Interview Tien jaar geleden was Brian Megens een getalenteerde renner die het tot de opleidingsploeg van Rabobank schopte. Na die tijd legde hij zich toe op zijn universitaire studie en zette hij zijn eigen koffiezaak op. Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan, want nu heeft hij zijn zinnen gezet op het NK tijdrijden. Op een van de podiumplekken, wel te verstaan. Dat het hem menens is blijkt wel, want vrijdag duikt hij de windtunnel in.

Sinds 2018 is Megens (31) barista in zijn eigen zaak, Fixed Gear Coffee. Eerst aan de voet van de iconische Cauberg in Valkenburg en sinds vorig jaar ook in Maastricht. Wie de zaken binnenstapt, waant zich even in de buik van het peloton. De wanden hangen vol met fietsen van Degenkolb, Van der Breggen en Bos, gesigneerde shirts en zwart-witfoto’s van de zesdaagse van Rotterdam uit Megens’ eigen archief. Als je een beetje geluk hebt, loop je ook mannen als Wilco Kelderman en Jelle Vanendert tegen het lijf die hun trainingsronde onderbreken voor een koffiepauze.

Maar net als zoveel ondernemers, ondervond ook Megens de gevolgen van de coronacrisis. Bij zijn zaak kun je nu alleen terecht voor take-away en maandelijks worden met moeite de kosten gedekt. De coronacrisis bracht hem echter tevens op het idee om het wielrennen weer wat serieuzer te nemen. “Vorig jaar was ik met Keir Plaice (editor bij Soigneur, red.) wat aan het brainstormen over wat er nu nog wel kan in tijden van corona. Strandraces? Gravelraces? Toen we daar over nadachten, leek het er nog niet echt op dat er iets kon doorgaan.”

Megens (m) was in 2011 ploeggenoot van Danny van Poppel bij Rabobank – foto: Cor Vos

Grote motor
Uiteindelijk rolde het idee om te gaan trainen voor het NK tijdrijden uit de bus. “Ik weet dat ik altijd al een grote motor had en goede wattages kon trappen, zeker over langere afstanden. Ik merkte ook dat ik, met zes uur per week een beetje op de fiets zitten en zestig uur werken, hier tijdens de trainingskoersjes in Zuid-Limburg met de betere jongens nog goed mee kon. Zo kwamen Keir en ik op het idee om te kijken hoe snel we mij nog kunnen maken met behulp van de wetenschap en het beste materiaal naast het hebben van een fulltimebaan.”

Megens sprak ook Maarten van Kooij, bewegingswetenschapper bij CyclingLab, over het project en die reageerde enthousiast. Vervolgens zijn ze een team gaan vormen om het hele idee vorm te geven. “Het NK wordt een mooi eerste doel. Ik weet dat mijn wattages gewoon al goed zijn en die willen we uitbreiden met een optimale aero-positie. Ik ben intussen al behoorlijk wat gewicht kwijt en train er hard voor. Het doel is het podium te halen op het NK. Dat is een vrij stevig doel en het gaat absoluut niet makkelijk worden, maar ik ben wel voorzichtig optimistisch.”

Megens’ waarden zijn al best competitief, laat hij weten – foto: RV

Zijn waarden in een aero-positie zijn al best competitief, laat hij weten aan WielerFlits. “Natuurlijk, de toppers zitten volgens mij wel over de 400. Maar ik denk dat als ik dicht bij de 400 kan komen in een aerodynamische houding, ik zeker op een vlak parcours wel mee zou moeten kunnen doen. Al wil ik me natuurlijk ook geen illusies maken. Ik sprak Wilco Kelderman er laatst ook al over en die vindt het heel tof dat ik dit ga doen. Maar om een Wilco in vorm te verslaan… Die jongens, zoals Wilco, Dylan, Jos en tot voor kort Tom, zijn wel echt een klasse apart in Nederland en dan heb je ook nog een heel sterke nieuwe generatie die eraan komt of er eigenlijk al is. Ook staat er natuurlijk ook altijd nog een aantal sterke eliterenners zonder contract aan de start. Ik wil vooral gewoon kijken hoe ver ik kan komen.”

Windtunneltest
Vrijdag reist Megens, woonachtig in Maastricht, naar de Technische Universiteit Eindhoven om in een windtunnel zijn houding op zijn fiets te finetunen. Daar wordt hij bijgestaan door professor aerodynamica Bert Blocken, die ook aan de positie van Wout van Aert werkte, en de jongens van Speeco om het tijdritstuur aan te meten. “Na de windtunneltest weet ik meer hoe aero ik zit. Met die waarden kan ik gaan rekenen waar ik ongeveer sta. Behoor ik dan tot de categorie nationale top of tot de categorie Bal op het Dak 3? Volgens mijn trainer zit ik al supermooi recht. Het lijkt er dus op dat ik in ieder geval een beetje leuk kan gaan meedoen.”

Na de windtunneltest is het normaal gesproken nog net iets langer dan vier maanden tot het NK tijdrijden in Emmen, dat op woensdag 16 juni wordt gehouden. “34 kilometer, twee rondjes. Vlak gelukkig, wat ik ervan heb gezien. Tot die tijd moeten we ook wat doelen vinden. Ik moet me via het districtskampioenschap plaatsen, dus ik moet zorgen dat die wedstrijd niet mijn eerste test wordt natuurlijk. Ik hoop wat criteriums of koersen te kunnen rijden, al is door het coronavirus nu nog niets helemaal zeker. Maar ik ga er in ieder geval zelf veel tijd voor vrijmaken.”

Vrijdag staat een windtunneltest op de planning – foto: RV

Niets uitgesloten
Vooralsnog is het NK tijdrijden zijn enige concrete doel, maar ook een sportieve uitdaging als de individuele achtervolging op de baan lijkt hem op termijn wel wat. “Dat lijkt me wel heel gaaf om een keer te proberen. Mijn vijfminutenwaarde is een van mijn sterkere punten. Internationaal staat het nummer heel hoog aangeschreven, maar nationaal wordt het nog niet door heel veel renners gedaan – wat het geen walk in the park maakt, maar er liggen kansen. Het is wel een van de dingen die ik in mijn achterhoofd heb. Het sluit wel heel mooi bij het tijdrijden aan.”

“Ik heb eigenlijk verder nog niets uitgesloten”, gaat hij verder. “Ik ga mezelf gewoon eerst richten op het tijdrijden en mocht daar iets leuks uit komen, zou dat natuurlijk super zijn. Ik stopte in 2012 met wielrennen omdat de Raboploeg, zoals die toen bestond, ophield te bestaan. Het was een heel onzekere tijd in het fietsen en ik had nog geen diploma. Nu ben ik afgestudeerd en heb ik met Fixed Gear Coffee twee zaken. Het is juist nu mooi te combineren om daarnaast iets te gaan doen met fietsen. Dus als er ooit weer iets moois komt, waarom niet?”