In de Randstad is het met een vergrootglas zoeken naar hoogtemeters. Voor wie hier hoogtemeters wil maken, is het vaak improviseren. Richting Hoek van Holland ligt een oneffenheid in het landschap waarop je even helemaal los kunt gaan: de Maeslantkering bij de Nieuwe Waterweg.

Toegegeven: een echte heuvel is het niet. Limburgers lachen hierom. Volgens het Strava-segment is deze ‘Côte de Maeslandt’ slechts driehonderd meter lang. Even op de trappers staan en je bent boven. Eenmaal op de top, kan je maar liefst dertien hoogtemeters bijschrijven. De Brienenoordbrug die ik eerder tijdens mijn route beklom, is langer en hoger. Toch is het in het vlakke Zuid-Hollandse landschap deze kunstmatig aangelegde pukkel een welkome afwisseling en daarom populair onder fietsers.

Even een klein stukje achtergrond: de Maeslantkering is een stormvloedkering bij de Nieuwe Waterweg. Deze werd gebouwd tussen 1991 en 1997 en maakt deel uit van de Europoortkering, het laatste onderdeel van de Deltawerken. De klim die we in dit artikel bespreken is de weg naar het uitkijkpunt met zicht over de kering.

De aanloop ernaartoe is – zoals je mag verwachten – biljartvlak. Ik koos ervoor om via Rotterdam richting Hoek van Holland te rijden. Het hangt maar net af van welke kant je komt. Vanuit Den Haag is de route via de Noordzeekust een aanrader, terwijl je ook via Delft en het Westland deze kant op kan.

Na Maassluis volgt een lang, recht fietspad met aan mijn linkerhand het water van de Nieuwe Waterweg en aan de rechterkant een rij imposante windmolens. Na een tijdje over deze rechte weg van zo’n vijf kilometer zie je de witte kering in de verte opdoemen. Wanneer de bomenrij aan de rechterkant ophoudt, zie je de klim verschijnen.

Via het Westlandgemaal begin je aan de weg naar de top, die redelijk gelijkmatig verloopt. Van drie procent in het begin loopt het in de laatste hectometers op naar vijf procent. Voordat je het weet sta je boven. Via de bocht naar rechts net voor het uitkijkpunt op de top kan je naar beneden, waarna je via een korte afdaling weer op het beginpunt staat. In theorie is het ook mogelijk om via deze kant de klim te doen, maar dat is vanwege het smalle wegdek en de afdalende tegenliggers niet aan te bevelen.

De korte afdaling die je terugbrengt naar het begin, maakt het overigens een plek die prima geschikt is om te Everesten. Deze klim rijd je zonder problemen meerdere keren op, al is het sprokkelen om aan een respectabel aantal hoogtemeters te komen. Om het record te breken, moet je wel even je best doen. Dat staat namelijk op 700 keer in 24 uur.

Los daarvan is deze klim net lang genoeg om je even te testen tegenover je fietsmaten. Dat maakt de Maeslantkering een leuke afwisseling die – mocht je in de buurt zijn – het de moeite waard maakt om even om te rijden.

Maeslantkering – de statistieken:
Lengte: 300 meter
Hoogste punt: 56 meter
Hoogteverschil: 46 meter
Gemiddeld stijgingspercentage: 4,5%
Maximale stijgingspercentage: 5%

Lees ook:
Acht beklimmingen in de Randstad