Arnaud Démare klopt Jasper Stuyven in boeiende Parijs-Tours, Van Poppel vijfde
Arnaud Démare heeft Parijs-Tours 2021 op zijn palmares bijgeschreven. De 30-jarige Fransman van Groupama-FDJ was in de offroadklassieker de snelste in een sprint met vier. Hij en Jasper Stuyven staken in de ultieme finale over naar twee vroege vluchters. De Belg werd derde, achter Franck Bonnamour. Démare is op de erelijst de opvolger van Casper Pedersen.
Leemreize en Herregodts
Jumbo-Visma had een sterk team opgesteld voor deze koers, met Dylan Groenewegen als kopman. Desondanks koos de Nederlandse ploeg voor een opvallende tactiek, want ze stuurden de jonge klimmer Gijs Leemreize mee in de ontsnapping. Hij kreeg Julien Duval (AG2R Citroën) en Rune Herregodts (Sport Vlaanderen-Baloise) met zich mee. Leuk feit: de jonge Belg won vorig jaar nog de beloftenversie van Parijs-Tours.
Een ruime voorsprong kreeg het trio in die fase niet en dat kwam vooral door het straffe tempo van Groupama-FDJ. Sterker nog: er stond de nodige wind en de Franse equipe trok het peloton al in de beginfase op de kant. Korte tijd later kwam alles terug samen en hielden Duval, Leemreize en Herregodts zo’n drie en een halve minuut over. Er ontstond een wapenstilstand in het peloton, terwijl de drie koplopers elkaar juist wel wisten te vinden.
Peloton weer in breuken
Hun voorsprong groeide daarna snel naar ruim zes en een halve minuut. Na ruim honderd kilometer koers begon het peloton toch aanstalten te maken en de bonus van de koplopers smolt toen als sneeuw voor de zon. In het peloton was het opnieuw onrustig en dat leidde tot een breuk. Op ruim 85 kilometer voor het einde werd het trio teruggepakt door een eerste groep van 37 renners. Groep twee zat op veertig seconden.
Dat er hard gekoerst werd bleek uit het feit dat het gemiddelde na drie uur koers 47,2 kilometer was. Met nog vijftig kilometer te gaan trokken de renners de eerste offroadstrook over, op een van de wijnvelden. Jasper Stuyven nestelde zich daar op kop en trok de eerste groep op een lint. Het zou daarna nooit meer stil vallen en met nog een aantal offroadstroken in het verschiet, zat de winnaar in de groep van 37 renners.
Drie man sluipen weg
Met nog veertig kilometer te gaan viel het even stil en dat was het teken voor een volgend drietal om ten aanval te trekken. Franck Bonnamour (B&B Hotels p/b KTM), Stan Dewulf (AG2R Citroën) en Frederik Frison (Lotto Soudal) bundelden de krachten. Op de zesde offroadstrook van de dag had het trio een voorsprong van driekwart minuut opgebouwd. In het peloton sneuvelde toen een opvallend slachtoffer: titelverdediger Casper Pedersen.
Vanuit de achtervolgende groep begonnen ook steeds meer renners hun kans te wagen. Valentin Madouas was de eerste, met Matis Louvel (Arkéa Samsic) in zijn wiel. Maar dat was geen lang leven beschoren. Met nog 22 kilometer te gaan begaf de koers zich op Peu Morier, de langste offroadstrook van de dag. Stuyven probeerde daar weg te komen en opnieuw was het Madouas die meesprong. Wegblijven was echter moeilijk.
Démare koerst met leeuwenhart
Madouas liet het er niet bij zitten en probeerde het even later nog een keer. Plots schoof Bob Jungels (AG2R Citroën) mee, die een lastig seizoen beleeft. Ook Stuyven was er weer bij, net als Madouas’ kopman Arnaud Démare en Roger Adría (Kern Pharma). Vooraan bleven Bonnamour en Dewulf goed ronddraaien, maar zij verloren door een lekke band wel de derde motor in de kopgroep: Frison moest van de fiets en zou niet meer terugkeren.
Démare versnelde vervolgens op een van de hellende stroken en alleen Stuyven kon mee. Het duo op kop had slechts nog een vijftiental seconden voorsprong, maar ze verdedigden die bonus met huid en haar. De achtervolgers beten hun tanden stuk op de twee leiders, maar in de slotkilometer konden ze toch vooraan terugkeren. Démare bracht Stuyven terug, waarna de Fransman de sprint al heel vroeg aanging. Hij kon dat echter knap volhouden tot op de streep. Danny van Poppel won veertig tellen later de sprint van de achtervolgende groep.
🏁 Après une superbe bagarre dans les chemins de vignes, un final à suspense. 🏆
⏪ Revivez le dernier kilomètre de ce #ParisTours. 🍇🏁 After a fantastic race in the vineyard tracks, a suspenseful finale. 🏆
⏪ Relive the last kilometre of this #ParisTours. 🍇 pic.twitter.com/TADKXHK22Y— ParisTours (@ParisTours) October 10, 2021
Deze koers is zoveel mooier geworden met die gravelstroken en korte klimmetjes, kan mij niet bommen wat Patrick er over zei. Démare krijgt zijn grote vis na een koers waarin hijzelf op de beslissende momenten volop meedeed. Stuyven geklopt maar ook sterk net als het tweetal waar ze op joegen: Bonnamour en Dewulf. Beslissend kan achteraf wel eens zijn geweest dat de eerdere compagnon Frison wegviel met pech. Voor mij een prachtige afsluiting van het seizoen.
Bonnamour en DeWulf sterk hoor!
Prima slotakkoord op een fascinerend seizoen.
Démare krijgt nog zijn "grote" overwinning. Leek een vormcrisis te hebben zeker tijdens en de eerste maand na de Tour.
Kwam er doorheen en had een mooie knechten rol bij het WK.
Hij heeft zijn klassieker dit jaar binnen. Heeft er ook voor gestreden na berewerk van Madouas.
Madiot nog even zonder poespas toen hij zijn mening gaf bij Voeckler die hem interviewde direct na de finish.
Bonnamour(super combatif du Tour), Dewulf en Frison met een mooie inspanning.
Stuyven kwam net tekort maar heeft mooi Milaan San Remo binnen.
Een heel slechte kop boven dit artikel.
Snap dan ook niet dat hij vol doorrijdt met de intrinsiek snellere Démare…
om hoogstens tweede te worden i.p.v. vierde. Zou nog meer gepokerd hebben…
Op zich best een aardig jaar met over het algemeen leuke eendaagse grote koersen doch de grotere ronderenners op zo’n manier verdeeld dat deze allen spanning om de hoofdvogel misten. Voor wie van ‘een hele grote’ en ‘domineren’ houdt natuurlijk een memorabel jaar vanwege Pogacar ook.
Het wordt weer tijd voor de omloop.
Ik sta altijd wat vroeger op. Het seizoen begint bij mij normaal gesproken al in januari met de TDU. In 2022 slaap ik ook uit tot de UAE Tour. Jij blijft blijkbaar nog wat langer liggen.
Al verwacht ik je ook gewoon weer op wf bij de UAE Tour.
In de context van deze koers een ongepaste en lelijke term. Het betreft vrij toegankelijke, niet verharde wegen. De renners hoeven toch niet de vrije natuur in? Wat is er mis met de term ‘onverharde strook’, zoals die gebruikt werd in de voorbeschouwing?
En áls je al een niet-Nederlandse term wil gebruiken, schrijf dan gewoon ‘chemin de vigne’, zoals dat door de wedstrijdorganisatie wordt genoemd, vergelijkbaar met ‘tratto di sterrato’ in de Strade Bianche.
En gister alleen maar: waarom rijden ze niet met zijn allen achter Pogacar aan met Flip lachend in het wiel zodat ze in ieder geval nog een kans op de overwinning hebben :)
Ik hou overigens enorm van die koers, net zoals ik de hertekening van Parijs-Tours graag heb.
Maar ik zie niet zo heel veel verschil tussen beide koersen afgezien van de historie
Dat konden toch ook bezwaarlijk nog 'wegen' genoemd worden. Dat het nu eenmaal decennia al zo is, vind ik geen argument om Roubaix wél ok te vinden en Tours niet.
PT is ook een zeer oude klassieker met zijn eigen karakter maar omdat het een beetje als saai werd bekeken werden uit het niets die veldwegen ertussen gesmeten, spectaculair ok maar de koers valt er alleen uit elkaar door de vele bandbreuken, niet eens gevaarlijker en lastiger dan PR maar puur afhankelijk zijn van je materiaal en niet de benen is een zeer slechte tendens…
Het is trouwens ook zover gekomen dat zelfs Arnaud Démare, voor Groupama-FDJ bezig aan een desastreus seizoen, geen ster meer krijgt in de voorbeschouwing op een klassieker als deze