaculair of er gebeurt iets geks (hij valt, hij stort in zoals bij het WK). Diepe dalen en grote hoogten zoals iemand al zei. In ieder geval is het nooit saai. Het wielerjaar is zeker nog niet voorbij! Hopelijk valt de blessure mee en hij kan weer toewerken naar nieuwe doelen.