Aanvallend INEOS blijft met lege handen achter: “Aan het eind kwamen we wat tekort”
INEOS Grenadiers zorgde voor reuring in Luik-Bastenaken-Luik. De ploeg opende de wedstrijd, waarna Yates en Carapaz het probeerden. Op de Roche-aux-Faucons miste de ploeg echter de slag en uiteindelijk bleek de elfde plek van Michał Kwiatkowski het hoogst haalbare.
Volgens Kwiatkowski voerde de ploeg het strijdplan vrij goed uit. “We hebben La Redoute weer belangrijk gemaakt. Daar probeerden we iedereen uit zijn tent te lokken”, blikte de Poolse renner terug. “Tao (Geoghegan Hart, red.) nam de hele La Redoute voor zijn rekening en met dertien renners kwamen we over de top. Als sommige jongens de slag daar niet hadden gemist, was de tweede groep denk ik niet teruggekomen. Het plan was om daar vrijwel vol gas te gaan en niet achterom te kijken.”
Na La Redoute vielen Adam Yates en Richard Carapaz aan. “Richard had een groot gat, terwijl wij op de Roche-aux-Faucons de grote favorieten moesten volgen. Iedereen zag dat ik wat tekort kwam. We probeerden er het beste van te maken en ik gaf alles wat ik had. We hebben nergens spijt van, want we hebben ons best gedaan. Iedereen was vastberaden om te proberen te winnen vandaag. Ik moet alle jongens bedanken, ook Michał Gołaś en Luke Rowe aan het begin en Eddie Dunbar. Allemaal hebben ze geweldig gewerkt.”
“Voor mij was het een van de vermakelijkste Ardense campagnes in jaren. We hadden een heel goede groep en er heerste een goede sfeer. We bleven geloven dat we de overwinning vandaag konden pakken. Het was een geweldige week en ik ben trots op de jongens”, aldus Kwiato.
‘Alles gedaan wat we konden’
Aanvallen en proberen de wedstrijd te maken: dat was het strijdplan voor Luik-Bastenaken-Luik, liet ploegleider Gabriel Rasch weten. “De jongens hielden echt vast aan het plan en we deden alles wat we konden. Het was interessant om te zien. Uiteindelijk gaat het erom hoe de wedstrijd verloopt. Aan het eind kwamen we wat tekort om in de laatste kilometers in de eerste groep te zitten. De jongens kunnen trots zijn op de manier waarop we hebben gereden. We hebben zeker onze ploegspirit laten zien in de Ardense klassiekers.”
Beetje vreemd om te vinden dat hij tot de Valkenrots meer (voor zichzelf) had moeten doen en tegelijkertijd te zeuren over de afwezigheid van een knecht toen Roglic zelf niet mee kon op die klim. Dan was zich nog meer inhouden toch juist beter geweest?!