Alberto Bettiol wint Ronde van Vlaanderen solo, Mathieu van der Poel vierde
Alberto Bettiol heeft verrassend de Ronde van Vlaanderen 2019 gewonnen. De Italiaan van EF Education First kwam na 270 kilometer koers solo over de finish in de Vlaamse Hoogmis, nadat hij de sterkste was op de laatste keer Oude Kwaremont. Het is pas de eerste profzege uit zijn carrière voor Bettiol. Kasper Asgreen (Deceuninck-Quick-Step) werd tweede. In de sprint om plek drie was Alexander Kristoff sneller dan Mathieu van der Poel.
Vroege vlucht
Na een lange en drukbezochte ploegenpresentatie op de Markt in Antwerpen vertrokken de renners omstreeks half elf voor 270 kilometer koers. Direct na het startsein vertrokken vier renners voor de vlucht van de dag: Jesper Asselman namens Roompot-Charles, Damien Touzé voor Cofidis, Hugo Houle in het truitje van Astana en Kenneth Van Rooy als thuisrijder voor Sport Vlaanderen-Baloise.
Deceuninck-Quick-Step en Jumbo-Visma controleerden de koers. Pas na de eerste keer Oude Kwaremont werd het wat nerveuzer. Het resulteerde onder meer in een zware val (midden in het peloton) van titelverdediger Niki Terpstra, die afgevoerd moest worden. Op de top van de Berendries werd het spel op de wagen gebracht door Groupama-FDJ, maar een groep kreeg niet de ruimte.
Twijfel slaat toe na breuk op de Muur
Magnus Cort liet zich zien op de Muur van Geraardsbergen; de Deen viel aan en kreeg Amund Grøndahl Jansen mee. Daarachter geraakte iedereen over de top, maar er was na plek veertig wel een flink gat geslagen. Er was echter wat twijfel, want niemand wilde het voortouw nemen. Op 92 kilometer sloot het voorste peloton (met een groot deel van de favorieten) aan bij de vroege vluchters. In peloton twee gingen Lotto Soudal en Katusha-Alpecin rijden toen de achterstand al meer dan een minuut was.
Danny van Poppel maakte de oversteek naar een nieuw gevormde kopgroep van vier, maar niet lang daarna kwam alles terug bij elkaar vooraan. Matej Mohoric begon met een voorsprong aan de Kanarieberg, waarop ook het grote peloton aansloot bij de voorste groep.
Valpartij Mathieu van der Poel
In aanloop naar de tweede keer Oude Kwaremont kwam Mathieu van der Poel ten val. Na een sprongetje reed hij zijn wiel kapot. De Nederlands kampioen viel daarna voorover, maar hij kon snel opstaan en terugkeren op de fiets. Hij moest óp de Kwaremont in de achtervolging. Van voren was het Deceuninck-Quick-Step dat het tempo hoog hield achter twee ontsnapte renners: Stijn Vandenbergh en Sep Vanmarcke.
Met 45 seconden achterstand begon Van der Poel aan de Paterberg (53 km te gaan). Daar was het Asgreen die naar de koplopers sprong. De Nederlands kampioen moest zichzelf uit elkaar rijden om bij het peloton te komen, dat lukte op de flanken van de Koppenberg (46 km te gaan), waar hij de staart vond. Dylan van Baarle was ijzersterk op de Koppenberg. Hij ging in de achtervolging op de kopgroep en sloot niet lang daarna aan.
Flinke schifting op Kruisberg en Hotond
Op de Taaienberg nam Stuyven de kop, maar een groot deel van de favorieten bleef in zijn spoor. Dat was een halve minuut achter het overgebleven drietal Van Baarle, Vanmarcke en Asgreen. Op de Kruisberg trok Van Baarle ten aanval aan kop. In het peloton vertrok Jungels en dat werd direct beantwoord door Van der Poel. Het peloton lag in stukken en brokken, met de favorieten op de voorposten.
Op de Hotond bleven Van Baarle en Asgreen over aan kop. Daarachter versnelde Jungels andermaal met Van Avermaet en Bettiol, maar het gat werd gedicht en een twintigtal kanshebbers bleef over. Grote afwezige was Zdenek Stybar. EF Education First begeleidde de favorieten naar de laatste keer Oude Kwaremont.
Bettiol de beste op de Oude Kwaremont
De eerste versnelling kwam van Bettiol, die op en over de koplopers ging. Een negental volgde, maar zag toe hoe de Italiaan een fikse voorsprong pakte. Zijn voorgift was tien seconden op de top en dat gat liep alsmaar op omdat de achtervolging niet op gang kwam.
Op de Paterberg moesten de toppers uit hun kot komen. Van Avermaet ging van op kop met Naesen en Van Aert, maar het was Van der Poel die als eerste bovenkwam bij de favorieten. De achterstand was zestien seconden daar, maar weer kwam geen achtervolging op gang. Het gat groeide zelfs richting de halve minuut.
Speldenprikken van Van Avermaet, Benoot en Sagan in de vlakke slotkilometers richting Oudenaarde werden gecounterd. Bettiol had namelijk Langeveld in de achtervolgende groep om aanvallen tegen te houden. Een late aanval van (opnieuw) Asgreen in de slotkilometer kwam te laat. De sprint om de derde plek ging naar Alexander Kristoff, voor Mathieu van der Poel en Michael Matthews.
Opvolger van Ballan
Bettiol zorgt voor de elfde Italiaanse winnaar van de Hoogmis. De laatste Italiaanse zege in de Ronde van Vlaanderen dateert van 2007, toen Alessandro Ballan won.
250 km lang kon er nog zoveel man winnen. Heel de tijd in het ongewisse gokken wie het zou kunnen waarmaken.
Fantastisch om zo koers te kijken.
En redactie: spectaculair? Neen, deze editie wordt zeer spoedig vergeten.
Spectaculaire winnaar misschien.
Wel belachelijk sterke VDP gezien.
Zaten stuk voor stuk stik kapot op de Oude Kwaremont.
Van Avermaet was overigens de enige die echt het initiatief wou nemen, dat vond ik het jammerlijke aan deze finale.
GvA en WvA veel kopwerk gedaan, miste daardoor wellicht net die punch. MvdP bizar.
Deceuninck niet goed genoeg, hoewel Asgreen erg sterk was.
Wuyts schandalig op het laatst.
[i]edit wf: laat insinuaties achterwege[/i]
Mathieu vd Poel echt een fenomeen. Niet normaal sterk.
Bettiol heeft vrijwel niets gedaan tot die ene uitval (net zoals in de E3).
Na de muur zat hij er ook niet bij en dus heeft dat ook veel krachten gescheeld.
Kijk wat al die favorieten doen op dat vals platte stuk erna.
Favorieten en team DcQS dom gereden.
Bettiol sterk op het juiste moment, en sterkste ploeg in de finale.
2de in tijdrit tirreno voor een groot deel van de wereldtop. 4de e3. Ik had ook niet verwacht dat ie zou winnen maar met dit scenario dat gva weer naar 10 andere kijkt om over te nemen, kan elke aardige tijdrijder die in de finale zit weg blijven. Redelijk vergelijkbaar hoe terpstra vorig jaar won, Gilbert jaar ervoor, jungles in lbl enz.
Wel tekenend voor de mentaliteit en het gebrek aan koersinzicht van de huidige generatie profrenners. Ze willen helemaal niet per se winnen, ze willen vooral niet verliezen. Wat mis ik mannen als Contador voor wie alleen de 1e plek telt..
Natuurlijk is er geen samenwerking met zo'n mannen in de kopgroep.
Dat je met een groep van 10 a 15 niet ronddraait mag geen verassing zijn. Dat het stilvalt als snelste mannen geen ploegmaat hebben ook niet. Dat je dat de rest verwijt ligt aan je eigen koers inzicht.
Wat mij verbaasde was dat men wel probeerde met een groepje van 4 tot 7 weg te rijden uit die groep, maar dat niemand meer dan een paar seconden op kop kon blijven. Als er een paar echt beter zijn had ik wel gedacht dat wva gva jungles naesen met elkaar zouden willen werken.
En wat jammer dat VDP niet meedoet in Roubaix.
Vd Poel heel knap (sterkste in koers?), maar zit voor de paterberg te ver. Als hij alleen komt na de pater, moet ik het nog zien.
Nivellering in het peloton lijkt me duidelijk worden
Als Mathieu daar alleen zat was er een kans. Maar vooral jammer dat ze daar ook niet met 3/4 man konden wegblijven.
VdP klapt vandaag in een "tijdritje" van 20 minuten een gat van meer dan een minuut dicht op de voorste groep
Voor de rest een matige koers gezien. VdP voor de AGR.