Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Anna van der Breggen verslaat Ellen van Dijk op EK tijdrijden in Plouay
Anna van der Breggen heeft voor het eerst de Europese titel tijdrijden op haar naam geschreven. De kersverse Nederlands kampioen op de weg wist in Plouay de hegemonie van Ellen van Dijk te doorbreken. Van Dijk, die de laatste vier edities van het EK tijdrijden won, eindigde na de chrono van 25,6 kilometer op dertig seconden als tweede.
De vroeg gestarte Lisa Brennauer zette een eerste richttijd neer, maar dat bleek niet genoeg voor goud. De ogen waren vooral gericht op de Nederlandse deelneemsters: kersvers wegkampioene Anna van der Breggen en viervoudig Europees tijdritkampioene Ellen van Dijk.
Van der Breggen vs. Van Dijk
Beide Nederlandse rensters bleken een klasse apart in dit startveld: Van der Breggen wist de voor haar gestarte Marlen Reusser in te halen, terwijl Van Dijk datzelfde flikte bij de voor haar gestarte Lisa Klein. Reusser en Klein werden vooraf allebei ingeschat als outsiders voor het goud, maar er bleek geen maat te staan op de oranjevrouwen.
Aan het tussenpunt na 13 kilometer bleek Van der Breggen over de snelste tussentijd te beschikken. De voorsprong op Van Dijk, die het NK wielrennen van zaterdag oversloeg in voorbereiding op dit EK tijdrijden, bedroeg daar een kleine zeven seconden. De Italiaanse Vittoria Bussi was halverwege de virtuele nummer drie op ruim dertig seconden achterstand.
Van der Breggen doorbreekt hegemonie Van Dijk
Het tweede deel van het parcours rondom Plouay was alles behalve vlak, maar toch wist Van der Breggen vol te houden. Ze legde de chrono af in 34:03 minuten en belandde daarmee in de hot seat. Van Dijk kwam er niet aan te pas en moest aan de finish een halve minuut toegeven op haar concurrente.
De strijd om het brons achter de twee topfavorieten werd gewonnen door Marlen Reusser. De Zwitserse bleef, nadat ze ingehaald werd door Van der Breggen, in het kielzog van de Nederlandse. In de slotkilometer haalde Reusser de uiteindelijke winnares nog in, waardoor haar achterstand aan de streep 59 seconden was.
Dinsdag rijdt het vrouwenpeloton in dezelfde regio de GP de Plouay (onderdeel van de Women’s World Tour, red.) en donderdag staat de EK-wegwedstrijd voor vrouwen op het programma. Van der Breggen en Van Dijk maken dan deel uit van een sterke Nederlandse selectie.
Van der Breggen kan lachen na haar titel - foto: Cor Vos
Ellen van Dijk ontvangt het zilver - foto: Cor Vos
‘Ik wist dat ik een goede kans had om te winnen’
“Ik focuste mij al lange tijd op deze dag”, vertelde Van der Breggen na afloop. “Ik wilde het hier goed doen en we hebben er veel aan gewerkt in de laatste fase van de coronabreak. Het voelt goed dat dat werk zich nu uitbetaalt met de overwinning.”
“Deze regio heeft veel korte beklimmingen die lastig zijn in tijdritten. Je moet je snelheid meenemen in de volgende klim en dat vind ik wel leuk”, aldus de kopvrouw van Boels-Dolmans. “Het parcours was erg mooi en ik wist dat ik een goede kans had om te winnen.”
Zelf ben ik niet zo'n fan van oude renners die opeens veel beter beginnen te presteren dus zie ik liever Van der Breggen winnen dan Oma Miek.
Ik maak geen insinuaties, ik zeg alleen dat ik van dat soort renners niet moet weten. Jullie zijn natuurlijk vrij om in eender wie te geloven.
Kom niet aan Evenepoel, maar alle anderen zijn vogelvrij... zoiets?
Wel grappig dat een Vlaamse vriend van je afgelopen weekend precies de omgekeerde redenering maakte :)
Ik ga nooit fan zijn van renners die opeens een extra versnelling vinden op hun 34e. Blijkbaar moeilijk te aanvaarden voor jou.
Waarom denk je dat ik niet van Fuglsang of Froome moet weten?
En ja, mensen kunnen een verschillende mening hebben. Zo raar is dat niet.
De meeste doping gevallen komen nu uit de atletiek, dus ook bij die hardlopers van U.
Ik vind het heel goed dat een aantal wereldkampioenen positief getest hebben in de atletiek!
En laat ik je nog iets vertellen: er heeft ook een Belgische atlete onlangs positief getest, maar dat moet nog bekend gemaakt worden. :)
Als Wout van Aert verdacht is dan is de hele JV ploeg ook verdacht dus.
Blij dat je dat eindelijk hebt toegegeven. :)
En ja, ze is uitzonderlijk maar ook op veel latere leeftijd begonnen en vrouwen hun fysieke topvorm ligt veel vaker pas op hogere leeftijd tov van mannen. Marijn de Vries heeft daar vaker over geschreven/gesproken. En in de topsport zijn er wel vaker uitzonderlijke talenten. Dus zo gek is dat niet.
+1!
Holle frasen van een holle ridder. Bakje azijn leegdrinken en achter het toetsenbord gaan zitten.
En OT: het is bijna lastiger om Nederlands kampioene tijdrijden te worden dan Europees kampioen. Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat andere landen dit gat structureel gaan dichten. Maar het lijkt nu dat het vooral slechts individuele meiden zijn die hun voet naast de Nederlandse dames kunnen zetten. Maar niet landen die hun zaken zodanig goed voor elkaar krijgen dat ze ook in de breedte in de buurt komen.
Nergens voor nodig en is alleen in haar nadeel.
Ik vraag me af hoe het komt dat de absolute wereldtop bij de vrouwen, op de top van hun kunnen, zou worden weggereden door wat pubertjes die alles nog moeten leren en van wie de meerderheid ook niets zal bereiken bij de profs.
Wil dat zeggen dat de fysieke verschillen tussen mannen en vrouwen echt zo groot zijn of wil dat zeggen dat het gemiddeld niveau bij de dames eigenlijk niet zo hoog is (in het wielrennen dan).
Maakt verder niet uit voor de attractiviteit van de sport, maar als ze allemaal eens exact dezelfde afstand moeten rijden, vind ik het wel interessant om te vergelijken.
Het U-20 wereldrecord op de 100 meter bij de mannen is 9.97 seconden
Het wereldrecord op de 100 meter bij de vrouwen is 10.49 seconden
Het U-20 wereldrecord op de 200 meter bij de mannen is 19.93 seconden
Het wereldrecord op de 200 meter bij de vrouwen is 21.34 seconden
Het U-20 wereldrecord in het verspringen bij de mannen is 8.35 meter
Het wereldrecord in het verspringen bij de vrouwen is 7.52 meter
Met 7.52 meter zou je 24e geworden zijn op het afgelopen WK bij de mannen (er deden 27 atleten mee, waarvan eentje geen afstand liet opmeten).
Enzovoort.
Het is niet relevant. Wielrennen is een sport die wordt gedomineerd door blanke mannen. Als er eens een serieus wielerprogramma komt in Afrika is het ook klaar met de dominantie van België. Je moet elke sporter leren waarderen t.o.v. de sporters op zijn/haar niveau.
Onzin. Het voordeel van Afrikanen in de atletiek kan vooral toegeschreven worden aan een gebrek aan dopingcontroles in die landen (+ veel corruptie bij de officials).
Voor een goede wielrenner te zijn moet je praktisch leven in Europa.
In veel Afrikaanse landen is de kwaliteit van de wegen rampzalig en qua verkeer levensgevaarlijk. Er is wel potentieel in een aantal Afrikaanse landen zoals Rwanda (heel erg veilig) en Eritrea (ook vrij veilig).
Er zijn meerdere factoren die de dominantie van die atleten kunnen verklaren en doping speelt daar zeker een grote rol in. Er worden nauwelijks dopingcontroleurs gestuurd naar die landen en de atleten worden vaak op voorhand gewaarschuwt wat betreft dopingcontroles.
Een andere belangrijke factor: in landen als Kenia en Ethiopië is lopen veruit de populairste sport (en 1 van de enige manieren om uit de armoede te geraken) dus al het talent gaat daar naar toe. Dit terwijl Europese atleten zich meer toeleggen op de technische nummers. Dit artikel gaat er dieper over in: https://populous.com/born-to-run-why-do-east-africans-dominate-long-distance-running-events
Maar zo'n Karsten Warholm is pokkesnel hoor, dat kan ik je garanderen.
Jij kunt dat garanderen?
Zo,zo.
Het artikel dat je citeert, ontkent dat doping een grote rol speelt.
"In recent years the spectre of doping has cast its shadow over the Kenyan success story, with a number of big-name doping convictions, and the country’s drug testers ruled to be non-compliant – although it’s fair to say they have now improved. It’s impossible for anyone to know the full extent of the problem, of course, but my experience of living in the training camps with some of the best runners is that they are very open.
They let me in as a journalist, to sleep in their camps, eat their food and train with them, often for weeks at a time. I never had the sense that anything was out of bounds or hidden. Of course, the convictions are proof that doping exists, but when you consider the number of top-level athletes in the area, the percentage caught cheating is similar to the rest of the world. The Kenyan story is certainly not simply one of superior doping practices."