Youri IJnsen

• dinsdag 5 oktober 2021 om 07:30

Interview Adrie van der Poel was zondag aandachtig toeschouwer bij Parijs-Roubaix, waar hij zijn zoon in heroïsche omstandigheden zag strandden op een derde plaats. Een resultaat dat door aanhoudende rugproblemen drie weken geleden quasi ondenkbaar was. Maar Van der Poel senior heeft wel slecht nieuws voor zijn tegenstanders. “Als hij écht goed is, kan ik dat zien aan zijn tred. De afgelopen weken heb ik die voor het eerst in twee jaar tijd weer gezien”, vertelt de nummer drie van de Helleklassieker van 1986 aan WielerFlits.

Winnaar Sonny Colbrelli kwam zondag na zes uur, een minuut en 57 seconden als eerste over de streep. In kletsnatte omstandigheden ontbrandde de koers al om 130 kilometer voor het einde. “Met dit weer is dat wel echt supersnel”, oordeelt Van der Poel. “Maar net door het weer vond ik het best een interessante wedstrijd. Dat kwam ook door het verrassende koersen – of eigenlijk het ontbreken daarvan – van een aantal ploegen. Het heeft er wel voor gezorgd dat de favorieten er van heel ver aan moesten beginnen. Het werd een man-tegen-mangevecht, omdat ploegen niet de manschappen hadden om iets recht te zetten.”

In het Bos van Wallers toonde zoon Mathieu voor het eerst zijn spierballen. Na een fietswissel werd hij door Jonas Rickaert naar voren gepiloteerd op strook vijftien, Tilloy à Sars-et-Rosières. MVDP aarzelde geen moment, nam de kop en plaatste nog op die kasseien een versnelling. Dan was het nog ruim zeventig kilometer. “Het was wel weer van heel ver”, zegt Adrie. “Ook nadat hij in het begin inspanningen had gedaan die mijns inziens niet nodig waren. Anderzijds twijfel ik er ook aan of er met een andere manier van koersen wel meer ingezeten had. Colbrelli stemde zijn koers goed op Mathieu af, die hij het werk liet doen.”

Van der Poel in het Bos van Wallers – foto: Cor Vos

Twee procentjes
“Maar met deze derde plek kan hij het jaar wel heel goed afsluiten”, gaat zijn vader verder. “Ik ben blij dat hij toch nog het WK op de weg en Parijs-Roubaix heeft kunnen rijden. Er zat ook gigantisch veel progressie als je vorige week vergelijkt met nu. Ik had in aanloop al gezegd dat hij in Roubaix normaal gezien ietsje beter ging zijn. Maar dit was stukken beter. Ik denk dan ook dat hij tevreden moet zijn, als je ziet wat zich er de afgelopen maanden heeft afgespeeld en hoe de koers gelopen is. En laat het een cliché zijn, maar ik ben vooral heel erg blij dat hij niet op zijn bek gegaan is. Misschien ben ik daar nog wel blijer mee.”

Aan het eind van de streep vindt Adrie dat Mathieu vooral trots moet zijn op zijn prestatie. “Ik heb weinig dingen gezien die niet goed waren”, analyseert hij. “Buiten dat hij misschien iets te veel op kop heeft gereden. Hij nam het initiatief in het Bos van Wallers. Als je daar op kop rijdt, schakel je veel externe factoren uit. Als je in die positie zelf op je snufferd gaat, dan neem je er waarschijnlijk een hoop mee. Maar zit je in het tiende wiel en je valt dan, dan zijn die andere negen weg. Dat klinkt misschien stom en simpel. Maar alles wat na de eerste vijf uit zijn groepje uit het Bos kwam, hebben we niet meer van voren gezien in het restant.”

“Ik denk dat hij het maximale eruit heeft gehaald”, gaat Van der Poel senior verder. “Op kop hadden ze het alle drie moeilijk. In zo’n sprint is het na zo’n koers de vraag wie er het langste kan blijven staan. En hij moest iets te vroeg gaan zitten en toen was het harken. De benen zijn dan leeg. Dat heeft dan te maken met het ene procentje dat hij dan mist in de voorbereiding, maar ook het ene procentje dat hij had kunnen winnen met het uitrijden van de Tour de France en het afzien in de cols. Ben je die twee procent beter, dan is dat op dit niveau al gigantisch veel. In dat geval had de rest misschien niet eens op de foto gestaan.”

Adrie zelf op een van de vele stroken, zoek de verschillen – foto: Cor Vos

Sterker terugkeren in 2022
Na een tweede plek in de Ronde van Vlaanderen en een derde plaats deze zondag in Parijs-Roubaix, kan de renner van Alpecin-Fenix met een gerust hart de winter in. “Volgend jaar zal hij daardoor sterker voor de dag komen, daarvan ben ik overtuigd”, zegt zijn vader. Die zag onlangs voor het eerst weer een bepaalde tred bij Mathieu. Die flits had hij in twee jaar niet meer bij hem gezien. “Dat zag je in Parijs-Roubaix ook. Hij reed een vrij klein verzet, ook op de kasseien. Dat tredje, dat zijn zaken waaraan ik kan zien dat hij beter is of goed in vorm. Had hij één week voor het WK extra gehad, dan was hij daar en hier echt top geweest.”

Adrie knipt een keer in zijn vingers bij wat die flits dan inhoudt. “Het is van dat. Hij rijdt dan niet hoekig, maar hup en hij is weg. Ik heb dat bij Mathieu – behoudens Tirreno-Adriatico dit voorjaar – toch al twee jaar niet meer gezien. In die seizoenen deed hij het natuurlijk niet slecht, alleen er kan nog meer. Van mij hoeft dat niet, want plezier staat voorop. Maar het belangrijkste voor nu: Mathieu moet leren beseffen dat wat hij de laatste maand gedaan heeft, eigenlijk wel uitzonderlijk is. Hij zal dat over een paar dagen snappen en door hebben, maar nu is hij vooral heel teleurgesteld dat hij niet won. Maar ook dat is goed!”

Volgens Van der Poel senior kan Mathieu nog een stap zetten, waardoor hij in de toekomst sterk genoeg is om solo naar de streep te rijden. Nu het tredje – dat Adrie vooral ziet als Mathieu bergop rijdt – terug is, is zijn vader hoopvol dat hij die ontwikkeling kan doormaken. “Mathieu maakt het heel veel renners moeilijk, maar andere kampioenen rijd je niet zomaar uit het wiel. Als je nu kijkt naar dat nummer van Gianni Moscon in de finale van Roubaix… Zo lang alleen rijden, ik zou dat nooit zo gedaan hebben in de wetenschap met wat er nog komen ging. Zeker als je ziet hoe ver Florian Vermeersch nog komt. Want als je écht super bent, dan pak je zulke jongens mee en rijd je in Parijs-Roubaix weg op Carrefour de l’Arbre. Dat was niet voor zondag, ook Matje kwam daarvoor nu te kort. Maar kan hij een goede winter draaien, dan zien we komend voorjaar de beste Mathieu ooit.”