Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Belgische wielerbond zoekt naar oorzaak vage finishfoto: “Nog te vroeg voor zekerheid”
De organisatie van de Grote Prijs Monseré reageerde maandag op de kritiek die het kreeg vanwege de onduidelijke finishfoto. Niet zij, maar Belgian Cycling (de Belgische wielerbond) en de UCI waren verantwoordelijk voor de finishfoto, klonk het. Inmiddels heeft Jos Smets, die in het verleden de algemeen directeur was van Belgian Cycling en er tegenwoordig een adviserende rol heeft, in gesprek met Sporza de chaos proberen te verklaren.
“In België zijn er een aantal fotofinish-operatoren die aangeduid worden door Belgian Cycling”, vertelt Smets. “Hun toestellen zijn in bezit van de wielerbond. Gisteren kwam het toestel van de provinciale afdeling van West-Vlaanderen. Dat het beeld gisteren zo wazig was, kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. Daar volgt nog een intern overleg over. Het kan zijn dat de weersomstandigheden een invloed hebben gehad, maar dat is nog te vroeg om daar zeker over te zijn.”
“De operatoren van de camera waren twee mensen met jarenlange ervaring, maar fouten maken is nu eenmaal menselijk. De ijkingsprocedure zal waarschijnlijk niet perfect verlopen zijn. Ik heb de camera’s lang geleden ook nog bediend, dus ik weet dat dit een nachtmerrie is voor de betrokkenen. In principe moet de camera perfect ingesteld zijn, waarbij je goed kan zien welke renner als eerste met zijn wiel de meet aanraakt. De foto’s die we nadien zagen verschijnen, zijn eigenlijk net te laat.”
Niet alleen de onduidelijke finishfoto, maar ook de kwaliteit van de aankomstlijn zorgde voor kritiek. Smets beaamt dat deze ‘niet echt proper’ was. “Dat komt door een samenloop van omstandigheden. Het was regenachtig weer en de aankomst was niet op voorhand afgeplakt. Er is ook een rubberen mat gelegd, maar die bleef niet helemaal goed liggen vanwege het weer en het autoverkeer. Dat maakte het allemaal wat lastiger. Dit voorval is in elk geval heel belangrijk voor ons. We gaan uitpluizen wat er precies gebeurd is en ervoor zorgen dat het niet nog eens kan gebeuren.”
We hebben immers altijd nog de zogenaamde samenloop van omstandigheden.