Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Beroep Eekhoff bij CAS loopt op niets uit: “Over de zaak zelf is het eigenlijk nooit gegaan”
De arbitragezaak die Nils Eekhoff bij het CAS heeft aangespannen tegen de UCI, is op niets uitgelopen. De zaak ging om de diskwalificatie van Eekhoff op het WK wielrennen voor beloften van 2019. De Nederlander won, maar werd na de finish gestraft vanwege langdurig stayeren. Eekhoff legt zich er nu bij neer, vertelt hij aan het AD.
Het Hof van Arbitrage voor Sport heeft laten weten dat het niet ontvankelijk is, omdat dat niet kan volgens de regels van de UCI. “Over de zaak zelf is het eigenlijk nooit gegaan”, zegt Eekhoff. “Niet over de auto die op het parkoers stond en waar ik tegenaan ben gereden. Niet over de vraag of je als renner eerst medische hulp mag krijgen als je bent gevallen. Niet over de vraag hoe lang je mag stayeren. Niet over de vraag waarom de jury geen waarschuwing heeft gegeven, niet over de vraag waarom ze pas uren later een straf hebben uitgedeeld.”
‘Als je niks zegt, verandert er ook niks’
“Ik heb geen gelijk gekregen en ook geen ongelijk”, aldus de coureur van Team DSM. “Ik ben er de afgelopen anderhalf jaar ook nauwelijks mee bezig geweest, eerlijk gezegd. Ik vond het vooral belangrijk om te laten horen dat ik het er niet mee eens was, dat ze een belofterenner hebben gekozen om een soort voorbeeld te stellen. Want als je niks zegt, verandert er ook niks.”
De inmiddels 23-jarige Eekhoff begint aan zijn tweede jaar in de WorldTour. Hij weet ondertussen hoe het werkt in het peloton. “Als je regeltje voor regeltje kijkt, dan mag het niet. Maar iedere renner ziet het als iets vanzelfsprekends omdat het in elke koers gedoogd wordt. Zonder die auto’s ben je klaar als je pech hebt. In het peloton weet iedereen hoe het werkt”, zegt hij.
De wereld heeft meer kleuren dan zwart en wit.
Lullig als je door een valpartij wordt weggeslagen, en nog lulliger dat ze je pas nà de aankomst diskwalificeren, maar het grote slachtoffer uithangen is in deze zaak toch ook echt niet nodig vind ik.
Dat lijkt mij hier niet het geval, ik ken geen andere voorbeelden van iemand die zo lang op beeld en aan zo'n snelheid naar voor wordt gereden, en niet gediskwalificeerd werd?
Nu de bladzijde omslaan, en focus op wat nog komt. Met in zijn rugzak de 5 gelukkigste minuten in zijn wielercarriere.
Wat dat betreft kan de wielersport een voorbeeld nemen aan het Snelwandelen. Die regels zijn simpel (je twee voeten mogen nooit tegelijkertijd los zijn van het wegdek) en worden ook nog eens zeer consequent toegepast. Zo kan het zelden tot nooit een verrassing zijn als je wordt gediskwalificeerd.
Eekhoff is duidelijk slachtoffer geworden van een volledige willekeur in handhaving, al dan niet aangestuurd door belangen van andere renners. Dit zou denk ik niet gebeurd zijn als Pidcock op deze manier had gewonnen lijkt me. Daar zou ofwel gewaarschuwd zijn, ofwel door de vingers gezien. En op profniveau zou dit denk ik helemaal geen waar geweest zijn.
En als ik moet kiezen tussen consequent handhaven of dit soort slachtoffers van willekeur, dan gaat mijn voorkeur toch echt uit naar consequent handhaven. Want dat is uiteindelijk het eerlijkste voor iedereen. De charme van het kunnen foeffelen weegt niet op tegen dit soort willekeur...
En die willekeur is verweven in de wielrennerij. Zowel qua wel of niet strafbaar alsook de strafmaat. Het ene moment kun je iemand onderuit zwiepen en word je gedeklasseerd (Ackermann). Het andere moment heeft het geen consequenties (Jungels). En als het ernstig genoeg is lig je er 9 maanden uit.
Heeft Jungels dus "slim" gezwiept? Of heeft hij het geluk aan zijn zijde gehad?
Neemt niet weg dat het wel heel opzichtig was wat Eekhoff deed. Maar dat haalt de willekeur niet weg.
De geest van de wet zal in het wielrennen altijd belangrijker blijven dan de letter van de wet. En dan is het aan de jury/UCI om elke situatie te interpreteren en een strafmaat te bepalen. Als ze dan wel eens handelen naar de letter van de wet, komt er overigens ook (terecht) commentaar op, zie bv. de idiote boetes voor niet-reglementaire kousen of mouwtjes.
Als je terugkomt na een valpartij, moet je sowieso wagens voorbij. Dat je dan even in het zog zit terwijl je van wagen naar wagen rijdt, vind ik billijk (de geest van de wet). Dat je gewoon plaatsneemt achter een wagen, die dan alle andere wagens en renners kilometerslang voorbijknalt tot je weer helemaal vooraan zit, is dat niet.
Overigens: bij alle incidenten die je aanhaalt vind ik dat de juiste beslissing werd genomen, dus ik zie zelf het probleem niet zo. Het enige waar wel iets voor te zeggen valt, is dat er wat strenger mag worden opgetreden bij onreglementair sprinten.
Prima om de regels te volgen, maar als die vaker niet dan wel worden gevolgd krijg je vanzelf een keer een situatie zoals dit. En daar wordt niemand beter van.
En verder zie je in iedere profkoers hetzelfde gebeuren. Na pech worden alle renners keurig teruggebracht. Door eigen ploegleiders, of door collega's. Het afstellen van een rem bij een fiets die vers van het dak komt, laat me niet lachen.
En dan is de vraag die Eekhoff stelt over waar de grens dan ligt niet meer dan legitiem lijkt me.
Maar wel met de inconsistente manier en schijnbaar volledige willekeur waarmee dit is gegaan. En dat is waar uiteindelijk het gesprek over zou moeten gaan, niet over het vlaggetje achter Eekhoff zijn naam. Maar als ik het artikel lees is dat juist compleet achterwege gebleven.
Nuance Arie, nuance. Dit is absoluut niet goedpraten vanuit een chauvinistisch gevoel. Hoe durf je zoiets beweren?!
Volgens artikel zoveel van het reglement van de UCI heeft hij misschien ongelijk, maar dat neemt niet weg dat deze regel feitelijk niet bestaat. In bijna elke wielerkoers op de wereld gestayerd achter volgwagens, zeker bij valpartijen, nooit word daar wat van gezegd. Het feit dat je lichaam een flinke optater krijgt door het vallen is al erg genoeg. Als je dan achter een auto teruggebracht word naar het peloton, heeft je valpartij op saldo echt geen voordeel opgeleverd ten opzichte van de concurrentie hoor. Het is dan gewoon erg naaiend om de kersverse wereldkampioen U23 hierop te diskwalificeren, omdat het eigenlijk letterlijk overal mag, maar op dat moment opeens niet. Alsof iemand die wiet rookt opeens in het centrum van A'dam door een team agenten in de kraag word gevat; opeens is het gedoogbeleid voorbij.
Er zijn gevallen waar je kan spreken over een grijs gebied waar dubbele standaarden gelden, waar meer duidelijkheid nodig is en waarop niet consequent wordt gecontroleerd. Dit was daar geen voorbeeld van, dit was niet grijs, dit was gewoon zwart en zo duidelijk als het maar kan zijn.
[Quote]Niet over de auto die op het parkoers stond en waar ik tegenaan ben gereden. Niet over de vraag of je als renner eerst medische hulp mag krijgen als je bent gevallen. Niet over de vraag hoe lang je mag stayeren. Niet over de vraag waarom de jury geen waarschuwing heeft gegeven, niet over de vraag waarom ze pas uren later een straf hebben uitgedeeld[/quote]
Er zouden duidelijkere regels moeten zijn die gehandhaafd worden. Kan je ze niet voldoende handhaven dan moet je een regel niet invoeren, is dat al gedaan dan afschaffen of de regel aanpassen dat het wel gehandhaafd kan worden.
1) De valpartij vond plaats door een auto volledig rechts van de weg in een parkeervak.
2) Je ziet Eekhoff op hoge snelheid losse renners inhalen op decimeters van de gangmakende auto (vanaf 1:55 levensgevaarlijk zo dichtbij).
3) Je ziet dat het hele gebeuren zo'n 10 kilometer lang speelde.
Dus ja, de diskwalificatie is volledig terecht. Dat het zuur is vanwege het eeuwige meten met twee maten is begrijpelijk en ook een punt waar het wielrennen écht in zal moeten verbeteren. Maar wil je geen slachtoffer zijn van de jurysport die wielrennen soms is, dan moet je allereerst zorgen dat je je niet in de situatie begeeft dat je jezelf kwetsbaar maakt en men je zou kunnen straffen. Dat geldt voor afwijken in de sprint, fietsen buiten het parcours, plakbidonnen, voeding aannemen in de finale en ook met stayeren voor vele kilometers.
Já ik ben het er mee eens dat je hem volgens de regels van de wet uit kunt sluiten.
Nee, de manier waarop is gewoon heel erg vreemd omdat:
1) Het overduidelijk in dat in vrijwel alle andere gevallen het terugkeren in het peloton op deze wijze gewoon gedoogd wordt in het wielrennen. Dan is zo'n plotselinge uitsluiting op een WKU23 wel opeens heel erg fors.
2) Eekhoff gewoon nog uren door mocht blijven koersen terwijl deze beelden gewoon duidelijk te zien waren. Bij andere diskwalificaties (Stoepjes pakken, spoor over bij gesloten spoorbomen etc.) werd de diskwalificatie al tijdens de koers bekend. Hier heeft de jury urenlang, ondanks beelden, geen reet gedaan. Om uiteindelijk nadat de betreffende renner eerste werd hem alsnog te diskwalificeren.
Dus op basis van de regels kun je hem uitsluiten. Maar de manier waarop het gebeurd is maakt duidelijk dat er absolute onkunde in het spel is.
Vooral zuur omdat hij dan nog zo hard moest werken in de achtervolging daarna.