Adrie van der Poel vooral opgelucht over Mathieu: “Het is al eens anders afgelopen bij zo’n val”
Interview Adrie van der Poel zag in zijn auto op zijn GSM hoe zoon Mathieu van der Poel vandaag zwaar ten val kwam tijdens de olympische mountainbike-wedstrijd in Izu. Net om valpartijen kijkt Van der Poel-senior tegenwoordig niet alle koersen meer. Ook was er veel commentaar om pas afgelopen donderdag naar Japan te reizen. “De kritiek die nu volgt is makkelijk gegeven; ik denk dat het een goede keuze was. Het is alleen jammer dat hij het tegendeel niet heeft kunnen bewijzen met een klinkend resultaat”, vertelt Adrie aan WielerFlits.
Vooraf had Mathieu van der Poel de nodige vraagtekens opgeroepen door pas afgelopen donderdag af te reizen naar Japan. Adrie zelf reed in 1990 het WK op de weg ook in het Aziatische land. Toen reisde de Nederlandse selectie pas drie dagen voordien naar Japan. “Niet te vergelijken”, vindt hij.
“Mathieu heeft nu van tevoren thuis gewerkt om te wennen aan de jetlag, al heeft hij daar eigenlijk nooit last van. Ook niet als hij de andere kant op vliegt. Je gaat op bed liggen en je rust. En eerlijk: zo’n groot verschil is het niet. Het podium na de wegkoers komt uit de Tour, die zijn ook pas vijf dagen voordien afgereisd. Daar hoor je niemand over. Het grote voordeel is dat hij thuis alle trainingen kon afwerken en daar niet.”
Deze morgen zat Adrie niet thuis voor de buis. Hij was in het Gelderse Otterlo, waar een hij een clinic gaf. Op de mountainbike, nota bene. “Ik heb het goed kunnen volgen. We zouden eerst samen met de groep de wedstrijd op tv bekijken. Het eerste stuk tot en met de val, heb ik in de auto op de parking gezien op mijn telefoon. Dat gebeurde nog toen ik aan het wachten was totdat ze me zouden oppikken om naar de locatie te gaan waar we zouden mountainbiken.”
“Eenmaal binnen bij de tv-uitzending, ben ik achteraan blijven staan. Het viel niet op dat ik er al was. Het was de bedoeling dat we daar naar een heel mooie wedstrijd zouden kijken. Dat is ook wel gebeurd, maar het is niet gelopen zoals dat ik had gehoopt.”
Kritiek
Adrie was vooral blij dat zijn zoon de val zonder kleerscheuren doorkwam. “Op social media heb ik alle consternatie rondom de plank gelezen. Op filmpjes zie je ook dat hij op de drop afrijdt en dat hij weet dat er iets achterligt. Als je vervolgens in de lucht hangt en je komt erachter dat het er níet is, dan kun je niets meer.”
“Heel de discussie die er is over het wel of niet weten van die plank, laat mij eigenlijk heel koud. Ik ben blij dat hij niets aan de val heeft overgehouden. Er zijn in het verleden renners slechter wegkomen na zo’n duik. Of het een fout is dat Mathieu niet wist dat die plank weg zou zijn in koers? Als hij 100% overtuigd is dat ‘em er ligt, dan heeft hij dat echt niet geweten. Ik ken hem, ik geloof hem op zijn woord.”
Wiens schuld het is dat Mathieu niet op de hoogte was van het weghalen van de plank in deze wedstrijd, laat Adrie in het midden. “Het verandert namelijk niets aan de feiten die nu op tafel liggen, dus dat heeft geen zin”, gaat hij verder. “En wat ik zei: zoals het nu lijkt heeft hij er niets aan overgehouden en dat is voor mij als vader het belangrijkste.”
De kritiek aan het adres van zijn zoon is echter niet mals. Hij had dit moeten weten, is de algemene strekking. “Hij was super goed voorbereid”, weerlegt zijn vader. “Hij heeft het parcours de laatste dagen heel goed verkend, veel meer en vaker dan dat hij voor een Wereldbeker doet. Volgens mij heeft hij niet meer kunnen doen. Hij was ook in de conditie die hij wilde.”
“Je ziet dat ook in de rondes na zijn val, waarin hij niet heel veel terrein verliest ten opzichte van de kop van de koers. Dat is niet evident na zo’n smak. Dat gaf aan dat-ie goed is. Naar het einde toe gaat dat wel meespelen en ga je de pijn meer voelen. Hij was er klaar voor”, gaat hij verder.
“Of hij Tom Pidcock geklopt zou hebben, laat ik even in het midden. Die was tiptop in orde, echt heel knap wat hij heeft laten zien. Maar podium had er voor Mathieu zeker in gezeten. Ik vind het daarom heel naar voor hem. Bewust of onbewust lees je toch berichten op social media. Dat doet wel zeer. Mensen – niet iedereen, wil ik vooropstellen – schilderen hem dan af als een loser. Wat voor recht van spreken hebben ze, vraag ik dan af?”
Adrie bijt van zich af: “Ik weet ongeveer wat hij de laatste drie weken gedaan heeft, na de Tour de France. Daar maak ik een diepe buiging voor en dat zeg ik niet omdat het mijn zoon is. Je moet overschakelen van de ene discipline naar de andere en dat is superknap. Oké, vandaag loopt dat dan helemaal in het water. Dat is wat het is.”
“Het negatieve commentaar, dat doet me dan toch wel het meeste zeer. Ik heb nog niet uitgebreid contact met hem gehad. Ik weet dat ik hem in zulke situaties met rust moet laten, hij wil dit zelf verwerken. Ik heb hem enkel het volgende berichtje gestuurd: ‘Super jammer voor je. Sterkte met de blessure.’ Hij antwoordt dan met: ‘Thanks’. Voila. Heel kort, zoals wij het altijd doen.”
Vader in plaats van analist
Adrie gaat morgen bij Mathieu langs, die dan alweer thuis is. “Een paar dagen rust en dan kan-ie daarna hopelijk weer lekker fietsen. Er volgen straks ook nog andere doelen van het jaar. Zijn plan is nu om weer terug op hoogtestage te gaan en dan eind augustus zijn rentree te maken in competitie. Het is nog niet duidelijk of dat de Benelux Tour is, of de Tour of Britain. Dat staat nog niet vast.”
“Daarna volgen wat losse koersjes en stort hij zich vol op het najaar. Daar zijn met het WK in België en Parijs-Roubaix ook nog twee vette prijzen te winnen. Neemt niet weg dat deze Spelen natuurlijk een enorme teleurstelling zijn. Hij heeft er heel hard voor gewerkt, hij wilde het heel graag en ik denk dat hij er ook klaar voor was. Ook de ondersteuning van de ploeg, de broers Roodhooft en bondscoach Gerben de Knegt in aanloop naar de Olympische Spelen, was geweldig.”
Veel gaat er niet voor nodig zijn om Mathieu op te beuren, denkt zijn vader. “Hij heeft nog wel wat meegemaakt, hè? Neem die valpartij in de Ronde van de Toekomst van 2015. Die knie heeft ons toen echt wel zorgen gebaard. Daarom denk ik dat hij dit snel vergeten is. Hij zal zeker nog kritisch naar een aantal punten kijken. Niet dat hij eraan twijfelt of hij zaken anders had moeten doen. De valpartij heeft beslist dat hij niet kon laten zien wat hij in zijn mars had en dat ze het wél goed aanpakten. Het is niet zomaar nattevingerwerk wat ze gedaan hebben. Of hij de val had kunnen voorkomen? Niet met de wetenschap die hij had.”
Maar er is natuurlijk iets goed fout gegaan in de voorbereiding, als jij de enige van +-35 renners bent die niet op de hoogte is van iets.
Dat zijn focus vooral bij de gezondheid van Mathieu ligt is evident, maar hij kaart zelf het plank-thema aan om het vlotjes onder de mat te vegen.
ik denk dat er voor elk "loser!" statement waarschijnlijk een veelvoud zijn die het gewoon nalatig, slordig of amateuristisch vinden, maar die zijn moeilijker te weerleggen en daar gaat de aandacht dan ook niet naar uit. liever het vergrootglas op de domme en dus eenvoudig te pareren uitlatingen dan ook maar het allerkleinste kruimeltje kritiek naar zoonlief.
als het omgekeerde gebeurt en mathieu wint na een communicatieve blunder bij pidcock, dan zou de adriaanse betweterigheid eraf spatten.
Op naar het nieuwe veldritseizoen.
Adrie is doorgaans scherp als 'n mes in z'n analyses. Ziet dingen die andere niet zien maar hier houdt hij zich helemaal in.
Die Van der Poels, grote renners, klein in de reactie als ze fouten maken. Jammer is dat.
Ik vind adrie overigens normaal gesproken kritischer naar zijn zoon toe dan de vader van die andere poel. Er zullen denk ik ook best wel wat goede gesprekken plaatsvinden aan de keukentafel in huize vdp als de tijd daar rijp voor is.
ik denk dat michel een vormdipje heeft. normaal gezien wordt de schijn beter opgehouden, maar de hypocrisie sijpelt er de laatste weken iets te hard door. tijd om even te herbronnen om terug de focus te leggen op de core business, het succesvol faken van objectiviteit
Detail: "Adrie gaat morgen bij hem langs."
Hij brengt waarschijnlijk nog een wasmand mee.
In het beeld dat u hebt moet de zoon naar het ouderlijk huis komen.
Ook weer Adrie "kort berichtje, zo doen wij dat altijd"
Ook niet de eerste keer dat Adrie hiermee een soort van rare trots op 'hun aanpak' wil aangeven.
Ik denk trouwens dat als Adrie de parcoursbouwer erbij was geweest dit niet was gebeurd.
Nou ja tenzij het een moment van verstandsverbijstering was door de jetlag en mogelijke blanco nacht.
Eigenlijk wel benieuwd naar zijn verdere mtb plannen in toekomst.
Dat laatste begrijp ik, dat is het allerbelangrijkste.
Maar dat eerste? Daar stapt hij wel heel makkelijk overheen. Het was niet zomaar een plankje..
Maar is het een fout, Adrie?
[quote]De kritiek aan het adres van zijn zoon is echter niet mals. Hij had dit moeten weten, is de algemene strekking. “Hij was super goed voorbereid”, weerlegt zijn vader. “Hij heeft het parcours de laatste dagen heel goed verkend, veel meer en vaker dan dat hij voor een Wereldbeker doet. Volgens mij heeft hij niet meer kunnen doen.[/quote]
Nouja, hij had zich eerder kunnen afvragen waarom de rest sprong of moeten weten dat de plank weggehaald zou worden of beter moeten luisteren naar mensen om hem heen.
[quote]De valpartij heeft beslist dat hij niet kon laten zien wat hij in zijn mars had en dat ze het wél goed aanpakten.[/quote]
Bij goed aanpakken hoort dat je daar in de training al springt in plaats van rolt.
[quote]Of hij de val had kunnen voorkomen? Niet met de wetenschap die hij had.[/quote]
Het gaat er juist om dat hij die wetenschap had moeten hebben. Adrie van der Poel draait er de hele tijd omheen.
maar de vleesgeworden neerbuigendheid adrie mag toch met zijn eigen geprefereerde wapens worden aangepakt
PL: wij laten Asgreen niet meer meerijden met Mathieu, laat Wout dan maar winnen. Of kunnen we een deal maken?
CR: Natuurlijk wint Mathieu deze sprint met twee vingers in zijn neus, maar dan moet Casper wel meewerken. Maar wat stel je voor?
PL: Jullie hebben de RVV vorig jaar al gewonnen. Laat deze aan QS, dan kan ik mijn nieuwe sponsors binnenhalen. Ik bied je een half jaar van Mathieu's jaarsalaris plus volledige steun in Parijs-Roubaix.
CR: Akkoord!
CR: Mathieu, dit is belangrijk voor het voortbestaan van onze ploeg. Je mag de sprint absoluut niet winnen. Doe maar alsof je er na 50 meter sprinten helemaal doorheen zit.
MvdP: Shit, is het weer zover. Ok, begrepen.
Na akkoord van Matje:
PL: ‘Ja met mij nog even. Jullie moeten de eerste etappe van de Tour aan Flip geven, anders gaat de deal niet door en helpen we Wout aan de winst’.
CR: ‘OK, dan pakken wij rit 2. Maar dat zeg ik pas in Frankrijk tegen Mathieu, anders vergeet hij het weer’.
Aanvulling: wat mij betreft zijn de Spelen voor een wielrenner sowieso niet het hoogst haalbare. Wat we hebben gezien in Strade en Tirreno zou ik letterlijk voor geen goud willen ruilen.
De vraag is echter kon of behoorde hij het te weten. Ja, dat had hij, afgezien bij wie daarvoor de meeste verantwoordelijkheid ligt. Als De Knegt vooraf bij een zgn formele of informele voorbespreking daarop expliciet heeft gewezen van, let op: bij die... drop ligt die plank er niet meer, dan is het duidelijk. Of, hij heeft gevraagd zijn er nog onduidelijkheden over het parcours?
Milan Vader, wat hij ook eventueel tegen Matthieu heeft gezegd, is niet diens verantwoordelijkheid. Wel als hij opmaakt uit (re)acties van Mathieu dat die drop voor hem niet duidelijk is. Dan heeft hij een soort van morele, collegiale teamplicht. En als Mathieu dan niet goed luistert of er niets mee doet...
Niettemin, eigenlijk raar dat die plank er voor de wedstrijd er wel ligt en tijdens de wedstrijd niet. Oefenen, verkennen met plank heeft geen enkele zin. Zorg dan voor een alternatief tracé voorafgaand aan de wedstrijd. In zoverre valt de logica van Mathieu wel te begrijpen.
Ik lees hier vooral frustratie en teleurstelling terug, die men keihard op deze topatleet projecteert.
Wat meer medeleven zou ik wel passender vinden...