Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Bettini: “Wielrennen voorbeeld voor andere sporten”
Veel sporten kunnen een voorbeeld nemen aan de manier waarop het wielrennen de afgelopen periode is veranderd. Dat vertelde oud-renner Paolo Bettini in Adelaide, waar hij een bezoek brengt aan de Tour Down Under, aan de Sydney Morning Herald. Na de lange reeks dopingschandalen ziet de 41-jarige Italiaan dat de mentaliteit binnen het wielrennen een metamorfose heeft ondergaan. “Ik denk dat het momenteel de beste sport is. Al is het onmogelijk om te zeggen dat het helemaal schoon is.”
Bettini signaleert de verandering niet alleen bij de wielrenners zelf, maar ook binnen de ploegen en bij alle andere betrokken partijen. “Het moderne wielrennen heeft de moed gehad om te veranderen, dat ontbreekt bij veel andere sporten. Je kunt nooit zeggen dat het dopingprobleem helemaal is opgelost, maar het is belangrijk dat de mentaliteit is veranderd.”
De voormalig olympisch- en wereldkampioen wist dat er in de periode dat hij zelf in het peloton reed, veel gebeurde wat het daglicht niet kon verdragen. “Veel vrienden en rivalen van me zijn betrokken geweest bij dopinggevallen. Een positieve dopingtest was een probleem voor ons allemaal. Iedereen voelde zich er slecht onder, we namen allemaal de schuld op ons. We zagen zoveel gevallen.”
Niet met je eens. Net als Bettini zie ik ook een duidelijk verandering bij de ploegen en bij andere betrokken partijen (en dan vooral de sponsors). Vroeger was voor een sponsor de prestaties heel belangrijk, terwijl het tegenwoordig voor veel sponsors bijna net zo belangrijk is dat de ploeg niet geassocieerd wordt met doping.
Ik ben er van overtuigd dat er tegenwoordig veel sponsorcontracten worden afgesloten met daarin clausules die er op neerkomen dat, als er dopinggevallen of bewijs voor georganiseerd dopinggebruik is, de sponsor er direct uit kan stappen. Het gevolg is dat het voor iedereen binnen een ploeg ook veel belangrijker is geworden om niet in het verband met doping te kunnen worden gebracht anders kan je binnen no time op straat staan.
Zo werd bijvoorbeeld bij Rabobank op een gegeven moment doping oogluikend toegestaan, zodat er betere prestaties geleverd kunnen worden. Op dit moment is het schone imago van bij TLJ bijna belangrijker geworden dan de prestaties en lijkt het mij daardoor voor de ploeg een enorm risico om nu nog oogluikend dopingpraktijken toe te staan.
Op datzelfde vlak is het mijn inziens ook niet geheel toevallig dat 1 van de verdachtste ploegen op dit moment (Astana) soortement gesponsord wordt door de overheid en daardoor minder groot belang hecht aan een schoon imago.
Nou ja, wie weet durven ze hem ook nog eens aan te pakken.
Ik zou de nuance net iets anders leggen. Ik denk dat ze eerder dachten; "Shit, iedereen gebruikt het, dus als ik wil presteren zal ik ook mee moeten doen."
In dat opzicht heeft Bettini enigszins gelijk en was het inderdaad een probleem voor elke renner. Iedereen moest namelijk de keuze maken, doping gebruiken, kiezen voor een rol in de marge of stoppen. Een keuze die Bettini zelf ook heeft moeten maken en gezien zijn prestaties heeft hij meer dan waarschijnlijk gekozen voor de eerste optie.
Aan de andere kant is het probleem er natuurlijk nog wel. Een toch wel groot gedeelte van het huidige peloton (dus ook ploegleiders, verzorgers, managers en artsen) is ook actief geweest in de tijd dat het allemaal niet zo proper ging. En een deel heeft zich ook nooit hiervan gedistantieerd. Dus ja, de voedingsbodem is er nog altijd. Sowieso zal er in een dergelijk zware sport gegrepen worden naar verboden middelen, ook al omdat de druk zo enorm is. Dat hou je niet tegen. Vandaag de dag zoekt men gewoon naar dat tikkeltje winst binnen een nog kleiner kader. Dat is wel het grote pluspunt van de immer aflatende dopingsstrijd: het kader waarin renners valsspelen, wordt steeds ietsjes kleiner.
[quote] “Veel vrienden en rivalen van me zijn betrokken geweest bij dopinggevallen[/quote]
Tja... Zou zo'n Bettini na het lezen van zo'n uitspraak zich niet doodschamen en voelen als een mega-domoor? Nee, onze Paolo heeft natuurlijk nooit iets gebruikt, alleen een aspirientje voor de hoofdpijn. Het zal wel Paolo, het zal wel.
Grotendeels eens met je verhaal, met alleen als kanttekening dat ik de zwaarte van de sport niet echt als oorzaak kan zien. De 100m sprint is volgens mij 1 van de onderdelen binnen de atletiek waar de meeste dopinggevallen zijn geweest. Het lijkt mij toch niet dat dat komt omdat die 100m zo zwaar is.
Mijn inziens heeft het er meer mee te maken dat in sporten als wielrennen en atletiek factoren als materiaal, tactiek en techniek geen of een slecht een beperkte rol spelen. Met elk procentje winst dat je kan boeken aan zaken als kracht, uithouding en vermogen vertaalt zich bijna direct uit in je prestaties.
Vroeger (Minstens zo'n 40-50 jaar geleden) was wat betreft het wielrennen de zwaarte van de sport mogelijk nog wel een argument, omdat het toen normaal was dat je bijna alle wedstrijden reed en de medische begeleiding ook op een veel lager niveau stond.