Kévin Vauquelin heeft de Tour du Haut-Var gewonnen. De lastige slotrit kwam op naam van Aurélien Paret-Peintre, die naar de zege soleerde in de finale ook nog even kans leek te maken op de eindwinst. Uiteindelijk hield de renner van AG2R Citroën echter niet genoeg tijd om Vauquelin van de troon te stoten.

De Tour du Var sloot af met een lastige rit waarin geen meter vlak was. Het ging van start tot finish op en af. Zo moest vanuit het vertrek meteen de Col d’Èze beklommen worden, volgde later de Col de Châteauneuf (6,9 km aan 6,3%) en lag vlak voor de finish in Vence de Montée de la Sine (4,2 km aan 4,5%) te wachten.

Op de Col d’Èze zagen we meteen vuurwerk. De grote namen roerden zich, waardoor er een sterke kopgroep ontstond. Aanstichter David Gaudu kreeg het gezelschap van Félix Gall, Aurélien Paret-Peintre, Kenny Elissonde, Romain Bardet, Hugh Carthy, Fabien Doubey, Sandy Dujardin, Jonas Wilsly en Clément Champoussin.

De tien vergaarden een voorsprong van 45 seconden, maar Arkéa-Samsic – de ploeg van klassementsleider Kévin Vauquelin – en Lotto Dstny zetten alles op alles om het gat zo snel mogelijk weer te dichten. Renners als Bardet en Gaudu stonden immers nog binnen de veertig seconden. Het achtervolgingswerk was succesvol, want op de eerste stroken van de Col de Châteauneuf was er een algemene hergroepering.

De groten roerden zich in de openingsfase – foto: Cor Vos

Grégoire heeft er zin in
Het bleef vervolgens koers. Eerst zagen we Romain Grégoire en Elissonde het proberen, vervolgens gingen Thibaut Pinot, Kevin Geniets en Bardet er vandoor. Toen die laatste drie weer werden ingerekend, probeerde Grégoire het nog eens. Nu was het wel raak voor het talent van Groupama-FDJ. Even later stak Jonathan Caicedo (EF Education-EasyPost) over, waardoor we twee koplopers kregen.

Grégoire had de pas er flink in vooraan. Het ging zelfs zo hard dat Caicedo de rol al gauw weer moest lossen. De Fransman stond er weer alleen voor, maar reed niettemin een voorsprong van meer dan een minuut bijeen op het peloton. Hij stond zo eventjes virtueel aan de leiding, want net als Bardet en Gaudu stond hij op 39 seconden van Vauquelin. Het was evenwel niet Arkéa-Samsic, maar Trek-Segafredo dat de achtervolging leidde. Later, toen Caicedo weer was gegrepen, kwam ook EF Education-EasyPost helpen.

Arkéa-Samsic liet het initiatief aan andere ploegen – foto: Cor Vos

Aurélien Paret-Peintre voor de dubbelslag?
Het tempo lag daardoor zo hoog dat Grégoire met nog veertig kilometer te gaan weer werd ingelopen. Dat betekende ook dat er geen vluchters meer waren om de bonificatieseconden weg te snoepen bij de tussensprint op dertig kilometer voor het einde. We zagen de klassementsrenners dus strijden, waarbij Aurélien Paret-Peintre de volle buit pakte. Neilson Powless pakte twee seconden, terwijl Vauquelin het met één tel moest doen. De verschillen werden zodoende kleiner in aanloop naar de laatste klim.

Op die klim trok EF Education-EasyPost in eerste instantie door, maar al gauw nam Trek-Segafredo het commando over. Het was echter de net genoemde Paret-Peintre die de beslissende aanval plaatste. Achter hem probeerden Mattias Skjelmose en David Gaudu beiden de bres nog te dichten, maar zij slaagden daar niet in. De renner van AG2R Citroën begon met een flinke voorsprong aan de laatste kilometers en leek zelfs een dubbelslag te kunnen te slaan. Door de bonificaties – bij de tussensprint en op de streep – maakte hij immers al veel tijd goed op Vauquelin.

Paret-Peintre de rit, Vauqelin het eindklassement
Uiteindelijk zou het echter niet zo ver komen. Paret-Peintre won de etappe, maar het groepje met Vauquelin kwam in de slotkilometer nog behoorlijk dichtbij. Zo ging de eindzege naar de renner van Arkéa-Samsic.