Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Achtergrond: verschillende soorten buitenbanden voor de racefiets
Materiaalzone Buitenbanden voor de wegfiets zijn er in tal van soorten en maten. Zoveel zelfs, dat je door de bomen het bos soms niet meer ziet. Wat voor verschillende banden zijn er en wat hebben die verschillende banden te bieden? WielerFlits legt uit.
Draadbanden, vouwbanden, tubeless banden, tubes, katoenen banden; zomaar een paar ‘type’ banden waar je uit kan kiezen. Ieder zo met zijn eigen kenmerken en voordelen. Ik sprak met Bas Leibbrand, productexpert van Schwalbe, om de verschillende soorten banden te vergelijken.
Draadband of vouwband?
De meest gangbare vorm van buitenbanden, is een draad- of vouwband waarin nog een binnenband geplaatst moet worden. Dat kan zowel een draadband als een vouwband zijn, legt Bas uit.
“Bij draadbanden zit in de draadkern (de harde rand aan de uiteinden van de band, wordt ook wel de bandhiel genoemd, red.) een metalen draad verwerkt, terwijl dit bij een vouwband van kevlar is. Het heet een vouwband omdat je deze op kan vouwen, terwijl dat bij een draadband niet mogelijk is. Draadbanden zie je steeds minder, al zijn er nog wel instapmodellen of trainingsbanden met een metalen draadkern.”
De vouwband is dus een stuk gangbaarder. Vergis je overigens niet, er hoeft niet altijd een binnenbandje in. “Ook een tubeless band heeft een kevlar draadkern om goed in de velgrand te vallen, dus een vouwband staat niet gelijk aan een band waar nog een losse binnenband in moet.”
Een binnenbandje van een vouw- of draadband vervang je in een handomdraai – foto: Joris Knapen
Het grootste voordeel van de vouwband met een binnenband is het gebruiksgemak, zo stelt Bas. “Je kan zelf die binnenband erinsteken of eruithalen, wat bijvoorbeeld fijn is als je lek rijdt. Daarnaast heb je geen tubeless-specifieke banden of velgen nodig, die beide vaak wat duurder zijn.”
Toch heeft een vouwband met een binnenband niet enkel voordelen. “Tussen de binnen- en buitenband ontstaat onvermijdelijk wat wrijving, wat tot extra rolweerstand leidt”, vertelt Bas. Die extra rolweerstand betekent dat de band dus net wat minder snel is. Speciale binnenbanden – van latex in plaats van rubber – kunnen die rolweerstand wel wat verminderen. Draad- of vouwbanden variëren – uitschieters daargelaten – in prijs van ongeveer €20,- tot €80,-.
Tubeless
Dan is er de tubeless band, wat evengoed een vouwband is, maar eentje waar geen losse binnenband in hoeft. “Een tubeless band heeft een iets ander karkas, wat luchtdicht is. Doordat de maten dan ook nog wat nauwkeuriger zijn en de band in een specifieke luchtdichte velg ligt, is er geen binnenband nodig om de druk in de band te behouden.”
Tubeless banden hebben ook een speciaal ventiel om de band luchtdicht te houden – foto: Joris Knapen
In de tubeless band gaat een kleine hoeveelheid van een latex vloeistof, wat kleine gaatjes dicht en dus werkt als lekbescherming. “Daarnaast kan je door de afwezigheid van een binnenband met lagere druk in je banden rijden, wat op slechte wegen comfort oplevert en een verlaagde rolweerstand. Met een binnenband bestaat de kans op stootlek (een gat doordat de binnenband een harde klap tussen de ondergrond en de velgrand krijgt, red.) als je ergens hard op klapt. Dat kan je voorkomen door met een hoge bandenspanning te rijden, maar bij tubeless banden is dat dus niet nodig”, aldus Bas.
De tubeless band heeft dus verschillende voordelen, zoals de betere lekbescherming en lagere rolweerstand. Vaak zijn tubeless banden wel iets zwaarder dan ‘reguliere’ vouwbanden en zijn ze wat lastiger te (de)monteren, omdat ze erg strak in de velg liggen. Tubelessbanden variëren in prijs van ongeveer €40,- tot €100,-.
Tubular
Een laatste type band dat bestaat, is de Tubular, ook wel tubes genoemd. Dit is een dichtgenaaide buitenband, die op de velg wordt gelijmd. “Net als bij tubeless banden heb je wat lagere rolweerstand dan met een reguliere binnenband. Tubular banden hebben wel een binnenband maar die is vrijwel altijd van latex, wat lagere rolweerstand biedt.”
Een Tubular band is net als een lange, gesloten ballon – foto: Cor Vos
Tubular banden worden echter steeds minder gangbaar, nu tubeless banden veel van dezelfde voordelen bieden. “Doordat de band aan de velg is gelijmd schiet hij er niet af als je lek rijdt, maar net als de lagere rolweerstand heb je dat voordeel ook bij tubeless banden.”
Sowieso werden tubular banden vooral door profs gebruikt, vooral omdat ze niet erg gebruiksvriendelijk zijn voor de gemiddelde liefhebber. “Het lijmen is best een lastig klusje en je kan niet een nieuw binnenbandje steken als je onderweg lekrijdt. Daarnaast zijn ze erg duur omdat ze heel arbeidsintensief zijn om te maken”, vertelt Bas. Een buitenband die al enkele jaren steeds minder courant aan het worden is dus.
De prijs van tubular banden varieert van €40,- tot €120,-.
- De traditionele vouw- of draadband waar nog een losse binnenband in moet. Deze band is makkelijk in gebruik, maar heeft een relatief hoge rolweerstand.
- De tubeless band die volledig luchtdicht is en geen binnenband vereist, maar gevuld wordt met een beetje latex vloeistof. De tubeless band heeft een lagere rolweerstand en de latex vloeistof kan al fietsend kleine gaatjes dichten.
- De tubular band, een dichtgenaaide buitenband die je op de velg lijmt. Deze band is erg snel, maar ook lastig in het gebruik.
De vraag welke band met een tubeless setup gereden kan worden, is nog niet zo eenvoudig te beantwoorden. Een specifieke velg is meestal niet nodig, wel een geschikt velglint en een speciaal ventiel. In mijn ervaring kunnen heel veel gewone draad- en vouwbanden die niet tubeless of tubeless-ready zijn, prima luchtdicht gemaakt worden met latex. Schwalbe blinkt daarbij overigens niet uit.
Het punt is, de druk bij racefietsen is vaak zo hoog dat de sealant niet vrij in de band zit. Er ontstaat een gat, de druk gaat omlaag en dan pas komt de sealant los. Je zit dan vaak al op 3 of 4 bar en dat is voor een prof te laag. Dus willen zij sowieso wisselen.
Zelf kom ik er prima mee thuis of ik doe er wat Co2 lucht bij en kan door. Het voorkomt het geklooi met binnenbanden en werkt bij 'lek' dus een stuk beter.