Julian Dubbeld

•

Dicht bij Rotterdam ligt de Alblasserwaard. Het is de streek waar het hart van Europees kampioen Fabio Jakobsen ligt en waar jaarlijks de mooiste UCI-wedstrijd van Nederland wordt georganiseerd: de Arno Wallaard Memorial. Veel Nederlandser en rustgevender ga je een rondje niet vinden. Dit moet de streek zijn waar Hendrik Marsman aan dacht toen hij zijn gedicht ‘Denkend aan Holland’ schreef.

Het geografisch gebied van de Alblasserwaard strekt zich ongeveer van Dordrecht tot de A27 langs Gorinchem en Vianen. Aan de noord- en zuidkant van de Alblasserwaard liggen de rivieren de Lek en de Beneden-Merwede. Dwars door de Alblasserwaard heen lopen verder de riviertjes de Giessen en de Alblas, waarnaar de Alblasserwaard is vernoemd.

Juist de aanwezigheid van deze vier rivieren maken het polderlandschap zo bijzonder. Water is namelijk nooit ver weg en langs het water hebben zich in een ver verleden vele boeren en molenaars gevestigd. Vandaag de dag zijn die er nog steeds te vinden, als je zoevend met je racefiets langs de Alblas of op de Lekdijk fietst. Die combinatie geeft een ultiem gevoel van rust: weg van de grote stad, terug naar het Nederland van vroeger. “Denkend aan Holland, zie ik breede riveren traag door oneindig laagland gaan, rijen ondenkbaar ijle populieren”, zoals Marsman dat ooit schreef.

De Arno Wallaard Memorial trekt ook door de Alblasserwaard – foto: Holland Cup

Mijn favoriete rondje is 47,1 kilometer en gaat door het westelijke deel van de Alblasserwaard. Dat is een net iets ander deel van de Alblasserwaard dan waar Fabio Jakobsen is opgegroeid (Heukelum) en dan waar de Arno Wallaard Memorial wordt verreden (Meerkerk), maar de schoonheid blijft hetzelfde. Het voordeel van mijn rondje: je rijdt langs UNESCO-werelderfgoed. Tegen het einde van de ronde kom je namelijk langs de negentien molens van Kinderdijk, die deels te zien zijn als je op de Lekdijk fietst. Een kop koffie moet je dan even halen bij Bij de Keet, om echt van de omgeving te kunnen genieten. Dertig kilometer heb je dan al in de benen zitten.

De route
Starten doet het rondje op de carpoolplaats langs de N3 bij de Papendrecht. De eerste kilometers voeren je nog langs de A15, maar als je eenmaal de Veerweg richting Oud-Alblas oprijdt begint de schoonheid. Eenmaal in Biblebelt-dorpje Oud-Alblas rijd je kilometers lang naast de rivier de Graafstroom langs molens, boerderijen en kerken in rustige dorpjes als Bleskensgraaf en Molenaarsgraaf. Waarschuwing: ga niet op zaterdagochtend of -middag, want dan wil de Alblasserwaard nog wel eens boodschappen gaan doen.

Vlak voor Ottoland sla je linksaf naar Groot-Ammers. Langs de Ammerse Kade vind je misschien wel het Nederlandste plekje van Nederland. De bootjes die langs varen, de wind op je bol, de molens en bij het binnenrijden van Groot-Ammers en de visserijen. Beter gaat het niet worden. Of wel?

De Ammerse Kade, het Nederlandste plekje van de Alblasserwaard?

Ook het tweede deel, die grotendeels over de Lekdijk voert, valt namelijk niet tegen. Bij meewind op de Lekdijk is er alle tijd om in gedachten verzonken te raken. Maar op de Lekdijk staat nooit meewind. Vandaar dat de organisatie van de Arno Wallaard Memorial de Lekdijk altijd profileert als dé scherprechter van de wedstrijd. In het verleden werden hier nog wel eens lelijke waaiers getrokken en als jij met vrienden deze route gaat rijden, kun je ze hier flink kapot rijden.

De beloning komt eenmaal in Kinderdijk, waar de molens van Kinderdijk goed te zien zijn en je via Alblasserdam en de Graafstroom weer terugrijdt naar de carpoolplaats. Een heerlijk rondje van twee uur zit er dan op!